Faxi - 01.12.1983, Blaðsíða 44

Ólafur
G.
Sæmundsson
Blekking
Þú vitjaðir vorsins yndi
á viskunnar Ijósu braut
og brostir mót himins hœðum
og hafðir upp blómanna skraut.
Þú lékst á laufgum teigi
uns Ijósið bjarta þraut.
Þú vitjaðir hárra hœða
á hátíðarinnar stund
og slóst á létta strengi
og sólskin vafðir lund.
Þú lékst í Ijúfu Ijósi
uns fórstu á hennar fund.
Blekkingin gullna bítur
blómann úr ávexti þeim
er sannleikann rótum slítur
og skjöldum leikur tveim
Kvöl
dtykkjumannsins
Súer dulin skýjaborg
sveipuð órum drauma manns.
Hvíl í húmi dökka sorg
hverfúr þreyttum anda hans.
Kvikur ilmur kvalarans
kremur hjarta bugaðs manns
dauðans dreyri leggur að
djúpum kima sálar hans.
Þung er reynsla þolandans
þandur strengur ofsóknar,
þögnin þrútin dauðans krans
þyrmiryfir lífi hans.
Á öldum hljóðsins andvarp stakt
orðsins hljómur helför hans.
umstæðum, kom hann um borð til
mín og hrósaði mér fyrir hve úr-
ræðagóður ég hafði reynst. Engel-
hard þessi var vélamaður góður og
viðgerðamaður fyrir Norðfirðinga
og þessa báta sem voru þama frá
Mjóafirði, en þeir voru nú ekki
margir. Sveinn í Firði gerði út
þama bát, sem hét Gandur. Var
það nýr bátur. Frá Brekku gerði
Vilhjálmur gamli út bát, en hann
var faðir Hjálmars fyrrverandi
ráðherra og þar með afi Vilhjálms
Hjálmarssonar fiskifræðings. Sá
bátur var einnig nýr, og hét hann
Valur, ef ég man rétt.
Pað endaði svo með því að ég
réri þarna með Georg alveg til
hausts. Okkar bátur var gamall og
lélegur um 6 tonn að stærð. Útgerð
á þeim báti endaði svo þarna um
haustið þannig, að við vomm á
landleið komnir inn í miðjan fjörð,
þá fer svinghjólið að ausa upp sjó
en þá voru engar lensidælur, svo ég
fer að pumpunni og fer að pumpa,
en það stoðar iítið því stöðugt
eykst sjórinn í bátnum. Ég vek að
sjálfsögðu strákana sem voru fram
í. Þeir koma upp og við skiptumst
á að dæla og jusum við einnig.
Georg tekur þá það ráð að beygja
upp að landinu, svo hann gæti
hleypt á land, hvar sem væri, ef
með þyrfti. En svo fór að við kom-
ust við illan leik að bryggjunni og
ekki var dregið af heldur hleypt
upp með bryggjunni og upp í sand-
fjöruna þar á fullri ferð. Þetta varð
síðasta sjóferð bátsins því þegar
hann kenndi grunns að framan og
missti skriðinn seig hann að aftan
og steinsökk afturendinn, þvísjór-
inn var kominn upp á miðja vél,
þegar við komum að bryggjunni.
Ventlamir voru ofan á vélinni,
þannig að hún gekk, og til að ná
meiri ferð þá hellti ég þama á land-
stíminu steinolíu saman við, í gler-
glös, sem sýndu hæðina á smur-
olíunni svo það stóð logi upp úr
öllu saman og fyrir bragðið skilaði
bátnum betur áfram. Þegar bátur-
inn var svo tekinn á land kom það í
ljós að hann var svo saumslitinn að
það var varla til heill nagli í honum
alla leið frá lúkar og aftur að vélar-
rúmi. Við höfðum róið með línu
og áttum eftir töluvert af beitu,
sem var geymd í jarðhúsi, sem
snjór var í til að halda henni fros-
inni. Var nú farið að huga að báti í
stað þess ónýta.
Holt hét bær þarna skammt frá.
Þar bjó maður að nafni Gunnar og
átti hann bát sem gerður hafði ver-
ið út frá Norðfirði, en var nú hætt-
ur róðrum og kominn heim. Feng-
um við þennan bát Gunnars leigð-
an. í fyrsta róðrinum, sem við fór-
um á honum stoppaði rokkurinn,
þegar við vorum komnir út á móts
við Dalatanga. Þá kom í ljós að
það var rör upp úr rúffinu yfir vél-
inni, þar sem olía var sett á eld-
neytistankinn, en það sem sett
hafði verið yfir rörið var á bak og
burt svo sjór hefur komist í rörið
og blandast oh'unni þegar tók að
gefa á. Þegar ég hafði gert mér
grein fyrir hvers kyns var tappaði
ég vatninu af tanknum og setti síð-
an í gang. Áttin var suð-vestlæg og
stóð á landið og það var vaxandi
vindur. Þegar ég hafði lokið við
mitt verk og kom upp, þá sé ég að
upp undir landi blossa upp ljós.
Bendi ég karlinum á þetta og þar
með að þarna muni vera bátur,
sem sé í nauðum staddur. Segir
hann þá sem svo, hvort ég álíti að
við getum nokkuð orðið þarna að
liði. Ég segi honum að það muni
vera allt í lagi, því ekkert sé nú að
vélinni, hún muni ganga áfram.
Og við keyrum þegar í áttina að
ljósunum. Þá er þarna á reki bátur
frá Norðfirði með bilaða vél, og
þegar við komum að honum, er
hann rétt að því kominn að reka
upp í brotið, en veðrið fór stöðugt
versnandi. Okkur tókst að kasta
bólfæri yfir í Norðfjarðarbátinn og
á færinu gátum við haldið bátnum
frá landinu á meðan við vorum að
koma fyrir sleftógi, sem gagna
mundi til frambúðar. Jæja, svo
gerði hann bara suðvestan hvín-
andi gufurok og við komumst ekki
með bátinn til Norðfjarðar fyrr en
kl. 9 um morguninn. Eigandi báts-
ins var Sigfús Sveinsson og áhöfnin
4 menn.
Framhald í næsta blaði.
HITAVEITA
SUÐURNESJA
SKRIFSTOFAN:
Opið mánudag- föstudag frá kl. 9-12 og 13-16.
VERKSTÆÐI OG LAGER:
Opið mánudag - fimmtudag frá kl. 7:30-12 og 12:30-18.
Föstudag kl. 7:30-13.
Símar Hitaveitunnar eru 3200 og3475.
Til notenda Hitaveitu Suðumesja:
Viðskiptavinir eru hvattir til að greiða ógreidda hitaveitureikn-
inga fyrir 15. dag hvers mánaðar.
HITAVEITA SUÐURNESJA
BREKKUSTlG 36, NJARÐVlK
244-FAXI