Saga - 1954, Qupperneq 18

12
t. d., að á Saxlandi (þá Norðvestur-Þýzkalandi)
sé þjóð kurteisust, „ok nema þar Norðmenn
margt eftir at breyta“. 1 borginni Lucca á Italíu
er sagt, að sé „róða“ (kross) sú, er Nikodemus
hafi látið gera eftir „guði sjálfum" (þ. e. Jesú
Kristi). Er það krossmark með Kristi á (volto
sancto). Hafi hún tvisvar mælt. Annað sinnið
hafi hún gefið skó sína aumum manni, en hitt
sinnið hafi hún borið vitni rægðum manni.
Sjá má nokkurn veginn, hversu margir dag-
ar eru ætlaðir til ferðarinnar frá Álaborg á
Jótlandi og til Rómaborgar. Eru 45 dagleiðir
taldar milli tiltekinna staða, en sumstaðar sýn-
ist þó vera sleppt úr dagleiðatali milli borga á
Ítalíu. En suðurgöngumenn hafa ekki ferðast
hvíldarlaust. Þeir hafa ekki getað hjá því kom-
izt að hvíla sig marga daga alls á leiðinni. Lík-
legt er, að ferðin frá Álaborg til Rómaborgar
hafi varla tekið alls minna en 9—10 vikur.
I sögu Guðmundar biskups Arasonar eftir
Arngrím ábóta Brandsson segir frá sendiför
Ketils nokkurs, prests og þjóns Guðmundar
biskups, frá Þrándheimi til Rómaborgar og
þaðan aftur til Þrándheims (Biskupasögur III.
378 o. s. frv.). Presti þessum er svo lýst, að
hann hafi verið mikill maður vexti og sterkur,
og má því ætla, að hann hafi mátt lúka ferð
sinni á styttri tíma en pílagrímar almennt, sem
verið hafa allmargir veikari burða og sumt kon-
ur eða jafnvel sjúkir menn. Lagði Ketill prest-
ur upp frá Þrándheimi „litlu eftir Kyndil-
messu“ (2. febrúar) árið 1225. Fór hann land-
veg til Oslóar og þaðan á skipi til Danmerkur.
Þaðan fór hann til Þýzkalands og létti ekki ferð-
inni fyrr en hann kemur til Rómaborgar „rétt