Morgunn - 01.06.1972, Blaðsíða 9
HUGARORKA OG FJARSKYGGNI
7
á lifandi vefjum, án þess að um ytri efnisleg áhrif væri að ræða
milli hans og lífveranna.
Enn mætti telja hér upp margar nýstárlegar tilraunir, sem
gerðar voru af vísindalegri nákvæmni. Niðurstöður þeirra virð-
ast sýna, að til sé hugræn orka, eða hugarmáttur, sem verkað
geti á hið efnislega umhverfi. Langoftast er kraftur þess þó það
rýr, að áhrif hans verða aðeins fundin í endurteknum til-
raunum.
Hér freistast ég til að skýra frá tilraun, sem gerð var hjá
próf. Rhine í Durham fyrir tveim árum, er ég var þar. Áður
voru nær allar tilraunir gerðar á mönnum, en nú hefur það
aukizt að nota dýr tii tilraunanna.
1 þetta sinn voru notuð frjóvguð egg, sem voru að því komin
að bresta, og þurftu til þroska síns töluverðan hita. Þau voru
lögð í kassa og með þeim tveir hitalampar. Lifði stöðugt á öðr-
um, en á hinum var kveikt eða slökkt á mínútu fresti. Saman-
lagður hiti beggja lampanna var hafður nokkuð fyrir neðan
það hitastig, sem eggin þurftu til að geta þroskazt áfram á eðli-
legum hraða, og var þá gert ráð fyrir, að stöðugt lifði á öðrum
lampanum og helming tímans á hinum. Sjálfvirk vél var tengd
við annan lampann. Á hverri mínútu ákvað vélin eftir hegðun
rafeinda, sem á að vera algerlega tilviljuninni undirorpin,
hvort kveikt skyldi vera á lampanum eða slökkt næstu minútu,
en að meðaltali hefði átt að vera jafnoft lifandi á lampanum
og dautt.
Nú kom það furðulega í ljós, að það kviknaði oftar á lampan-
um en i annað hvort sinn. Það kviknaði að jafnaði á honum í
53 til 55 skipti af hundraði, og það olli því, að eggin fengu
meiri hita en ella hefði orðið og náðu að ungast út.
Væru engin egg höfð i kassanum kviknaði hins vegar ekki á
lampanum nema í 50 skipti af hundraði.
Til raunir þessar um að kveikja og slökkva á lampanum
skiptu tugum þúsunda. Niðurstaðan varð sú, að ekki varð önn-
ur ályktun af þeim leidd en sú, að einhver óþekkt orka hefði
áhrif á hreyfingu rafeindanna í vélinni, sem ylli svo því, að
eggin fengju meiri liita en þau hefðu átt að fá fyrir tilviljun