Almanak alþýðu - 01.01.1930, Blaðsíða 112
halda sinum vinnukonum, þvi fram, að það sé
ekki nema róttlát og sjálfsögð verkaskifting,
að „ófaglærðar" konur geri heimilisstörfin, svo
að þær, sem „faglærðar" eru, geti verið frjáls-
ar að beita kunnáttu sinni á öðrum sviðum.
En flokkurinn vinnur auðvitað í áttina til þess
að koma á svo vel skipulögðu þjóðfélagi, að
þar hverfi þörfin fyrir persónulega þjóna.
Höfuðmismunurinn á kjörum kvenna i „sovét“-
Rússlandi og öðrum löndum er sá, að almenn-
ingsálitið og samþykki yfirvaldanna hafa gert
jafnrétti kynjanna að staðreynd, sem alls staðar
kemur í ljós. Hin ógifta móðir mætir þar
engri fyrirlitningu; samlif karls og konu er
jafn-rétthátt, hvort heldur það er skrásett eða
ekki; konur mega sjálfar ráða því, hvort þær
ala börn eða ekki, og þjóðfélagið ber i öllum
tilfellum ábyrgð á barninu ásamt foreldrunum.
Konur og karlar hafa fullkomið jafnrétti að
mentun, og vinna þeirra er jafnhátt metin til
kaups.
Af þessu leiðir þó ekki, að fjárhagsleg kjör
kvenna í Rússlandi séu miklu betri en annars
staðar. I’vert á móti hygg ég, að fjöldi kvenna
í Bandaríkjunum eigi við miklu betri kjör að
búa en kynsystur þeirra í Rússlandi. En þetta
er fyrst og fremst því að kenna, að lífskjör
manna í Rússlandi eru langt um verri vegna
þess, hve skamt Rússland er enn á veg komið
í þróun atvinnuveganna, einkum iðnaði, þó að
það taki að vísu risaframförum með hverjuin
degi.
Því verður ekki neitað, að almenningsálitlö
í Ameriku er þvi mótfallið, að gift kona, eink-
108