Faxi - 01.12.1983, Blaðsíða 55

Eyjólfur Guðjónsson.
inu. Kom þá í ljós, aö Sterling
hafði bjargað allri bátshöfn
Eyvindar og tekið bátinn upp á
þilfar.
Minnist ég þess alltaf hvílíkur
fögnuður varð heima hjá mömmu,
og að sjálfsögðu hjá öllum að-
standendum þessara manna, þeg-
ar þetta fréttist.
Einn skipverja Eyvindar Berg-
manns í þessum róðri er enn á lífi.
Er það Eyjólfur Guðjónsson, sem
kenndur er við Stuðlaberg í Kefla-
vík. Ég náði tali af Eyjólfi og bað
hann nú að segja mér nánar frá
þessum atburði. Hann segir svo
frá:
Ég réri með Eyvindi Bergmann
þetta haust. Pað var talsverð ýsu-
gengd hér í flóanum og hafði verið
undanfarin haust. Nokkrir bátar
stunduðu þessar veiðar. Ég man
eftir þessum formönnum, sem
gerðu þá út á veiðamar: Stefán
Bergmann, Sigurður Gunnarsson,
Helgi Jensson, Sigurður Erlends-
son og Eyvindur Bergmann.
Eyvindur kallaði skipverja sína
kl. 2 um nóttina. Þá var blæjalogn
á jörðu, en rok í lofti, tungl óð í
skýjum. Þegar ég gekk fram hjá
Miðpakkhúsinu, á leið til skips, þá
stóðu þar nokkrir formenn, þeir
voru að ,,bræða hann“, eins og
það var kallað, þeir litu til lofts og
skoðuðu skýjafarið. Þeir sáu að
mikið far var fyrir tunglið, af suð-
vestri, og þeim leist ekki a sjóveðr-
ið á næstunni, enda var hann ekki
álitlegur til loftsins þessa nótt. En
það var ekki venja Eyvindar að líta
til lofts og spá í skýin. ,,Hann
Eyvindur lítur aldrei til lofts," var
haft eftir Stefáni bróður hans.
Annars var Eyvindur ágætlega gef-
inn, en hann var sérstæður nokkuð
og fór sínar slóðir. - Og svo mun
Eyvindur-, ef til vill, hafa hugsað
eitthvað líkt og skáldið lagði ís-
landsvininumforðumímunn: ,,Ég
sigli ei skýin, ég sigli sjá.“
Við rérum nú út í Garðsjó og
lögðum línuna. En skömmu síðar
fór að kula af austri, en brátt sner-
ist vindur til suðurs og ákvað
Eyvindur þá að fara að draga lín-
una. Þegar við höfðum dregið 2
bjóð þá slitnaði línan. Var þá orð-
ið það hvasst, að ekki var viðlit að
draga í næsta ból.
Við vorum innarlega í Garð-
sjónum. Var nú reynt að halda
bátnum upp í vindinn, andæfa,
sem kallað var, og var það gert þar
til skipið kom. Til lands var ekki
viðlit að draga.
Pegar Sterling kom að okkur,
fór skipið fram hjá okkur án þess
að stansa eða draga úrferðinni. En
litlu síðar sneri skipið við og vorum
við þá teknir upp í skipið. Síðan
var báturinn tekinn upp á þilfar.
Skýringin á því, að skipið fór
fram hjá okkur í fyrstu, var sú, að
skipstjórinn hélt, að við mundum
af sjálfsdáðum bjarga okkur til
Keflavíkur, en við nánari athugun
ákvað hann að snúa við og taka
okkur.
Pegar skipið var lagst á höfnina í
Keflavík, vorum við sóttir um
borð, en báturinn varð eftir þar til
lygndi um nóttina og skipið fór og
hélt för sinni áfram, en það var í
strandferð í kringum landið. Það
hafði snúið við vegna veðurs er
það var komið að Reykjanesi.
Guðleifur Guðnason.
Skipstjóri á Sterling var þá Einar
Stefánsson.
Ég réri áfram með Eyvindi til
áramóta eða þar til vetrarvertíð
byrjaði, en þá vertíð var ég við
Sæfarann.
Þannig lauk farsællega þessum
sérstæða óveðursdegi, að mönn-
unum, sem um morguninn voru
taldir af, var bjargað og voru nú
heilir í höfn. - Var það tilviljun
ein?
Þessum degi gleymi ég aldrei.
Ragnar Guðleifsson.
GLEÐILEG JÓL!
GOTT OG FARSÆLT
Þökkum viöskiptin á liðna árinu.
VERSLUNARBANKI ÍSLANDS
Keflavík
FAXI-255