Morgunn - 01.06.1972, Síða 22

20
MORGUNN
nektardansmeynni okkar hafi verið boðið niður að ströndinni
í skemmtiferð, svo Pelle gæti notað ibúðina sem fjarvistar-
sönnun og til þess að fela fötin sín,“ sagði höfuðsmaðurinn.
En við yfirheyrslu harðneitaði Pelle, að vinur hans Björn
Nielsen væri nokkuð við málið riðinn. Hann væri saklaus eins
og barn, en hann sjálíur og hann einn væri sekur af glæpum
þessum.
Á þessu stigi rannsóknarinnar virtist engin ástæða til þess
að kveðja geðlækni eða sálfræðing til aðstoðar. Þetta var upp-
lagt mál, þar sem játning Pelle Hardrup lá fyrir. Lögreglan
var því reiðubúin til þess að leggja málið í dóm. Hér við bætt-
ist, að blettur var á mannorði Pelle fyrir dóm vegna annars af-
brots. En það var stjórnmálalegur glæpur. 1 heimsstyrjöldinni
siðari hafði Pelle gengið í félagsskap kvislinganna, sem höfðu
unnið með þýzka innrásarhernum. Að stríði loknu var hann
sakfelldur Og dærndur i fimmtán ára þrælkunarvinnu fyrir
samstarf við óvini föðurlandsins, njósnir og skemmdarverk.
Kringum 1950, þegar dregið hafði úr hörku almenningsálits-
ins, þá var honum og ýmsum öðrum sleppt lausum og þeir náð-
aðir. Eftir það kvæntist hann, gegndi vel ýmsum störfum, eign-
aðist þrjú börn og var talinn ábyrgur þjóðfélagsþegn af ná-
grönnum sínum í hverfi þvi í Kaupmannahöfn þar sem hann
hjó.
En þessi jákvæðu atriði gátu vitanlega engan veginn jafnað
metin gagnvart sönnunum gegn honum. Skýrslan um kúlu-
rannsóknirnar sýndu ljoslega, að byssa hans var vopnið, sem
heitt var i þessu tvöfalda morði. Fatnaður hans var i höndum
lögreglunnar. Allir áhorfendur að glæpnum voru sammála um,
að hann væri maðurinn. En Nielsen og hjákona hans höfðu
hins vegar verið í 125 km fjarlægð, þegar glæpurinn var
framinn.
Dagurinn þegar málið skyldi tekið fyrir var ákveðinn; en
þegar hann rann upp hafði fólk misst allan áhuga á málinu,
þvi þar var ekkert fréttnæmt á ferð, málið var of upplagt.
En allt í einu var heldur betur rumskað við lögreglunni.
Mörg nafnlaus bréf hárust til höfuðstöðvanna. Christensen lög-