Heimilisritið - 01.11.1948, Síða 58

Preds og kreisti hana af fullri
ástríðu.
„Hjálp!“ hrópaði hún af öllum
mætti og kastaði sér fram.
„Hjálp!“ hrópaði hún. „Hjálp!“
Um leið og hún kastaðist á-
fram, veltust þau bæði niður í
baunabeðið, bældu niður bauna-
grasið eða rifu það upp. Hún
hljóðaði og klóraði, en Ben var
ákveðinn og hélt henni fastri af
öllum kröftum. Hann dró upp
ljósrauðu kvenbuxurnar. Þau
kútveltust fram og aftur og rifu
u])p fleiri baunastikla. Ben barð-
ist við að koma henni í buxurn-
ar. Hann kom öðrum fætinum
gegnum aðra skálmina. Þau velt-
ust beðið á enda og eyðilögðu
öll baunagrösin. Fred mundi á-
reiðanlega taka upp í sig yfir
baununum sínum þegar hann
kæmi heim!
Ben másaði og stundi eins og
hestur fyrir níðþungu æki, en
hann gat ekki komið hinum fæt-
inum í hina skálmina. Þau velt-
ust út að girðingunni, og kona
Freds hætti að fljúgast á. Hún
settist upp og horfði á Ben í
moldinni. Þau voru bæði brún
og útötuð í mold, og svitinn
draup af Ben gegnum moldar-
grímuna.
„Ben Hacktet, hvað er það,
sem þú gerir?“ skirpti hún út úr
sér gegnum moldina, sem andlit
hennar var atað í.
Ben sleppti fæti hennar og leit
upp. Hann sagði ekkert. Hún
stóð á fætur, stakk fætinum
gegnum tómu skálmina og dró
buxurnar upp undir pilsið. Það
var nú þangað, sem hann hafði
alltaf verið að bisa við að koma
þeim. Fjandinn hirði það allt!
Ben stóð upp og dustaði af sér.
Hann fylgdi henni eftir yfir garð-
inn og upp að útidyrum húss-
ins.
„Bíddu hérna“, skipaði hún.
Hún kom út aftur að vörmu
spori með vatn í þvottaskál og
handklæði.
„Þvoðu þér í framan og um
hendurnar, Ben Hackett“, skip-
aði hún þar sem hún stóð yfir
honum í ljósrauðu buxunum.
Ben gerði eins og honum var
sagt. Þegar hann var búinn að
þvo sér dustaði hann dálítið af
buxunum sínum.
„Það var gríðarlega fallegt af
þé að lána mér handklæði og
vatn“, sagði hann í viðurkenn-
ingarróm.
„Nú ertu nokkurn veginn í
lagi til að komast. heim“, sagði
hún, og kenndi einnig viðurkenn-
ingar í röddinni.
„Vertu sæl og bless“, sagði
Ben.
„Vertu sæll og bless“, sagði
kona Freds.
E N D I R
56
HEIMILISRITIÐ