Freyr - 01.04.2003, Blaðsíða 46

Niðurstöður um einstaka af-
KVÆMAHÓPA
Að lokum skulu dregin fram í
dagsljósið nokkur athyglisverð at-
riði sem lesa má úr niðurstöðum
fyrir skoðun á einstökum af-
kvæmahópum
Fyrir eldri kollóttu hrútana, sem
voru á stöð í Borgamesi, vom yf-
irburðir Stúfs 97-854 algerir.
Hann staðfesti þær vísbendingar
sem fengist höfðu frá örfáum af-
kvæmum hans árið áður að yfír-
burðir hvað varðar bakvöðva-
þykkt em ótrúlega miklir. Þama er
hann að sýna yfirburði sem engin
dæmi em um áður hjá kollóttum
hrútum hér á landi. Lömbin undan
honum hafa að vísu óþarflega
mikla fitu á baki, en lögun bak-
vöðva er góð. Þá er gerð þessara
lamba að öðm leyti verulega góð
og talsvert mikið af lömbum með
úrtökugóð lærahold. Þó að Stúfur
sjálfur væri aðeins gulur gefur
hann hins vegar talsvert af hrein-
hvítum afkvæmum. Það má því
segja að þeir miklu yfirburðir,
sem hann var talinn búa yfir með
tilliti til kjötgæða, hafi verið ræki-
lega staðfestir. Hinir tveir eldri
kollóttu hrútamir, Búri 94-806 og
Bassi 95-821, gáfu fremur lítið af
skrautfjöðrum í samanburði við
yngri hrútana og vísbendingar um
að þessir hrútar báðir væm séu úr-
eltir í samanburði við yngri og
öflugri hrúta. Búri gaf of þunnan
bakvöðva og of mikla bakfitu en
innan um lömb með ágæt læra-
hold. Bassi skilaði hins vegar
vænum nokkuð bakþykkum
lömbum, en aðeins af breytilegri
gerð. Nýju kollamir tveir frá Hey-
dalsá áttu báðir feikilega stóra
lambahópa í skoðun. Báðir stóð-
ust þeir prófið með prýði. Þeim er
það sameiginlegt að gefa þroska-
mikil og bollöng lömb. Bak-
vöðvaþykkt er allsæmileg en lög-
un bakvöðva heldur í neðri kant-
inum, en kollóttu hrútarnir úr
Kirkjubólshreppi hafa margir
fremur legið þeim megin. Arfi 99-
873 virðist gefa ívíð fituminni
lömb en Boli 99-874, en afkvæmi
Bola em hins vegar talsvert læra-
sterkari. Rétt er að nefna að örlít-
ið ber á að lömb undan Bola séu
óþarflega kviðuð. Þessir hrútar
báðir eiga greinilega fullt erindi í
frekari ræktun kollótta fjárins í
landinu.
Hjá eldri hyrndu hrútunum, sem
notaðir höfðu verið frá stöðinni í
Borgamesi, vom yfirburðir af-
kvæma Garpssonanna, Læks 97-
843 og Túla 98-858, ótvíræðir.
Þeir em að gefa góðan bakvöðva,
þykkt að vísu ekki neitt sem kepp-
ir við allra öflugustu hrútana í
þeim efnum, en lögun bakvöðva
sérlega góð og fituþykkt mjög í
hófi. Báðir þessir hrútar em að
gefa sérlega vel gerð lömb, oft
með afbragðsgóð lærahold, en ull-
argæði all breytileg, þó að Lækur
gefi nokkuð af hreinhvítum lömb-
um. Báðir þessir hrútar hafa þegar
markað djúp spor í ræktunarstarf-
ið þó að vonandi eigi áhrif þeirra
efíir að verða enn meiri á næstu
ámm. Sjóður 97-846 átti mjög
stóran lambahóp. Áhrif hans til
lítillar fitusöfnunar sáust mjög
skýrt í mælingum og bakvöðva-
þykkt er yfirleitt allgóð og lögun
vöðva einnig. Þessi lömb hafa
talsvert breytilega frambyggingu,
en oft mjög góð lærahold. Bjálfi
95-802 hafði greinilega tapað yf-
irburðum sínum nokkuð hratt og
útkoma lambahópsins undan hon-
um haustið 2002 olli aðeins von-
brigðum. Mölur 95-812 átti stærri
lambahóp í skoðun en nokkm
sinni áður. Því miður var alltof lít-
ið um neista í þeim hópi. Mölur er
líklega sá hrútur frá Hesti sem
hefur sýnt í afkvæmum sínum úr
sæðingum mest frávik frá því sem
fyrirheit úr afkvæmarannsókn á
Hesti gáfu. Hagi 98-857 átti all-
stóran lambahóp og eins og árið
áður mátti þar sjá heilmikið af
föngulegum lömbum. Gömlu jöff-
amir Mjaldur 93-985 og Moli 93-
986 voru nú að skila sínum síð-
ustu afkvæmahópum. Þeir máttu
sannarlega muna sinn fífil fegri í
þessum samanburði, en það er að-
eins ein af ljölmörgum staðfest-
ingum á þeim feikilega miklu
framfomm sem em í íslenska íjár-
stofninum með tilliti til kjötgæða
á allra síðustu ámm.
Hymdu hrútamir í Borgamesi,
sem vom fyrsta sinni að skila af-
kvæmum úr sæðingum sýndu all
breytilegar niðurstöður. Hrútamir
frá Hesti, Náli 98-870 og Lóði 00-
871, vom báðir með mjög stóra
lambahópa sem sýndu gríðarlega
sterka mynd af þessum hrútum
sem kjötgæðakindum. Náli gefur
þykkan bakvöðva og þynnri fitu á
spjaldhrygg en nokkur annar
stöðvarhrútur, afkvæmi hans hafa
einnig ákaflega öflug lærahold.
Rétt er að fram komi að hjá af-
kvæmum Nála bar meira á skökku
biti en eðlilegt getur talist. Lóði
00-871 skilar einnig mjög þykk-
um bakvöðva og lítilli fitu hjá af-
kvæmum sínum og þau hafa jafh-
vel enn meiri lærahold en af-
kvæmi Nála. Hvomgur þessara
Hesthrúta er líklegur til stórræða í
ullarumbótum. Dóni 00-872 átti
líka stóran afkvæmahóp. Af-
kvæmi hans vom talsvert breyti-
legri en Hesthrútanna, en þar
mátti sjá heilmikið af mjög
þroskamiklum og glæsilegum
lömbum. Dóni er hins vegar
nokkuð stór kind og líklegt að
kostir hans komi betur fram þar
sem vænleiki dilka er góður. Eng-
inn hrútur átti haustið 2002 jafn
stóran afkvæmahóp og Bjargvætt-
ur 97-869. Um afkvæmi hans má
segja að þar var misjafh sauður í
mörgu fé. Ljóst er að talsvert
skortir á að hann skili jafn heil-
steyptum hópum og hinir þrír
hrútamir sem að framan er fjallað
146 - Freyr 3/2003