Faxi - 01.12.1983, Blaðsíða 21
A myndinni eru, talið frá vinstri: Ólafur fí. Ólafsson fundarstjóri, Eiríkur Tómasson, formaður Útvegs-
mannafélags Suðurnesja, Kristján Ragnarsson, formaður Landssambands ísl. útvegsmanna.
(Mynd: Margeir Jónsson)
Útgerðarmenn á Suðumesjum hafa Lengst
af verið í forustusveit íslenskra útgerðar-
manna, sem dæmi um það er að, Sverrir
Júlíusson frá Keflavík var formaður L.I.Ú.
frá 1944 — 1970. Aðrir af Suumesjum sem
setið hafa í aðalstjóm L.I.Ú. eru:
Finnbogi Guðmundsson frá Gerðum 1939- 1971.
Margeir Jónsson, Keflavík 1967 - 1971, áður í varastjóm frá
1951.
Tómas Þorvaldsson, Grindavík, 1971 og er enn, áður í vara*
stjórn frá 1961.
Þorsteinn Jóhannesson, Garði, 1973 - 1979, í varastjóm frá
1967.
Olafur Bjömsson, Keflavík, 1979ogerenn, áður í varastjóm
frá 1973.
Aðrir sem setið hafa sem varamenn í
stjóm L.I.Ú. og tekið virkan þátt í stjómar-
störfum em:
Olafur Jónsson. Sandgerði
Þorbergur Gudmundson, Garði
Benedikt Jónsson, Keflavík
Þórarinn Guðbergsson, Garði
Gunmaugur Karlsson, Keflavík.
Tveir þeir síðast töidu sitja sem varamenn í stjóm L.Í.U. í
dag.
Frá aðalfundinum kom eftirfarandi fréttatil-
kynning:
A fundinum kom fram sú skoðuit að ekki
vœri hœgt að halda áfram á braut þeirrar
mínus stefnu, sem hefur verið látin ráða af-
komu í útgerð síðustu árin. Tryggja verður
útgerðinni eðlilegan rekstrargrundvöll við
þœr aðstæður, sem ríkja hverju sinni. Þrátt
fyrir góð aflabrögð og hagstœða markaði
s síðustu ára hefur þess verið gœtt af stjórn-
völdum að skilja ekkert eftir í greininni,
þannig að nú þegar verr árar blasir stöðvun
við. Lausafjárstaða útgerðarinnar er svo
geigvœnleg að menn muna vart annað eins.
Hvatt er til samstöðu útgerðarmanna um
að þeir leggi til hliðar minni háttar ágrein-
ingsmál og þjappi sér saman um að fá raun-
verulegar úrbætur á rekstrarafkomu útgerð-
arinnar.
Eiríkur Tómasson, Grindavík, var endur-
kosinn formaður félagins, með honum í
stjórn eru:
Gunnlaugur Karlsson, Keflavík
Hilmar Magnússon, Keflavík
Ólafur fí. Ólafsson, Sandgerði
Guðmundur Þorsteinsson, Grindavík
Eiríkur Guðmundsson, Garði
Magnús Þórarinsson, Keflavík
Guðmundur Guðmundsson, Grindavík
Jón Eðvaldsson, Sandgerði.
I
Skýrsla stjórnar Utvegsmanna-
félags Suðurnesja á aðalfundi
16. október 1983, sem haldinn
var í Félagsheimilinu Stapa
Góðir félagar.
Ég minntist á það í upphafi að þetta væri 20.
aðalfundur félagsins, en 12. nóvember naxt-
komandi eru 20 ár frá stofnun félagsins. Fyrstu
stjórn félagsins skipuðu þeir, Ásgrímur Páls-
son, Margeir Jónsson og Benedikt Jónsson úr
Keflavík, Tómas Þorvaldsson og Pórarinn Pét-
ursson úr Grindavík, Páll Pálsson úr Sandgerði
og Guðmundur Jónsson úr Garði. Fyrsti for-
maður var kosinn Þórarinn Pétursson, Grinda-
vík. Gott samstarf hefur verið innan félagsins
þau 20 ár sem það hefur starfað, og er það
stærsta útvegsmannafélag landsins í dag. Það er
enginn vafi á að við komum sterkari til leiks
svona sameinaðir Suðurnesjamenn, en ef hver
staður hefði sitt félag, því ber að þakka frum-
kvöðlum stofnunar félagsins fyrir mjög þarft
verk, og framsýni.
Frá síðasta aðalfundi hafa verið haldnir 8
stjórnarfundir, 2 almennir félagsfundir og 1
fundur með útgerðarmönnum línubáta.
