Vera - 01.02.2002, Blaðsíða 21

Ég styð jafnrétti og
þoli ekki óréttlæti
Katrín Jakobsdóttir framhaldsnemi í íslensku
Mér finnst hvers kyns eðlis-
hyggja alveg óþolandi og sama
má segja um hvers kyns
kynjarembu. Otrúlegt en satt
þá eru margir karlmenn sem
telja að karlremba sé heillandi
persónueinkenni og læra það
líklega af amerískum fjölda-
framleiddum skemmtimyndum.
á ég tel mig vera femínista. Femínismi er aö mínu
mati frelsisstríð kvenna sem er í eðli sínu óendanlegt og ég
styð jafnan rétt kvenna og karla, rétt eins og ég styð jafn-
rétti ólíkra kynþátta, ólíkra stétta og svo mætti lengi telja.
Það er óviðunandi að karlar og konur fái ekki sömu laun fyr-
ir sömu vinnu; það er óviðunandi að karlar séu taldir betri
stjórnendur en konur á grundvelli kynferðis og allt slíkt mis-
rétti sýnir þá eðlishyggju sern virðist alltaf koma upp á yfir-
borðið í samfélaginu. Konur og karlar eru ekki andlega ólík
að minu viti; ég tel ekki að einhver eðlismunur birtist í ólíkri
hegðun karla og kvenna og að konur séu frá Venus og karl-
ar frá Mars og þess vegna þurfi maður að tala öðruvísi við
karl en konu. Ég tel hins vegar að samfélagið hafi mjög mót-
andi áhrif á kynjaímyndir og margar konur og karlar hegði
sér samkvæmt einhverju samfélagslegu kynjamynstri. Þaö er
hins vegar ekkert sem segir að karlar geti ekki haft gaman
af Jane Austen og konur af Matrix; þetta er samfélags-
mýta sem virðist ætla að verða ansi lífsseig. Mín reynsla
af konum og körlum er sú að einstaklingarnir séu jafn
ólíkir og þeir eru margir; óháð kyni. Ég lít ekki fyrst og
fremst á mig sem hvíta íslenska konu; ég lít fyrst og
fremst á mig sem einstakling og efast um að ég væri
neitt sérstaklega öðruvísi ef ég væri karl, svo fremi
sem ég hefði hlotið sama uppeldi. Hins vegar má vera
að samfélagið liti þá öðruvísi á mig; að minnsta kosti
sumir sem eru fastir á klafa eðlishyggjunnar. Mér
finnst hvers kyns eðlishyggja alveg óþolandi og
sama má segja um hvers kyns kynjarembu.
en satt þá eru margir karlmenn
sern telja að karlremba sé heillandi per-
sónueinkenni og læra það líklega af am-
erískum fjöldaframleiddum skemmti-
myndum en mér finnst öll slík remba
sorgleg sjón og líki karlrembu þess
vegna við rasisma sem sambærilegu
fyrirbæri; þ.e. að mismuna fólki á lík-
amlegum forsendum. Karlremba er
víða grasserandi í íslensku samfélagi
og maður heyrir það t.d. á þeirri orð-
ræðu sem höfð er um konur. Sumir
þáttastjórnendur segjast jafnvel ekki
geta fengið konur í viðtöl því aö þær
séu svo feimnar; ég hef nú starfað sem
blaðamaður og aldrei átt erfitt með að
fá konur né karla til að tjá-sjg; einfald-
lega á forsendum hvers og eins. Ég vil
berjast gegn rembunni hvar sem hana má
finna og kannski er það þess vegna sem
ég er femínisti; vegna þess að ég styð
jafnrétti og þoli ekki óréttlæti.