Birtingur - 01.01.1959, Side 42

er jafnvel ekki spilltari en svo, að hann lætur sig dreyma um að rísa upp
úr feninu, ef móðurinni tekst það. („She thinks I always believe the
worst, but this time I believed the best ... I’d begun to hope, if she’d
beaten the game, I could, too.“) Nú á hann enga ærlega taug, nema að
þykja vænt um bróður sinn, Edmund, sem hann hælir sér af að hafa alið
upp, og þó — „The dead part of me hopes you won’t get well.“
Þetta leikiit ættu sem flestir að sjá, jafnvel þótt sýningin í Þjóðleikhús-
inu hefði átt að geta verið betri. Það virðist t. d. skorta nokkuð á, að
leikritið sé nógu vel æft. Valur Gíslason leikur James Tyrone og
gæti verið næstum hvaða mannpersóna önnur en einmitt James Tyrone.
Það er mjög erfitt að liugsa sér, að hann hafi nokkurn tíma verið þetta
mikla „matinée idol“ sem hann er sagður hafa verið í leiknum. Arndís
Björnsdóttir leikur móðurina Mary. Það er mjög erfitt hlutverk, og
leikur hennar er dálítið stirðlegur, einkum frarnan af, en lokaatriðið gerir
hún vel. Róbert Arnfinnsson leikur eldri bróðurinn, Jamie, og er
mjög trúverðugur í því hlutverki. Atriðið, þegar hann kemur fullur heim úr
hóruhúsinu eftir að hafa miskunnað sig yfir feitu Fjólu leikur hann prýð-
isvel, enda kynnumst við þá manngerðinni til fulls. Bíræfið er þó af leik-
stjóranum að láta hann príla upp á stól eða borð í því ástandi til að
skrúfa niður perurnar í ljósakrónunni. Það stendur heldur hvergi í frum-
textanum, að hann framkvæmi þá jafnvægisraun. Yngri bróðurinn Ed-
mund (höfundinn), leikur Erlingur Gíslason þokkalega og án stórra
afglapa. Lítið er það samt í leik hans sem sýnir hið verðandi skáld. En
bæði bitnar stytting leikritsins á þessu hlutverki og eins er þessi persóna
frá höfundarins hendi óljósari en hinar. Kristbjörg Kjeld leikur
vinnukonuna, Cathleen, því miður, eins og hún sé að herma eftir heimskri
vinnukonu, en ekki leika hana.
Á þýðinguna skal enginn dómur lagður, þar sem ekki hefur verið hægt
að fá hana lánaða til að bera saman við frumtexta. Þó verður ekki hjá
því komizt að skammast útaf nafninu. Það er í engu samræmi við efni og
anda leiksins. Tilgerðin er jafnvel svo mikil, að þetta hefur endilega þurft
að vera að kveldi, en ekki kvöldi.
Túskildingsóperan eftir Bertold Brecht
Leikstjóri Gunnar Eyjólfsson
Leikfélag Reykjavíkur
Um þessa sýningu er hægt að vera stuttorður. Hún minnir ekki fyrir tú-
skilding á Túskildingsóperu Brechts, nema hvað lögin eftir Kurt Weill
40 Birtingur