Akranes - 01.07.1957, Blaðsíða 15

þegar sveitinn verður sem blóðdropar i
lífi mannanna, þá er hann. einnig þar. Og
þá vaknar hjá oss þessi hugsim: Fyrst
nú sé ég kærleika hans“. —
Þegar Jesús á leiðinni til Jerúsalem fór
að tala við lærisveina sina um það, að
hann mundi gefa líf sitt til lausnargjalds
fyrir marga, þá skildu þeir ekki þessi
orð. Og sjálfur glímdi Jesú við þunga
gátu kaleiksins. En hann var hógvær og
hlýðinn. Og þó að vér séum tregir í
hjarta, þá á hann biðlundina og skiln-
inginn fyrir trega eðlis vors. — Hann
fer ekki hart fram. Hans máti er að bíða
og hjálpa, bíða þeirra, sem seinir eru á
göngunni, og hjálpa þeim, sem hjálpar-
þurfi er. Einnig þeim, sem allt bregzt,
jafnvel sjálfsréttlæti þeirra.
Kristur kom ekki oss mönnunum til
hjálpar fyrir það, að í oss búa svo marg-
ir möguleikar til hins góða, heldur fyrir
hitt, að i oss búa einnig illar hneigðir,
sem hann vill uppræta.
Kristur kom ekki í réttlæti, heldur í
kærleika. Kærleikur og réttlæti er sitt
hvort. Þarna er um tvenns konar lögmál
að ræða. Kærleikurinn ber ekki byrðina
fyrir það, að hann er skyldugur, hann
tekur alltaf meira á sig en hann þarf.
Hann fellir í raun og veru réttlætið úr
gildi. — Allt þetta sjáum vér í skuggsjá,
í óljósri mynd. En munum það, að heil-
agur Guð á mörg djúp, sem eru hulin
fyrir vorri skammdrægu sjón.
“ t —
— „Beinum sjónum vorum til Jesú“.
Guð gefi, að vér megum geyma þessi orð,
þetta heilræði, í hjörtum vorum. Hvort
vér fylgjum því eður eigi, undir því er
framtíð kristni vorrar komin, framtíð
heimsins. Hér eru vegaskil. Lífsvegur —
helvegur.
Sem kristnir menn erum vér kall-
Sr. H. Wentz jrá SvíþjóS talar
á HallgrímshátíS 1956.
aðir til þess að víðfrægja dáðir hans,
er ka'llaði oss frá myrkrinu til síns und-
ursamlega ljóss, og það getum vér því
aðeins, að vér beinum sjón að honum,
virðum fyrir oss líf hans og kenning,
krossferil og upprisu, lærum með því að
elska hann, svo að í hjarta voru hljómi
þakkargjörðin fyrir það, að hann keypti
oss undan ofurvaldi dauða og syndar.
Skáldið Hallgrímur, er vér minnumst
í dag, mælir til vor hinum sömu orð-
um og höfundur Hebreabréfsins: „Beinið
sjónurn yðar til Jesú. Passíusá'lmarnir
eru fyrst og fremst ortir til þess að benda
mönnunum á þetta, og vara þá við hætt-
unni, sem því er samfara, að dýrka sjálfa
sig. — Það svíkur, meðan klettur hjálp-
AKRANES
151