Morgunn


Morgunn - 01.06.1972, Side 15

Morgunn - 01.06.1972, Side 15
DÁLEIÐSLA Á VINSTRI VEGUM 13 Hann hafði valið menn úr hópi áhorfenda í upphafi með því að biðja þá að spenna greipar fyrir aftan hnakka. Síðan sagði hann þeim, er það gerðu, að þeir gætu ekki losað hendurnar. (En ég túlkaði vitanlega orð hans.) Sumum tókst þó viðstöðu- laust að losa sig, aðrir áttu augsvnilega i allmiklum erfiðleik- um með það, og eftir varð nokkur liópur, sem sat algjörlega hjáparvana í þessari sannkallaðri sjálfheldu, og gat það fólk alls ekki losað sig, hvernig sem það brautzt um. Þegar nokkur timi leið við mikla kátínu hinna, fóru margir af þessum föng- um að þrútna í framan, en hinir skemmtu sér konunglega yfir vandræðum þeirra. Og þannig varð veslings fólkið að dúsa, þangað til dávaldinum þóknaðist að segja því að það gæti los- að sig. tJr þessum hópi valdi svo dávaldurinn ýmsa til þess að koma upp á sviðið, þar sem hann dáleiddi hvern fyrir sig auðveld- lega og lét menn síðan fremja hinar furðulegustu og afkáraleg- ustu kúnstir áhorfendum til mikillar kátínu. Unga manninn, sem frá var sagt í upphafi, dáleiddi hann til þess að halda að hann væri yfirhafnarlaus á stefnumóti niðri á Lækjartorgi í roki og hellirigningu og öll óþægindi hans stöf- uðu af óstundvísi unnustunnar. Ég þekkti þennan unga mann sérstaklega vel og vorkenndi honum, eins og öðrum fórnardýrum dávaldsins þetta kvöld. Og ég skal viðurkenna, að mér brá allmjög í brún, þegar liann í samtalinu við unnustuna nefndi skýrt og greinilega nafn hirmar eiginlegu unnustu sinnar, sem ég einnig þekkti mæta- vel. Þegar ég sá bvernig þessi skemmtun fór fram, fékk ég and- styggð á þessu gráa gamni, þar sem saklaust fólk var látið hegða sér eins og fífl á sviði til skemmtunar miskunnarlaus- um áhorfendum. Skammaðist ég min fyrir að liafa álpazt út í að eiga nokkurn þátt í þessu, og hét því að gera slíkt aldrei franiar. Tel ég, að slíkar skemmtanir eigi tvímælalaust að banna. Þær geta verið stórhættulegar þeim, sem dáleiddir eru, sökum hugsanlegrar eftirsef junar. Slíkt vald á ekki að fá nema ábyrgum aðilum, svo sem læknum, sem gera sér fulla grein
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.