Heimilisritið - 01.11.1948, Blaðsíða 56

Heimilisritið - 01.11.1948, Blaðsíða 56
andlitið á Ben, og Júlía frísaði. Ben sat og glápti upp til him- ins og tottaði pípuna og var nær kominn á höfuðið fram á milli liestanna, þegar þeir snarstönz- uðu allt í einu. Cromwell og Júlía gengu eitt skref áfram og stönzuðu svo aft- ur. Ben reis upp og náði jafn- vægi. „Hver skrattinn sjálfur!" tautaði hann og góndi niður eft- ir veginum. Þarna stóð tómur bíll og lokaði hinum mjóa vegi. Ben klöngraðist niður og bölvaði upp í eyrun á Cromwell og Júlíu. Hann rölti i óvissu kringum bíl- inn og athugaði hann með engri vinsemd. Enginn maður sjáan- legur. „Fjandinn liirði þann mann, sem skilur bíl sinn eftir hér og lokar veginum“, urraði Ben og leit á Cromwell og Júlíu, svo sem til að láta þau samsinna. „Ég verð víst að ýta skrjóðnum burt sjálfur. Eg vildi að liann væri kominn hér, sá sem hefur skilið hann eftir, þá skyldi hann fá það að heyra, sem hann ekki gleymdi til næsta máls. Svo sannarlega ekki!“ En Ben gat ekki hreyft bílinn. Það hrikti og brakaði í honum, þegar hann ýtti á hann, en hann hrærðist ekki úr stað. Ben sló úr pípunni, þurrkaði framan úr sér svitann og teymdi hestana i kring, utan vegar. Er hann komst aftur upp á veginn, stöðv- aði hann liestana og gekk aftur að bílnum. Nú fyrst leit hann inn í hann. „Drottinn mixrn dýri!“ sagði hann skrækróma. Hann gaut augunum upp og niður eftir veginum, opnaði dyrnar og dró fram eitt par af silkisokkum. Ben var of æstur til að segja nokkuð eða gera nokkuð. Litlu seinna, meðan hann enn var að þukla sokkana, varð honum litið inn í bílstjórasætið, og þá sá hann, sér til mikillar undrunar, fjögra lítra brúsa af eplavíni undir stýrinu, næstum því tóm- an. Ben tók þegar úr honum tappann til að vita, livort lögur- inn væri sterkur. Og það var hann. Hann stakk þumalfingrin- um í hankann og lyfti brúsan- nm að vörum sér. Mjöðurinn var í sterkasta lagi, en það var ekki mikið eftir af honum. „CromweH“, sagði hann og smjattaði af ánægju, „þetta hérna er allra bezti eplamjöður, af affallseplum að vera“. Meðan Ben var að koma brús- anum kirfilega fyrir undir sæt- inu aftur, kom hann auga á flík nokkra, eitthvað í ætt við bux- ur, sem lá á gólfinu í kuðli, inn- an um þessar græjur, sem bíln- um var stjórnað með. Hann dró 54 HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.