Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.04.1919, Síða 65
VINLANDSFBRÐIRNAR.
45
landkannendur virkilega að liafa
fundið vínber; í öðru lagi megi
telja víst, að þeir í öllu falli liafi
fundið mýraber og ribsber, ein-
hverjar grastegundir líkar hveiti,
og birkitré, og geti það legið til
grundvallar fyrir sögunum. í
þriðja lagi liafi ef til vill land-
kannarar sjálfir eða seinni sögu-
menn fundið upp á því að segja, að
þetta hafi fundist þar, til lofs og
dýrðar nýja landinu eða til að
fegra frásögnina. Fyrsta mögu-
leikann vill hann láta gilda um
ferðir Leifs og Þorvaldar sam-
kvæmt þættinum, hinir komi til
g-reina við ferð Þorfinns sam-
kvæmt sögunni. Hvort Skrælingj-
arnir hafi verið Indíánar eða Eski-
móar, segir liann sé erfitt að á-
kveða með vissu, enda muni hafa
verið ilt fyrir fornmenn að gera
greinarmun á þeim; en báðar
heimildarnar beri þess ljósan vott,
að hér sé um verulega villimenn að
ræða, sem fornmenn liafi séð, en
engar ímyndaðar verur, eins og
Nansen vildi láta þá vera. Þar
sem sagt sé, að Skrælngjarnir í
Hópi liafi haft húðkeipa, þá skeri
það ekki algerlega úr; það geti ver-
ið, að Islendingar hafi ekki ná-
kvæmlega gætt að bátunum eða úr
hvaða efni þeir voru, og svo kunni
það líka að hafa blandast í sög-
unni; húðkeipar voru alment
kunnir frá Grænlandi, en birkibát-
er óþektir. Tilgáta lians er því,
að Skrælingjarnir, sem börðust
við Þorvald í þættinum, og þeir,
som komu til Þorfinns í Hópi sam-
kvæmt sögunni, hafi verið Indí-
ánar, og mergurinn blandaður
blóði liafi verið einskonar pilsur,
sem kunnugt er að Bauðskinnar í
Newfouiulland bjuggu til. Hins
vegar hafi Skrælingjarnir, sem
Þorfinnur náði á Marklandi, verið
Eskimóar.
Hovg'aard er mjög ant um að
skýra þáttinn og sýna áreiðanleik
hans. Ferð Bjarna Ilerjólfsson-
ar telur hann ekkert athugavert
við og þykir líklegt, að svo langt
liafi liðið milli landafunda lians
og ferða Leifs vegna þess, að
Grænlendingar liafi þá haft annað
að starfa en leita landa, og liefi eg
vikið að því hér að framan. Hann
leggur áherzlu á það, að þátturinn
geti um langar, flatar og hvítar
sjávarstrandir og þær séu einmitt
til á austurströnd Ameríku, og það
sé mjög eðlilegt, að fornmenn hafi
sérstaklega veitt þeim athygli og
munað eftir þeim, ]>ví að ekkert
líkt þeim þektu þeir frá löudum
þeim, þar sem þeir liöfðu áður
búið. Lýsingin á landinu í sam-
bandi við ferð Þorvalds virðist
honum koma mjög vel heim við
Cape Cod og þar í kring. Niður-
staðan hjá honum verður því, að
landanöfnin í sögunni og þættin-
um svari ekki til sömu landa. Vín-
land Leifs og Þoi'valds liggi lík-
lega í Massachusetts fyrir sunn-
an Cape Cod; Markland Leifs geti
verið Nova Scotia, og Ilelluland
Leifs og Bjarna muni vera Resolu-
tion Island, sunnan til við Baffíns-
land í Iludsonsundinu. Hins veg-
ar hyggur hann, að Karlsefni liafi
aldrei komist eins langt suður eft-
ir eins og hinir; fei'ð lians hafi
gengið seinlegar, því hann flutti
svo mikið með sér. Ilelluland
hans sé því sennilega einhvers-