Heimilisritið - 01.11.1948, Blaðsíða 22

báð'u mig að hitta Lavrenty
Beria, innanríkisráðherra. Eg
gerði það.
Beria er hálffimmtugur að
aldri, hár, sköllóttur, með gler-
augu, kurteis og viðmótsgóður.
Hann er einn bezt menntaði
maður í Kreml — og einn hinn
voldugasti.
„Yður stendur til boða að
kenna Svetlana, dóttur Stalíns
marskálks“, sagði hann hægt og
lágróma. „Þetta er mjög virðu-
legt boð'. Þér getið varla skorazt
undan því“.
Eg liafði enga löngun til Jæss.
Ég var afar upp með mér.
Þremur dögum síðar kom einn
af undirmönnum Beria til að
sækja* mig. Hann afhenti mér
sérstakt aðgöngukort, svonefnt
Kreml-vegabréf. Bíll okkar var
stöðvaður við hverja hundrað
metra. Verðirnir þekktu allir
fylgdarmann minn, en strangar
reglur mæltu svo fyrir, að að-
göngukortin skyldu sýnd á
hverri varðstöð. Mér varð' ljóst,
að erfiðara myndi að nálgast
Stalín en nokkurn annan stjórn-
anda í heimi.
Heimili Stalíns í hjarta hins
afar mikla Kreml-kastala, er
fremur óásjálegt einnar hæðar
hús með aðeins átta herbergjum.
Fylgdarmaður minn skildi við
mig á dyraþrepinu, en þar tók á
móti mér alvörugefin kona um
fertugt. Eg komst síðar að því,
að hún var Rafaelowna Kagushi,
einkalífvörður Svetlana, og áð-
ur höfuðsmaður í lögregluliðinu
í Moskvu. Hún leit rannsakandi
á mig og vegabréf mitt og fylgdi
mér síðan inn til móts við Svet-
lana.
Stúlkan virtist ánægð yfir að
sjá mig. Það var augljóst, að
henni geðjaðist samstundis vel
að mér. Hún sagði mér, að' hún
vonaðist eftir mér á hverjum
degi nema sunnudaga og fimmtu-
daga, til sveitaseturs föður henn-
ar, og að hún myndi senda bíl
eftir mér. Ég komst síðar að því,
að á fimmtudögum dvaldi Stalín
með fjölskyldu sinni í sveitinni.
Sveitasetur Stalíns stendur í
stórum garði, um 30 mílur norð-
austur af Moskvu. Sérstök deild
leynilögreglunnar gætir þess dag
og nótt; Georgíufólk, sem talar
við Stalín á móðurmáli hans, er
þjónustulið í húsinu. Húsið er
íagurlega búið húsgögnum. Þar
eru öll þægindi, sem við eiga í
lítilli höll.
Ég hafði komið tíu eða ellefu
sinnum á heimilið, áður en ég sá
Stálmanninn sjálfan, þótt stjúp-
móðir Svetlana, óaðlaðandi
kona um fimmtugt, yrði oft á
vegi mínum.
Dag einn kom Stalín inn í
stofuna, þar sem við Svetlana
vorum að þylja franskar sagn-
20
HEIMILISRITIÐ