Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1940, Blaðsíða 71

ANDINN FRÁ BERLlN OG ÁHRIF HANS
49
því sem grundvallar atriði, að Þjóð-
verjar séu eina þjóðin, sem geti
skapað sanna heimsmenningu. Þetta
er hið sérstaka köllunarverk þeirra
vegna “blóðsins” sem rennur í æðum
þeirra, og vegna þeirra yfirburða,
sem þeir búa yfir umfram aðra menn.
I þessum bókmentum fáum vér þá
fræðslu, að stórar sveitir þýskra
landnema hafi flutst til hinna ýmsu
landa, svo sem Kína, Indlands,
Grikklands, ítalíu o. s. frv. Þessir
innfluttu Þjóðverjar voru stofnend-
ur og viðhaldsmenn þeirrar menn-
ingar sem vér vitum að þróaðist í
þessum löndum. Þannig var t. d.
menning Kínverja verk þýskra
manna. En þessir Þjóðverjar voru
kærulausir um arfleifð sína og
blönduðu blóði við hina barbarisku
þjóðflokka, er bjuggu fyrir í land-
inu. Hið þýska aðalsblóð þyntist,
smitaðist, þýsku áhrifin hurfu og
nienningin sem þeir höfðu skapað
eyðilagðist. Hið sama átti sér stað á
Indlandi. Gríska menningin varð
sömuleiðis til fyrir þýsk áhrif, en
Persar og annar óþjóðalýður fylktist
inn þangað austan um Miðjarðarhaf
°g gríska menningin hvarf úr sög-
unni. f Rómaborg safnaðist ruslara-
lýður Miðjarðarhafs landanna sam-
an og blandaði blóði við hinn hreina
stofn, og menningarmusteri Róm-
verja hrundi í rústir.
Þessi röksemdaleiðsla heldur á-
fram. En hún hafði ekki komist
langt áleiðis er hún rak sig á trúar-
bók kristinna manna, biblíuna, sem
eins og kunnugt er heldur fram
kenningum, sem eru ósamrýmanlegar
við þessa speki. Þá var ekki um
annað að gera en að kasta henni fyrir
borð. Hún verður aðeins safn af
Gyðinglegum þjóðsögum. Samt eru
persónur í henni sem ekki er vert að
sleppa. Davíð og Salómon verða
ram-þýskir, hreinræktaðir afkomend-
ur þýskra innflytjenda til Landsins
Helga. Nokkur vafi leikur á um
persónu Jesú Krists. Hvað sem öllu
líður er hann ekki Gyðingur. Sumir
rithöfundar Þjóðverja halda því
fram, að eiginlega hafi hann verið
þýskur. Aðrir telja það sannast, að
hann hafi verið Galileu-maður, en þar
bjó fólk af alt öðrum kynstofni, en
þeir sem dvöldu sunnar í landinu,—
einskonar sambland þýskra manna
og austurlandabúa.
Blóðþynkan heldur áfram. Nú er
röðin komin að Stóra Bretlandi.
Menning Bretaveldis er einnig að
þakka þýskum áhrifum. Englar og
Saxar eru af germönskum uppruna.
Nú eru Bretar orðnir mjög blandaðir
óæðra blóði, menning þeirra er á fall-
anda fæti og fer brátt veg allrar ver-
aldar. Bandaríki Norður Ameríku
eru í sömu fordæmingunni. Það
sem er þar í landi af sannri menn-
ingu er til orðið fyrir þýsk áhrif.
En þeir (Bandaríkjamenn) hafa
blandast allskonar aðskota dýrum, og
eru jafnvel ver á vegi staddir, að
því er blóðblöndun snertir, heldur
en Bretar.
Ekki er hægt að ganga svo frá
þessu efni að ekki sé nefnd hin mikla
trúarbók Nazismans “Mein Kampf”,
sem rituð er af sjálfum ríkiskansl-
aranum, Hitler. Rauði þráðurinn
í því mikla riti er kenningin um yfir-
burði hins þýska anda. Hitler við-
urkennir þó að jafnvel Þjóðverjar
hafi ekki sloppið við hina and-
styggilegu blóðblöndun við lélegri
stofnkvíslir. Það var einmitt þessi