Birtingur - 01.01.1966, Blaðsíða 77

NIKOS GATSOS: í GARÐI SYRGJANDANS
Sigurður A. Magnússon
þýddi úr grísku
í garði syrgjandans sezt nóttin aldrei.
Þar æla blöðin aðeins táraflóði
þegar kölski fer hjá til að stíga á bak hundunum
og krákurnar synda í Iind af blóði.
í garði syrgjandans hefur augað þornað,
heilinn frosið og hjartað breytzt í stein.
Froskahold lafir úr tönnum kóngulóarinnar.
Soltnar engisprettur öskra við fætur blóðsugunnar.
í garði syrgjandans vex svart gras.
Aðeins eitt kvöld í maí fór andvari hjá.
Fótatak létt einsog titringur engjanna.
Koss hins löðurprúða hafs.
Og þyrsti þig í vatn þá vindum við skýhnoðra.
Og hungri þig í brauð þá slátrum við næturgala.
Aðeins andartaksbið þartil hryggðarbeiskjan hefst,
þar til himinsortinn leiftrar og kóngaljósið blómgast.
En það var andvari sem hvarf, lævirki sem týndist.
Það var andlitið í maí, fölvi rnánans.
Fótatak létt einsog titringur engjanna.
Koss hins löðurprúða hafs.
í garði syrgjandans rís aldrei sól.
Þar koma bara upp maðkar til að stríða stjörnunum.
Þar vaxa aðeins hestar á mauraþúfum.
Og leðurblökur éta fugla og míga sæði.