Almanak alþýðu - 01.01.1930, Side 63

múra sjáifsins, eru kynferði, foreldraskyldur,
ættjarðarást eða hjarðeðli. Kirkjan gerði alt,
sem í hennar valdi stóð, til þess að uthrópa og
niðurlægja kynferðishvatirnar; fjðlskyldubönd-
in voru úthrópuð af Kristi sjálfum og öllum
porra áhangenda hans; ættjarðarást gat ekki
átt sér stað meðal þjóða, sem voru undirgefnar
hið rómverska keisaradæmi. Ádeilum guðspjall-
anna á fjölskylduna hefir ekki verið gaumur
gefinn sem skyldi. Kirkjan fjallar um móður
Krists með virðingu, en hann sjálfur sýndi
litla tilhneigingu í þá átt: „Kona! Hvað viltu
mér?“ (Jóh. II., 4.) ávarpar hann hana. Hann
segir einnig, að hann sé kominn til þess #ð
setja son upp á móti föður, dóttur móti móður
og tengdadóttur á móti tengdamóður, og hver,
sem elski föður og móður meira en sig, sé sín
ekki verður (Matt. X., 35—37.). Þetta þýðir í
rauninni ekki annað en afnám hinna líffræði-
legu fjölskyldubanda vegna játningarinnar, —
afstaða, sem átti mikinn þátt í því óumburðar-
lyndi, sein í heiminn koin með útbreiðslu
kristninnar.
Þessi einstaklingshyggja náði hámarki sínu í
kenningunni um einstaklingssálina, sem útti i
öðru lífi að njóta endalausrar sælu eða þola
endalausar kvalir eftir ástæðum. Ástæðurnar,
sem þcssi gífurlegi munur byggðist á, voru tölu-
vert einkennilegar. Til dæmis, ef maður gaf upp
andann strax eftir að prestur hafði stökt á
hann vatni um leið og mælt fram ákveðin orð,
þá fór ekki hjá þvi, að hann öðlaðist eilífa
sælu. En annar maður, sem lifað hafði dygða-
riku líferni langa æfi, lenti óhjákvætnilega i
50