Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1940, Blaðsíða 119

ÞEGAR FÉLAGIÐ VAR 21 ÁRS
97
um söfnun og útvegun auglýsinga.
Má einkum tilnefna þar þrjá menn,
þó ýmsir aðrir hafi og verið liðtækir.
Þessir menn eru: Jón J. Bíldfell,
sem einnig hefir verið forseti í 4 ár
og vara-forseti í 6 ár, — Árni
Eggertsson, sem var vara-forseti í
tvö ár og í 14 ár féhirðir, — og Ás-
niundur P. Jóhannsson, er fylt hefir
ýms sæti í nefndinni í 11 ár, og mest
°g best allra hefir stutt að fjárhags-
legri velgengni félagsins á öllum
sviðum og látið sér afar ant um hag
þess, eins á þeim tímum, sem hann
hefir verið’utan nefndarinnar. Enda
hefir hann verið nokkurskonar rödd
samviskunnar, þegar um varhuga-
verða eyðslu á fé félagsins hefir
yerið að ræða.
Fjármálaritara staðan tekur marga
snúninga og mikið langlundargerð.
Hafa margir góðir menn sint því
starfi, svo sem Friðrik Sveinsson,
^uálari, Halldór S. Bardal, bóksali,
Ólafur Thorgeirsson, prentari, hver
um sig í þrjú ár. En lengst og best
^efir þó starfað Guðmann Levy, er
haft hefir það með höndum stöðugt
síðan 1934.
Meðal þeirra, sem ötulast hafa
unnið að útbreiðslumálum félagsins,
auk forsetanna fimm, vil eg aðeins
nefna Dr. Richard Beck, sem verið
^efir í óslitin sex síðustu árin vara-
forseti. Hefir hann, þrátt fyrir að
ýmsu leyti örðuga aðstöðu, aldrei
látið undir höfuð leggjast, að hlaupa
undir bagga, þegar á ræðumanni, út-
ysrpserindi eða blaðagrein hefir leg-
^ í þarfir félagsins. Hann hefir og,
ósamt fyrv. forseta og ritstjóra, mest
unnið að kynningu félagsins og ís-
lenskra fræða út á við meðal hér-
lendra mentamanna og annar þjóða
fólks.
í öðrum embættum félagsins hafa
lengst átt sæti þeir Finnur Johnson
og S. W. Melsted sem skjalaverðir,
P. S. Pálsson í ýmsum embættum í
8 ár og Gísli Jónsson í 9 ár — lengst
af sem skrifari.
Fyrsti skrifari félagsins var Dr.
Sig. Júl. Jóhannesson. Eftir tvö ár
gekk hann úr nefndinni, og hefir
aldrei átt sæti þar síðan. En hann
hefir sýnt félaginu þá vinsemd og
unnið því það þarfaverk, sem ef til
vill enginn annar hefði getað gert,
að rita og sjá um útgáfu barnablaðs-
ins “Baldursbrá” í síðast liðna sex
vetur án nokkurrar þóknunar fyrir
ritstjórnina. Þeir, sem þekkja, hve
sýnt honum er um, að rita fyrir börn
í bundnu og óbundnu máli — og
þeir eru margir — geta best sett sig
inn í, hversu mikils virði það hefir
verið fyrir félagið í kenslutilraunum
þess.
Útbreiðslu Baldursbrár hefir frá
upphafi annast Bergthór E. Johnson,
er sæti hefir og átt í nefnd félags-
ins í sex ár. Hann hefir einnig látið
sér ant um minjasafn félagsins, á-
samt fleiri nýtum mönnum, og er
formaður nefndar þeirrar, er veitir
því umsjá.
Enn verður að nefna einn nefndar-
mann, séra Rúnólf Marteinsson.
Hann hefir að vísu aðeins verið þrjú
ár í stjórnarnefnd, en síðan Laugar-
dagsskólinn var stofnaður í íslensku
kenslu, hefir hann veitt honum for-
stöðu, og ásamt öllum hinum ágætu
kennurum, sem þar hafa kent, enga
þóknun tekið fyrir starf sitt.
Með þessu er fljótt yfir sögu farið