Morgunn - 01.06.1972, Síða 15

DÁLEIÐSLA Á VINSTRI VEGUM
13
Hann hafði valið menn úr hópi áhorfenda í upphafi með því
að biðja þá að spenna greipar fyrir aftan hnakka. Síðan sagði
hann þeim, er það gerðu, að þeir gætu ekki losað hendurnar.
(En ég túlkaði vitanlega orð hans.) Sumum tókst þó viðstöðu-
laust að losa sig, aðrir áttu augsvnilega i allmiklum erfiðleik-
um með það, og eftir varð nokkur liópur, sem sat algjörlega
hjáparvana í þessari sannkallaðri sjálfheldu, og gat það fólk
alls ekki losað sig, hvernig sem það brautzt um. Þegar nokkur
timi leið við mikla kátínu hinna, fóru margir af þessum föng-
um að þrútna í framan, en hinir skemmtu sér konunglega yfir
vandræðum þeirra. Og þannig varð veslings fólkið að dúsa,
þangað til dávaldinum þóknaðist að segja því að það gæti los-
að sig.
tJr þessum hópi valdi svo dávaldurinn ýmsa til þess að koma
upp á sviðið, þar sem hann dáleiddi hvern fyrir sig auðveld-
lega og lét menn síðan fremja hinar furðulegustu og afkáraleg-
ustu kúnstir áhorfendum til mikillar kátínu.
Unga manninn, sem frá var sagt í upphafi, dáleiddi hann til
þess að halda að hann væri yfirhafnarlaus á stefnumóti niðri á
Lækjartorgi í roki og hellirigningu og öll óþægindi hans stöf-
uðu af óstundvísi unnustunnar.
Ég þekkti þennan unga mann sérstaklega vel og vorkenndi
honum, eins og öðrum fórnardýrum dávaldsins þetta kvöld.
Og ég skal viðurkenna, að mér brá allmjög í brún, þegar liann
í samtalinu við unnustuna nefndi skýrt og greinilega nafn
hirmar eiginlegu unnustu sinnar, sem ég einnig þekkti mæta-
vel.
Þegar ég sá bvernig þessi skemmtun fór fram, fékk ég and-
styggð á þessu gráa gamni, þar sem saklaust fólk var látið
hegða sér eins og fífl á sviði til skemmtunar miskunnarlaus-
um áhorfendum. Skammaðist ég min fyrir að liafa álpazt út í
að eiga nokkurn þátt í þessu, og hét því að gera slíkt aldrei
franiar. Tel ég, að slíkar skemmtanir eigi tvímælalaust að
banna. Þær geta verið stórhættulegar þeim, sem dáleiddir eru,
sökum hugsanlegrar eftirsef junar. Slíkt vald á ekki að fá nema
ábyrgum aðilum, svo sem læknum, sem gera sér fulla grein