Faxi - 01.12.1983, Blaðsíða 4

JÓNTÓMASSON:
OFT í KRÖPPUM SJÓ
Maður er nefndur Vilhjálmur
Þórðarson. Hann fæddist 5. októ-
ber 1913 að Vestdalseyri við
Seyðisfjörð. Foreldrar hans voru
Þorbjörg Þórarinsdóttir frá
Krossavík í Þistilfirði og Þórður
Vilhjálmsson frá Vattamesi við
Reyðarfjörð.
Vilhjálmur var næst elsur fimm
bama þeirra hjóna. Hann fluttist
með foreldrum sínum til Fáskrúðs-
fjarðar, en þar dó móðir hans
1921. Það var mikið áfall fyrir
stóra barnafjölskyldu. í þá daga
splundraðist mörg fjölskyldan við
slíkar aðstæður. Bömunum var
komið sitt í hverja áttina, Vil-
hjálmur fylgdi föður sínum næstu
tvö árin en hann var sjómaður og
fór á ýmsar verstöðvar eftir árstíð-
um, - m.a. vom þeir feðgar í Vest-
mannaeyjum á vertíð.
Vegna skólagöngu og annarra
aðstæðna reyndist þessi háttur
ekki æskilegur. Vegna tengda við
vitavörðinn á Garðskaga, Einar
Einarsson Straumfjörð, sem hafði
verið giftur föðursystur Vilhjálms,
var honum komið í fóstur til Ein-
ars og síðari konu hans, Þorbjarg-
ar Sigmundsdóttur. Hann ólst upp
hjá þeim sem fóstursonur þar til að
hann var á 18. ári. Ungur var hann
látinn vinna allt sem smáar hendur
gátu valdið, þar með talin ábyrgð-
arstörf eins og að fylgjast með vit-
anum, sem lýsir upp hættulega
siglingarleið.
Einar fóstri Vilhjálms var mikill
atorkumaður. Hann hafði umsjá
með byggingu margra vita fyrir
Vitamálstjórnina. Þegar Vilhjálm-
ur var 12 ára fór hann að vinna við
vitabyggingar hjá fóstra sínum.
Fyrsti vitinn sem hann vann við var
Hópsnesvitinn í Grindavík. Það
var raunar all táknrænt að vitinn
skyldi leiða hann að Hópi, því að í
gegnum misviðrasamt líf hefur
Helga Finnbogadóttir frá Tjarnar-
koti verið hans leiðarljós, en hún
er dóttir Þorkelínu Jónsdóttur frá
Hópi. Síðar átti Vilhjálmur eftir
að fara vítt um annes landsins og
byggjavita.
Þegar Vilhjálmur var 17 ára
réðst hann á m/b Ólaf Magnússon,
en því skipi stjórnaði Albert Ólafs-
son, einn snjallasti formaður þess
tíma fyrir margra hluta sakir og
telur Vilhjálmur hann besta mann
er hann hefur kynnst.
Eitt sinn réru þeir í sæmilegu
verði á föstudegi en í slæmu útliti.
Mun Albert hafa staðið lengi í
vomum vegna skýjafars og ann-
arra veðrabrigða. En hann var
með afbrigðum veðurglöggur, sem
oft leiddi til þess að þeir réru ein-
skipa. Hann réri því seint, en ekki
var það þó vani hans að reka lest-
ina. Veður hélst þolanlegt þar til
farið var að draga línuna, snar-
versnaði þá veður og sjór um-
hverfðist. Flestir fór frá línunni og
sumir urðu fyrir áföllum á land-
leið. Albert hélt áfram drætti hægt
og varlega og tókst honum að ná
öllum veiðafærunum, en þá voru
allir bátar löngu horfnir upp að
ströndinni. Þegar búið var að
koma öllu lauslegu undir þil jur var
sett á hæga ferð og haldið til hafs.
Veður fór enn versnandi og sjólag
var æðisgengið. Þegar komið var
út á töluvert dýpi var látin út ljós-
bauja og við hana var ,,slógað“
nær sólarhring, en þá fór að draga
úr veðri og sjó lægði, var þá leitaö
lands í rólegheitum. Þegar þeir
voru komnir inn undir Keflavflcur-
höfn kvaðst Vilhjálmur hafa árætt
Helga og Vilhjálmur með hörn sín. Erla situr á milli þeirra. Synirnir, frá vinstri:
Einar Þór, Viðar Finnbogi, Vilhjálmur Þ., Hlöðver Öm og Svanur Þór.
Gle&ileg jól
við lesturgóðra bóka.
Daglega í leiðinni í 40 ár
Bókabúð
Keflavíkur
204-FAXI