Frjáls verslun - 01.11.2002, Blaðsíða 33

Árni Hauksson, forstjóri Húsasmiðjunnar, fœr það óþvegið - enda
verður að ætla að bók Boga sé til að klekkja á honum frekar en að
Bogi sé að „skrifa sig frá reiðinni
Bogi Þór Siguroddsson fer mikinn í bókinni. Hún er athyglisverð en
margir sþyrja sig að því hvort hann hefði átt að gefa hana út og setja
sþurningamerki við siðferði hans sjáljs í frásögnum afmönnum.
Bogi Þór Siguroddsson lætur Árna Hauksson, núverandi for-
stjóra Húsasmiðjunnar, og þann sem yfirtók félagið ásamt vini
sínum Hallbirni Karlssyni, fyrrverandi starfsmanni Kaupþings
og núverandi framkvæmdastjóra sölus\dðs Húsasmiðjunnar,
finna til tevatnsins. Bogi Þór hefur mikið til síns máls um ódrengi-
lega framkomu Árna í sinn garð. Árni Hauksson, sem var fjár-
málastjóri Húsasmiðjunnar og undirmaður Boga, gerði nokkrar
kórvillur í mannlegum samskiptum í aðdraganda kaupanna á
Húsasmiðjunni. Það fer ekkert á milli mála að Árni sveik yfir-
mann sinn, stakk undan honum með kaupunum og brást trúnaði
hans. Slíkt gera menn ekki og Árni getur aldrei þvegið hendur
sínar af þeim mistökum.
Árni átti að segja upp sem fjármálastjóri Málið er einfalt. Þegar
Árni Hauksson fékk fyrst áhuga á að kaupa sjálfúr Húsa-
smiðjuna, vitandi af fyrirætlunum forstjóra síns, átti hann að segja
starfi sínu lausu sem íjármálastjóri Húsasmiðjunnar og undir-
maður Boga, en Bogi réð hann til fyrirtækisins á sinum tíma.
Hann áttí að greina honum frá því að hann gæti ekki unnið af heil-
indum með honum lengur þar sem hann væri sjálfur kominn á
kaf í málið og þeir væru orðnir keppinautar um fyrirtækið. Sam-
kvæmt eðli málsins væri trúnaðarsambandi þeirra lokið. Bara
þetta eina atriði, að koma heiðarlega fram og skera á trúnaðar-
strenginn við Boga í upphafi málsins, hefði komið í veg fyrir þá
^ lönguvitleysu sem síðar varð. Og líklegast
ahefði Bogi þá ekki haft neitt efni tíl að skrifa
bókina. Þá hefðu svikin vantað í frásögnina og
hún ekki orðið eins spennandi og reyfara-
kennd fyrir vikið.
Húsasmiðjan var almenningshlutafélag,
skráð í Kauphöll íslands sl. vor. Þeir hluthafar,
sem áttu í Húsasmiðjunni sl. sumar þegar yfir-
takan fór fram, geta réttilega velt því fyrir sér hvort Árni hefði
ekki fyrst og fremst átt að einbeita sér að þvi að vinna fyrir fyrir-
tækið og eyða ekki kröftum sínum í leiðinni í prívatverkefni við
að aðstoða forsljórann, Boga Þór, við að reyna að kaupa fyrir-
tækið. Sama gildir um Boga. Hann var ráðinn tíl fyrirtækisins til
að reka það en ekki til að kaupa það. Það er tímafrekt og tekur á
að kaupa fyrirtæki af þessari stærðargráðu. Voru þeir nægilega
samviskusamir í vinnunni fyrir þáverandi eigendur fyrirtækisins
þegar tfrni þeirra og hugur var annars staðar? En fyrst Arni
blandaðist inn í mál Boga þá bar honum skylda tíl að melda sig
frá því þegar áhugi hans sjálfs var kviknaður á kaupunum.
Hvers vegna valdi Árni Hauksson þessa leið? En hvers vegna
tílkynntí Árni ekki Boga Þór hvað vektí fyrir honum og að hann
gæti ekki unnið af heilindum með honum lengur? Og hvers
vegna komst fyrst skriður á málið eftír að Bogi Þór var farinn í
sumarfrí til útlanda? Skrítið! Að minnsta kosti sérkennileg
tilviljun. Þetta er einum of gegnsætt. Raunar má spyija sig líka að
því hvers vegna Bogi fór til útlanda í sumarfrí þegar hann var
kominn með málið í gang hjá Kaupþingi, að eigin matí. Einhver
hefði fyrst klárað kaupin og svo farið út til Spánar.
Líklegast er engin skýring á því, að Árni Hauksson upplýstí
ekki Boga um áhuga hans sjálfs á kaupunum, önnur en sú að
Árni hafi óttast að Bogi þyrlaði upp moldviðri og léti finna fyrir
33