Helstu mál sem komið hafa upp hjá félaginu
á starfsárinu eru þessi:
Um miðjan janúar fengum við Kristján
Ragnarsson, form. L.Í.Ú. til að reifa stöðu
okkar mála í kjölfar fiskverðsákvörðunar, og
nýrri leið í niðurgreiðslu á olíu. Þá tóku deilur
um kaup og kjör á línuveiðum, bæði í landi og á
sjó drjúgan tíma, og var farið fram á samninga-
viðræður af hendi sjómannafélaganna af svæð-
inu um nýjan samning um róðra með 90 bjóð.
Niðurstaða fundarhalda innan félagsins um
málið var að standa á því að heimilt væri að róa
með 90 bjóð og hafna alfarið greiðslu löndunar-
peninga, vísa síðan málinu til stjómar L.Í.Ú.
og heildarkjarasamninga og við það situr enn,
en mikil nauðsyn er að koma þessu máli í höfn
þar sem alls konar fyrirkomulag virðist vera á
þessu eftir verstöðum, því þarf að samræma.
Nú, varðandi beitningarmenn, þá boðaði
Verkalýðs- og Sjómannafélag Miðneshrepps
verkfall þeirra þann 25. mars 1983, og var mál-
inu samstundis vísað til sáttasemjara, og haldn-
ir þar tveir árangurslausir fundir, og verkfallinu
hefur ekki verið aflýst enn, en eins og áður
sagði bíða þessi mál heildarkjarasamninga.
9. ágúst var haldinn í Festi í Grindavík, al-
mennur félagsfundur með sjávarútvegsráð-
herra, Halldóri Ásgrímssyni og Kristjáni Ragn-
arssyni formanni L.Í.Ú. Á fundinn mættu á
annað hundrað manns. Þar kynnti Halldór
stefnu sína í sjávarútvegsmálum, og Kristján
fór yfir stöðu útgerðarinnar. Miklar og líflegar
umræður fóru fram um hin margvíslegu málefni
útgerðarinnar. Víst er alltaf mikið gagn af
svona fundum, og nauðsynlegt að h'flegt sam-
band sé við þá sem ráða okkar málum, en mín
skoðun er sú að stjómmálamenn séu allt of oft
þannig gerðir að þegar þeir em búnir að hlusta
á og ræða við hagsmunahópa eins og okkar, þá
finnst þeim málið afgreitt og þar við sitji, þess
vegna er það skylda okkar hvers og eins að ýta á
eftir okkar málum þegar færi gefst, og mæna
ekki alltaf á forystumennina, því þeir þurfa á
stuðningi að halda til að gæta okkar hagsmuna
á fullnægjandi máta.
Síðastliðið ár hefur í mörgu verið erfitt hjá
útgerðinni og þá ekki síst á Suðumesjum, þar
sem aflabrestur varð á vertíð, sem vom mikil
vonbrigði þar sem fiskifræðingar höfðu gefið
nokkrar vonir um afla vegna stærðar þorsk-
árgangs frá 1976, en það brást. Mörgu hefur
verið um kennt, kulda í sjó, fiskurinn farinn
annað, smáfiskadráp o.s.frv., en þetta getur
ekki verið öll skýringin. Fiskifræðingum hljóta
að hafa orðið á mistök, og verðum við að gera
kröfu til meiri nákvæmni í þeirra starfi, því þeir
ráða það miklu um afkomu okkar, og í hverju
er fjárfest. Veiðamar í sumar og það sem af er
hausti hafa verið eindæma lélegar, og vissulega
er dökkt í lofti. Og ef ekki rætist úr þorskveið-
um á vetrarvertíð þá verður slæmt ástand í út-
gerðinni á okkar svæði. Af þessum aflabresti
leiðir að sjálfsögðu léleg fjárhagsleg afkoma,
og tölur Þjóðhagsstofnunar um ca. 15% tap em
geigvænlegar, en ég er sannfærður um að dæm-
ið er helmingi verra því þeir reikna útfrá afla-
forsendum síðasta árs, og ekki em tekin inní
dæmið vextir af vanskilum o.s.frv. Stjómvöld
verða að gera sér það ljóst að ekki megi vega
svo hrikalega að afkomu útgerðarinnar, þrátt
fyrir baráttu við verðbólgu, því hvers virði er
hún ef þeir skilja aðalatvinnuveg þjóðarinnar
eftir í rúst sem ekki verður byggt uppúr.
Mikil umræða hefur orðið um gæðamál í
kjölfar áfalla á mörkuðum, og hefur umræða
oft einkennst af ásökunum í garð annarra. Það
leysir engan vanda, og horfast verður í augu við
það að nú aukum við ekki tekjur okkar með
auknum veiðum, heldur verðum við að auka
verðmæti og við getum gert það á ýmsum svið-
um, en allt kostar það peninga og þeir em ekki
til í rekstri sem stjómvöld ætlast til að sé reddað
frá degi til dags, þannig að lánsfé verður að fást
til þeirra breytinga sem þörf er á, og síðan er
alger nauðsyn að útgerðinni verði skapaður sá
FAXI-221