Faxi - 01.12.1983, Blaðsíða 43

ÆVIMINNINGAR
KARLS
G UÐJÓNSSONAR
ANNAR HLUTI
I þríðja sinn á Aust-
fjörðum
Sumarið eftir þá lenti ég á Mjóa-
firði, hjá Benedikt á Borgareyr-
inni. Þar var ég ráðinn til að vera á
árabát með sonum hans tveimur,
Benedikt og Hermanni, en það
varð aldrei neitt úr þeirri útgerð
svo ég varð bara landmaður, en
hann gerði út mótorbát og Georg
Pétursson, sem var í Njarðvíkum,
var formaður. Hann var faðir Jóns
B. Georgssonar á Brekku. Georg
var með klárari formönnum, sem
ég hef komið á sjó með. Þannig
vildi til að Sveinn, sem var einn af
fjórum sonum Benedikts, var mik-
ið gefinn fyrir búskap og sá um
búskapinn, en þarna voru stór tún
og mikill heyskapur. Einn daginn
þegar Georg og menn hans voru
búnir að landa, en við sem í landi
vorum, vorum að keppast við í
heyskapnum, heyin að verða þurr
og komið aö hirðingu, þá gerir
hann svona skvettu út fjörðinn og
það tekur að rigna og gerði tölu-
verðan storm. Georg kemur upp á
tún og segir við Svein að nú verði
að vinda bráðan bug að því að
bjarga bátnum, því hann sér farinn
að berjast við bryggjuna. Sveinn
hefur þá einhver orð um það, að
þeir verði að hafa hraðann á til
bjargar. Ég var þarna áheyrandi
að þessu, svo ég segi að ég skuli
hjálpa til og hraða mér niður á
bryggju og setja í gang. Var því
tekið með þökkum. Síðan förum
við með bátinn frá bryggjunni og
leggjum honum. Urðum við síðan
að bíða góða stund áður en fært
þótti að fara í Iand, því það var svo
hvasst.
Seinna um daginn þegar ég hitti
Svein, þá segir hann: „Heyrðu
Kalli, viltu ekki bara taka aö þér
að vera vélamaður á bátnum í sum-
ar.“ ,,Ertu vitlaus maður, ég kann
ekkert til þess. “ ,,Ja, heldurðu að
þú viljir ekki reyna,“ segir hann.
Og ég féllst á það að ég skyldi fara
einn róður, en ef eitthvað mis-
lukkaðist hjá mér færi ég ekki
annan. Svo fer ég í róðurinn og allt
gengur vel á útleiðinni. En við fór-
um alla leið út í Kistu, en það var
fisksælt mið á þessum slóðum.
Georg Pétursson formaður, Brekku í
Njarðvík.
Gangurinn var ekki meiri en það,
að við vorum 9 tíma á leiðinni. Við
leggjum línuna og drögum hana og
fiskum fulla lestina. Vegna þess
hve langsótt var náðust ekki nema
í hæsta lagi fjórir róðrar á viku. En
mjög vel fiskaðist þarna á þessum
tíma, mátti heita fullur bátur í
hverjum róðri. Þegar við vorum
lagðir af stað í land í þessum um-
rædda róðri, segir Georg við mig,
að ég skuli bara leggja mig. Ég tók
því með þökkum, en segi honum
að hann þyrfti að smyrja í glasið og
kassann af og til og fer svo og legg
mig. En rétt og ég er að festa blund
steinstoppar rokkurinn. Ég hend-
ist upp og aftur í og segi við strák-
inn sem var við stýrið: ,,Hvað kom
fyrir?“ ,,Ja, ég veit það ekki, en
það slitnuðu stýritaumamir." En
þannig var að sá sem stýrði sat í
gati fyrir aftan rúffið og hafði
taumana á hnjánum. En gat var á
pallinum fyrir neðan og taumarnir
voru það langir að þeir löfðu nið-
ur. Höfðu þeir komist niður um
gatið og festibolti á samsetnings-
múffu á öxlinum hafði gripið í
lykkjuna á taumunum og öxullinn
snéri honum utan um sig og sleit
loks tauminn á hnjánum á mannin-
um. Það varð til happs að bandið
var ekkert of sterkt. Pað var verst
að olíurörið frá tanknum sem var
aftur í lá þarna rétt með öxlinum
og fram að vél, og taumarnir höfðu
einnig slegist um olíurörið ogsnúið
því utan unt öxulinn svo það var
gormað um hann, þegar ég kom
þarna að. Ég byrjaði á því að
skrúfa fyrir tankinn svo olían læki
ekki niður og vafði svo rörið ofan
af, en það var ónothæft því það var
slitið frá beggja vegna, þannig að
flánsarnir voru eftir í rónum. Ég
veit náttúrlega ekkert hvað ég á að
gera og er algerlega í vandræðum,
ráðalaus, sé engin ráð til bjargar.
Ekkert rör til um borð svo ég viti
til. En eftir mikla leit finn ég þó
svona ca. 20 cm langan rörstubb
með flansi á. Svo mér dettur í hug,
ja þetta nær ekki aftur í skut í tank-
inn. Pá kemur næsta hugsun.
Flyttu tankinn fram. En það var
ekki aðgengilegt. Þá var það
næsta, hvort hægt væri að finna
ílát, sem hægt yrði að skorða ná-
lægt vélinni. Ein fata var til um
borð, og ég tek hana og get stillt
henni upp og skorðað hana á milli
banda. Fylli ég hana síðan af olíu
og þá náði rörstubburinn niður í
olíuna. Svo varð ég að skrúfa
þrýstirörið frá til þess að geta sogið
olíuna með kjaftinum upp fyrir
sogventilinn, því þetta var ekki
það þétt að hægt væri að dæla
olíunni upp yfir báða ventlana.
Síðan prufa ég dæluna og þá spýt-
ist olían upp. svo ég set rörið við og
set í gang og við keyrum í land með
þessum útbúnaði.
Þegar í land kom frétti viðgerð-
armaður, sem þama var og hét
Engelhard Svensen, hvemig ég
hafði farið að undir þessum kring-
Laus staða
Viö embætti bæjarfógetans í Keflavík, Njarövík og
Grindavík og sýslumannsins í Gullbringusýslu er laus til
umsóknar staða aðalbókara.
Laun eru samkvæmt launakerfi starfsmanna ríkisins.
Umsóknir ásamt upplýsingum um aldur, menntun og fyrri
störf óskast sendar undirrituðum fyrir 20. desember nk.
BÆJARFÓGETINN í KEFLAVÍK,
NJARÐVÍK OG GRINDAVÍK.
SÝSLUMAÐURINN í GULLBRINGUSÝSLU
25. NÓVEMBER 1983.
JÓN EYSTEINSSON.
FAXI-243