Freyr - 01.04.2003, Blaðsíða 28

ið mun fjöldi sona hans koma til
frekari nota á stöðvunum á næstu
árum, nokkra er þar þegar að
finna. Þriðji Garpsonurinn, sem
talsverðra áhrifa gætir frá í rann-
sóknunum haustið 2002, er Túli
98-858 en á fímmta tug sona hans
koma fram í rannsóknunum. Tals-
verð breidd er í niðurstöðum fyrir
þessa hrúta þar sem þetta eru nær
undantekningarlítið veturgamlir
hrútar. Margir þeirra eru samt að
sýna feikilega kosti hjá slátur-
lömbum og ná að sameina feiki-
lega vöðvasöfnun og takmarkaða
fítu. Ur kjötmatsþætti koma þeir
að meðalatali með 104 í einkunn
og 107 við mat lifandi lamba.
Hrútar undan Túla eru þegar
komnir á stöð og mun vafalítið
fjölga á næstu árum.
MOLI Á FLESTA SYNI f RANN-
SÓKNUNUM HAUSTIÐ 2002
Það þarf engum að koma að
óvart að stærsti bræðrahópurinn í
rannsóknunum haustið 2002 sé
undan Mola 93-986 vegna þess að
hann er sá stöðvarhrútur sem síð-
asta áratug hefur verið notaður
langt umfram alla aðra hrúta í
landinu. Synir hans í rannsókn eru
um sex tugir. Eins og ætíð er mik-
il breidd á meðal þeirra. I hópnum
eru samt íjölmargir afgerandi
kostagripir og að meðaltali er út-
koman fyrir hópinn ákaflega góð
þar sem þeir eru með 106 úr kjöt-
matshluta og 109 úr skoðun á lif-
andi lömbum.
Mjaldur 93-985 á einnig að baki
langa notkunarsögu á síðustu árum
þó að notkun hans hafi alltaf verið
nokkru minni en Mola. Á fjórða
tug sona Mjaldurs er í rannsóknun-
um haustið 2002 og koma í góðu
meðallagi út úr báðum þáttum
rannsóknanna. Báðir þessir jöffar
hafa þegar skilið eftir sig nokkum
hóp afkomenda meðal stöðvar-
hrúta og mun áreiðanlega nokkuð
bætast í þann hóp á næstu árum.
Hesthrútar aðrir en Bútsafkom-
endur, sem eiga nokkur hóp sona í
rannsókn, eru Mölur 95-812 sem
á tug, en þeir hrútar sýna ákaflega
slaka niðurstöðu og nánast ekki til
að synir hans nái meðaltalsút-
komu út úr þessum rannsóknum.
Sekkur 97-836 fékk feikilega
mikla notkun á fyrsta ári á stöð og
um fímm tugir veturgamalla sona
hans eru í rannsókn haustið 2002.
Þessir hrútar sýna talsvert breyti-
legar niðurstöður, að meðalatal-
i er útkoma þeirra alveg um með-
allag. Meðal sona hans er samt að
fmna talsvert marga hrúta sem eru
að sýna fádæma athyglisverðar
niðurstöður eins og fram kemur í
textanum hér á eftir.
Tveir Hörvasynir 92-972 eiga
sonahópa sem eru eingöngu vetur-
gamlir hrútar, hvor um sig um tug
sona. Synir Sjóðs 97-846 hafa
margir náð að skila kostum hans
til lítillar fitusöfnunar áfrarn og
koma að meðaltali með um 108 úr
kjötmatsþætti rannsókna og eru
einnig í góðu meðallagi úr skoðun
lifandi lamba. Niðurstöður fyrir
syni Kóngs 97-847 eru enn meira
afgerandi. Þessir hrútar eru nær
undantekningarlaust að skila
mjög fitulitlum og vel gerðum
sláturlömbum og fá rúmlega 120
að meðaltali úr kjötmatsþætti
rannsóknar. Líkt og fram kom hjá
afkvæmum Kóngs sjálfs haustið
2001 eru ómmælingar hjá þessum
lömbum oft í slakari kantinum og
meðaltal fyrir skoðun á lifandi
lömbum því allt niður um 90. Hér
er því enn eitt dæmi um hrútalinu
þar sem fram kemur verulegt
ósamræmi á milli kjötmats og óm-
sjármælinga.
Nokkrir norðurþingeyskir hrút-
ar meðal stöðvarhrúta síðustu ára
eiga þama sonarhóp. Njóli 93-826
á enn á annan tug sona í rannsókn.
Þessi hrútar koma að meðaltali
ffemur slaklega út, talsvert betur
samt við mat á lifandi lömbum.
Niðurstöður fyrir syni Sunna 96-
830 sýna alveg sömu mynd, em
ívíð lakari fyrir þá en Njólasyni úr
kjötmatshluta, en veiki þátturinn
hjá of mörgum af afkomendum
þessara hrúta er of mikil fitusöfn-
un og því eðlilegt að niðurstöður
verði slakari nú eftir breytingu á
áherslum fýrir afkomendur þessar
hrúta. Hagi 98-857 á um tug sona
í rannsókn og sú mynd sem þeir
sýna verulega jákvæð en þeir fá
um 115 úr kjötmatsþætti rann-
sóknar að jafnaði og em í góðu
meðallagi við mat lifandi lamba.
Hagi er hrútur sem vafalítið hefúr
verið fremur vanmetinn sem kyn-
bótagripur og alls ekki fengið þá
notkun sem honum ber.
Nokkra fleiri bræðrahópa meðal
hymdu hrútanna er ástæða til að
nefna. Bjartur 93-800 á nokkuð á
annan tug sona og þessir hrútar
koma út í góðu meðallagi úr kjöt-
matsþætti rannsóknarinnar. Peli
94-810 á líkan hóp sona. Þessir
hrútar sýna ekki nógu sterka
mynd úr kjötmatshluta en em um
meðaltal við mat lifandi lamba.
Mjölnir 94-833 á álíka hóp sona
og áðumefndir hrútar, feikilega
breytilegan. Yfirleitt eru þessi
hrútar að gefa afbragðsgóða gerð
hjá sláturlömbum en fitusöfnun,
sem sumir þeirra erfa, er vanda-
mál. Sónn 98-849 á hátt á annan
tug sona. Þeir em einnig ákaflega
breytilegir, nokkrir afgerandi
toppar eins og síðar kemur fram
en í heildina aðeins um meðaltal.
Að síðustu skal minnst á syni
Austra 98-831 sem em um tugur.
Eins og fram kemur í texta má
finna þar mikla toppa en heildar-
myndin er ekki sterk.
Af því sem hér hefúr komið
fram er ljóst að vel má greina skýr
einkenni í ákveðnum ræktunarlín-
um. Ræktunarstarf byggir ætíð á
þekkingu. Eftir því sem við náum
betur að greina hismið frá kjam-
anum verður von um meiri árang-
128 - Freyr 3/2003