Heimilisritið - 01.11.1948, Blaðsíða 15

Heimilisritið - 01.11.1948, Blaðsíða 15
um, er ég hef minnzt á, byggist hið fræga „kaðal-bragð“ á fjölda-sefjun. Töframað'urinn kastar reipi upp í loftið, og það stendur þar kyrrt. Síðan les lítill drengur sig upp eftir kaðlinum, og töframaðurinn á eftir. Báðir hverfa þeir upp í loftið. Allt í einu heyrast óp. Höfuð, útlimir og búkur drengsins falla til jarðar sitt í livoru lagi. Síðan rennir fakírinn sér niður kaðal- inn. Hann tínir blóðuga líkams- lduta drengsins upp í körfu og lokar henni. Því næst togar hann í kaðalinn og dregur hann hægt niður. Nú opnar hann körf- una. Hún er tóm. En allt í einu sést drengurinn álengdar, þar sem liann kemur labbandi og brosir til hinna undrandi óhorf- enda. Til þess að ganga úr skugga um raunveruleika þessa fyrir- brigðis, hafa menn bæði teiknað atburðina og ljósmyndað þá — með þessum kynlega árangri: Teikningarnar sýna öll stig at- hafnarinnar. En ljósmyndirnar sýna ekkert nema hóp manna, sem glápa upp í loftið, og í miðj- um hópnum stendur fakírinn og drengurinn. Það sannar, að' at- burðirnir eru sjónhveringar einar og ímyndun. Annað bragð er álíka frægt í austurlöndum. Töframaðurinn sáir mangófræi í jörðina, vökv- ar það og hylur það síðan með dúk. Eftir um það fjórðung stundar lyftir hann dúknum og sýnir ungt mangótré í fullum blóma. Nýlega hafa birzt mynd- ir í tímaritinu „Pageant“, sem sennilega eru fyrstu og einustu Ijósmyndirnar af þessu fræga töfrabragði í Tndlandi og Tíbet. Gagnstætt því, sem á sér stað um kaðal-bragðið, sanna mynd- irnar greinilega, að mangótré- bragðið er engin ímyndun. Það gerist í raun og veru. Engum hefur enn tekizt að afhjúpa leyndardóm þess. Ef það er gert með loddarabrögðum, eru það loddarabrögð, sem gera afrek Houdinis heitins að engu. ITið furðulegasta allra óhrekj- anlegra indverskra afreka á þessu sviði, mun samt að líkind- um vera dásvefninn. Hann er þannig, að fakírinn stöðvar af sjálfsdáðum næstum alla starf- semi líkama síns mn ákveðinn tíma, sem hann tilkynnir fyrir- fram. Hann er síð'an grafinn í innsiglaðri kistu. Eftir Idnn til- tekna tíma er hún opnuð og maðurinn lifnar aftur við. Nú hefur þessi athöfn verið framin svo oft undir yísindalegu eftirliti, að hún er hafin yfir all- an vafa. Ég hef sjálfur séð þetta framkvæmt við hin fullkomn- ustu eftirlitsskilvrði. Dr. Tahra sofnaði svoná dásvefni frammi 13 HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.