Morgunn - 01.06.1972, Blaðsíða 35

DÁLEIÐSLA Á VINSTRI VEGUM 33
læknarnir jafnvel, aö ef málið yrði ekki fljótlega til lykta leitt,
kynni maðurinn að deyja í höndunum á þeim.
En þá var það, að Bente, hin trygga eiginkona Pelle, lagði til
hlekkinn, sem vantaði í sannanakeðjuna. Einn morguninn kom
hún til höfuðstöðvanna með blaðabunka. „Hérna,“ sagði hún,
„lítið á þetta. Þeir Björn og Pelle voru að skrifa saman bók í
fangelsinu fyrir mörgum árum. Ég vissi það raunar, en aldrei
hvað var í handritinu. Nú getið þið sjálfir lesið. Ég held, að
hérna komi lausnin.“
Og lögreglumennirnir sökktu sér niður í að lesa þessar mörgu
arkir. Þetta var illa skrifað, næstum ólæsilegri rithendi, og þar
var að finna klám og ritvillur. 1 heild skoðað virtist þetta
klaufaleg tilraun til þess að gera Hitler að hálfguði. Og eins
konar ráðagerð um það, livernig ætti að fara að því að stjórna
lýðnum með beitingu dáleiðslu. Og svona til að lífga upp á
þetta allt saman voru þarna lýsingar í einstökum atriðum á
framkvæmdum nauðgana, rána, smygli og öðrum listgreinum
glæpanna.
Hetjan í þessari nýju andlegu Odysseifskviðu var eins konar
hitlerskur harðstjóri og meistari, sem eins og Sigurður Fáfnis-
bani var alltaf öruggur, ósæranlegur og ósigrandi. Hafði hann
við hlið sér aðstoðarforingja og hvers konar hjálparmeim, sem
uppskáru vegleg laun hreysti sinnar og hollustu eftir fórnfúst
starf og þjáningar í þágu málstaðarins.
En í öllu þessu illa klóraða kroti komu svo fram nákvæmar
ráðagerðir um bankaránin, sem að framan hefur verið getið.
Eelle Hardrup var ljóslifandi persóna í atburðarás þessarar
hetjusögu, en hún lýsti í einstökum atriðum hvernig einn af
aðal-foringjum einræðisherrans er handtekinn í bankaráni. En
dáleiðsla hindrar fangann í því að ljóstra upp um meistara
sinn, og fremur en að segja frá, fer hann í hungurverkfall og
deyr sem hetja.
Eftir að læknamir höfðu rannsakað þessi merkilegu skjöl
fil hlítar tóku þeir þá ákvörðun, að setja skyldi Pelle í einangr-
unarklefa. Þar mátti hann ekki fá nein bréf, og sérstakur vörð-
ur settur til þess að sjá svo um, að engin X næðu neins staðar
3