Ný saga - 01.01.1997, Blaðsíða 86

Margrét S. Björnsdóttir
Mynd 3. Bryndís
Hlöðversdóttir
alþingismaður
ávarpar stofnfund
Grósku íjanúar 1997.
Mikilvægt er og að íslenskur almenningur
er á ný farinn að kveðja sér hljóðs í skoðana-
könnunum. Á síðastliðnum tveimur mánuð-
um hafa verið birtar tvær skoðanakannanir
sem sýna að flokkur sameinaðra jafnaðar-
manna yrði stærsti flokkur landsins með
45-49% fylgi, yrði hann einn í framboði
ásamt Framsóknarflokki og Sjálfstæðisflokki.
Þetta mun hafa mikil áhrif á þá sem í dag eru
andsnúnir nýju kosningabandalagi jafnaðar-
manna.
Röskva, Gróska
Það sem ég vil nefna næst sem stuðning við
væntanlegt kosningabandalag jafnaðarmanna
er reynsla þeirrar kynslóðar sem starfað hef-
ur í Röskvu, samtökum félagshyggjufólks í
Háskóla íslands. Röskva hefur í sjö síðustu
kosningum til Stúdentaráðs unnið sigra á
Vöku, samtökum hægrimanna í Háskólanum.
Það voru félagar úr Röskvu, að undanskild-
um þeim framsóknarmönnum er þar hafa
starfað, ásamt ungliðum úr A-flokkunum,
Þjóðvaka, Kvennalista og fleirum, sem stofn-
uðu Grósku - samtök jafnaðarmanna og fé-
lagshyggjufólks, á afar fjölmennum fundi í
lok síðasta árs. Á þeim stofnfundi kom glöggt
fram að þetta unga fólk vill starfa saman í
stjórnmálum, vill að flokkar þeirra leggi sam-
an og virðist ekki vera mjög þungt haldið af
þeim málefnaágreiningi sem einu sinni var
milli þeirra ílokka sem þau koma úr. Tveir af
áhrifamiklum forystumönnum Grósku, þau
Þóra Arnórsdóttir og Robert Marshall, hafa
lýst yfir því að þau muni ekki starfa nema
fyrir sameiginlegt framboð í næstu þingkosn-
ingum.
Það vita allir sem unnið hafa í stjórnmála-
flokkum að unga fólkið skiptir sköpum fyrir
allt innra starf. I Grósku og Röskvu hefur
þetta fólk starfað saman, náð saman um meg-
inmál og það sem meira er kynnst því að sam-
einuð geta þau náð árangri. Reynsla unga
fólksins í Röskvu og stofnun og starf Grósku
mun að mínu áliti hafa mikil áhrif á væntan-
legt kosningabandalag.
Flokkarnir sjálfir
Innan flokkanna sjálfra hefur margt gerst sem
styður hugsanlegt kosningasamstarf í næstu
þingkosningum. Ég hef þegar nefnt farsælt
samstarf í Reykjavikurlista. Innan Alþýðu-
flokksins eru allir þeir sem síðastliðiö ár hafa
tjáð sig á stærri fundum flokksins eða í Al-
þýðublaðinu verið mjög meðmæltir sameigin-
legu framboði í þingkosningum og ég fullyrði
að Alþýðuilokkurinn yrði heilshugar með í
slíku samstarfi. Það sama gildir að sjálfsögðu
um Þjóðvaka sem hefur þetta beinlínis á
stefnuskrá sinni. Þingmenn þeirra vinna sem
stendur ötullega að þessu máli.
Innan Kvennalistans eru skoðanir skiplari.
Yngri konur þar, einkum þær sem starfað
hafa innan Röskvu og Grósku eru samstarfi
mjög meðmæltar. Af núverandi þingkonum
hafa bæði Kristín Ástgeirsdóttir og þó enn
frekar Guðný Guðbjörnsdóttir (með árs
millibili að vísu) lýst yfir því, að þær vilji að
84