Heimilisritið - 01.11.1948, Blaðsíða 11

Heimilisritið - 01.11.1948, Blaðsíða 11
Það hafði hún ekki gert. En þegar skömmu síðar var til- kynnt, að Eunice France ætti að taka við hlutverki hennar í Fransesku, fékk hún nóg af til- boð'um um hlutverk. Hún valdi aðalhlutverkið í Lady Susan, sem þegar hafði farið sigurför í London og vakið mikið umtal í langan tíma. IMax las leikritið yfir og varð móti vilja sínum að viðurkenna að það væri gott, og Lady Susan hefði líka góðar hliðar, enda þótt liann áliti hana vera snobb. Samt áleit hann, að hann gæti þolað hana eitt eða tvö leikár og bjó sig af þolinmæði undir breyting- una. ÆFINGARNAR gengu ekki mjög vel. „Eg hef leikið Erans- esku allt of lengi“, kvartaði Lady Susan. „Ég get ekki almennilega losnað við hana aftur“. Hún varð uppstökk og erfið, og Maxie litli fór að verða grát- gjarn. Max hugsaði meira um drenginn en áður og reyndi að róa hann með' því að útskýra fyrir honum, hvað það þýddi að vera leikkona. Því miður var hann. ekki viss um að drengurinn skildi hann. „Heyrðu, Fran“, sagði Max eftir nokkrar vikur með Lady Susan, þegar hún var einmitt að koma heim frá aðalæfingunni, „ég held það sé eitthvað að drengnum“. „Það vona ég að’ guð gefi að ekki sé“, sagði hún annars hug- ar. „Nú, þegar ég er loksins far- in að ráða við þetta hlutverk“. Þau gengu upp stigann saman og hann sá, að það var í raun og veru Lady Susan, sem gekk við hliðina á honum. Rödd henn- ar hafði breytzt, hún bar höfuð- ið eins og óstyrkur veðhlaupa- hestur og hengdi axlirnar í hin- um vel saumaða tweedklæðtiaði. Hann andvarpaði og opnaði dyrnar að barnaherberginu. Maxie vaknaði við ljósið. Hann brosti til föður síns og starði á móður sína með kringl- óttum, hræddum augum. Munn- urinn fór að skjálfa. „Halló, Maxie, strákurinn þinn, hvað er að?“ Það’ var Lady Susan, sem spurði. Maxie sendi henni styggðar- legt augnaráð og fór að baula. Max lyfti barninu strax upp og þrýsti því huggandi að sér. „Já, en hann er hræddur við mig“, andvarpaði hún. „Nei, ekki við þig, heldur við Lady Susan“, sagði Max. „Okk- ur finnst þetta báðum dálítið erfitt, nú þegar við' erum orðnir vanir við Fransesku. En þú skalt ekki taka það nærri þér, hann venzt því, þegar hann verður eldri. Sjáðu til, Fran, lítil börn HEIMILISRITIÐ 9
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.