Heimilisritið - 01.06.1948, Síða 50

Jarðarfarirnar
Smásaga eftir HALLA TEITS
LÍK. Það var lík, sem ég
stóð fyrir framan og horfði á.
Mannslík, sem lá á breiðum
legubekknum með hendurnar
krossla'gðar á brjóstinu. Andlit-
ið grátt og óhugnanlega dautt,
með augun lokuð. Hárið var vel
greitt og gljáandi. Það var eitt-
hvað óraunvérulegt við þetta
lík. Mér fannst sem ég sæi í
gegnum það. Fannst einsog ein-
hver hefði s.igt mér, að þarna
væri h'k, en að þar væri þó að-
eins áklæði legubekksins. Ég
hristi höfuðið', lokiiði augunum,
opnaði þau aftur, en líkið var
þarna kyrrt; blágrátt, með lok-
uð augu, gljáandi, og hárið vel
greitt — já, alveg einsog Bjarni
vinur minn liafði verið alla sína
ævi, hann var sannkallað snvrt.i-
menni.
Ungur? Já, hann var aðeins
tuttugu og átta ára. Atvinna?
Hann hafði nýlokið lögfræði-
námi. Giftur? Nei, en hann átti
48
HEIMILISRITIÐ