Heimilisritið - 01.02.1944, Qupperneq 29

landi. En sögurnar voru svo ýktar
og ærumeiðandi, að ég gat ekki
stjórnað skapi mínu. Ég hringdi í
skrifstofu Bades og krafðist að fá
að tala við hann. Hann var ekki
við. Ég hringdi aftur og aftur. Loks
sagði ritari hans, að hann væri úti
og myndi ekki koma aftur þann
daginn. Um klukkan níu réð ég
mér ekki lengur. Ég þaut yfir í
útbreiðslumálaráðuneytið, smeygði
mér fram hjá verði og ruddist inn
í skrifstofu Bades. Hann var þar,
eins og ég bjóst við, sat við skrif-
borðið sitt. Ég tók mér sjálfboðið
sæti beint á móti honum og ki-afð-
ist afsökunar hans og leiðréttingar
í þýzkum blöðum og útvarpi, áður
en hann kom orði að. Þá náði
hann sér og tók að þruma yfir
mér. Ég þrumaði á móti, þó að ég
gleymi því, sem ég kann í þýzku,
þegar ég kemst í æsingu og sjálf-
sagt hefur ekki verið heil brú í
því, sem ég sagði. Hávaðinn í okk-
ur hræddi víst aðstoðarmennina á
fremri skrifstofunni, því að þeir
opnuðu og litu inn. Bade skipaði
þeim að loka aftur og svo tókumst-
við að nýju í kollhárin. Hann
barði í borðið. Ég gerði hið sama.
Dvrnar opnuðust í skyndi og inn
kom skrifstofumaður og lézt vera
að færa húsbónda sínum sígarettur.
Ég tók eina af mínum eigin og
kveikti í. Borðbarsmíðin hélt á-
fram. og tvisvar enn kom skrifari
inn, í annað skiptið með sígarett-
ur og hitt með vatnsflösku. Loks
varð mér það ljóst, sem ég átti að
vita fyrir, að þetta var árangurs-
laust, að enginn, og sízt Bade, hafði
vald eða sómatilfinningu til þess
að leiðrétta áróður nazista, sem á
annað borð var hlaupinn af stokk-
unum, sama hvaða lokalýgi var.
Loks sljákkaði í honum, hann varð
jafnvel sykursætur. Hann sagði, að
þeir hefðu ákveðið að reka mig
ekki úr landi eins og fyrst var ætl-
að. Ég funaði upp aftur og man-
aði liann til að reka mig, en hann
tók ekki á móti og loks snaraðist
ég út. Hræddur um, að ég hafi
verið alltof æstur. -------
Garmisch — Partenkirchen. febrúar.
Þetta hefur verið skemmtilegri
milliþáttur en ég bjóst við. En við
Tess höfum bæði verið á þönum
frá morgni til kvölds við að ná til
allra þátta vetrarleikjanna á Ó-
lympsmótinu. Hér er alltof margt
af S. S. sveitum og hermönnum,
en fegurð bajersku Alpanna er dá-
samleg, fjallaloftið hreint og hress-
andi, vangarjóðu stúlkurnar í skíða
búningum sínum einkar aðlaðandi,
leikirnir æsandi, einkum hin fífl-
djarflegu skíðastökk, sleðaferðir,
sem eru líka fífldjarfur leikur um
líf og dauða, hockey keppnin
skemmtileg og Sonja Heine töfr-
andi. Og i einu og öllu hafa nazist-
arnir unnið aðdánlegt áróðursstarf.
HEIMILJSRITIÐ
27