Heimilisritið - 01.07.1954, Síða 2

r “ 'n
Forsíðumynd aj Önnu Stínu Þór-
arinsdótiur
SÖGUR Bls.
. . . en sumt jéll í grýtta jörð, eftir
Ragnar Jóhannesson ............ 1
Hœttulegur \ei\ur, eftir Philip
Fromm ......................... 9
Altari Sekhmets, eftir Valentine
Williams ..................... 23
Krítað liðugt, eftir H. E. Bates . . 43
Marteinn vill J^vœnast, eftir Hans
Robson ....................... 32
Dauðinn leikur undir, framhalds-
saga eftir John Dow .......... 57
FRÆÐSLUEFNl:
Illir andar, lyf og lœknar, um þró-
un læknavísindanna, eftir Howard
W. Haggard (frh.) .......... 15
Mikilsverðar staðreyndir — móðir
talar við dóttur sína um lífið og
ástina ......... ............. 33
GETRAUNIR o. fl.
Bridgeþáttur Árna Þorvaldssonar 14
Ráðning á maí-krossgátunni .... 31
Hejurðu andlegt jafnvœgi? ...... 32
Dœgradvöl ....................... 44
Verðlaunakrossgáta — 4. kápusíða
ÝMISLEGT
Vald örlaganna, óperuágrip ...... 6
Þú .... kVc£ði eftir Sverri Haralds-
son ........................... 8
Heilrœði jyrir húsmóðurina ... 51
Danslagatextar, Haukur Morthens
valdi ........................ 56
Spurningar og svör, Eva Adams
svarar lesendum 2. og 3. kápusíða
Samtíningur bls. 5, 17, 19, 21, 22,
29, 41, 43, 53.
V_______________________;____________J
r
og svör
EVA ADAMS SVARAR
FREKNUR
Svar til „Ungrar stúlku": — Það er
ckki hægt að ná alveg af sér frcknum
— þær korna alltaf aftur. En þú getur
gert þær því nær ósýnilegar með því að
nota freknukrcm, sítrónusafa eða brin-
tyfirilti, eða þá bera brúnt sólkrem á
andlitið og púðra svo yfir með dökku
púðri — þá sjást þær varla. Annars er
alls ckki ljótt að hafa freknur; vertu
bara hnarreist og glaðleg, þá verður sagt
að þú sért sæt og gimileg!
SORGLEGUR DRYKKJUSKAPUR
Eg er nú komin á fimmtugsaldnr og
cr búin a<5 missa manninn. Eg er skelf-
ing ftreytt á lifinu. Maðurinn minn var
drykkjumaður, og synir mínir tveir,
sem eru orðnir uppkömnir, feta nú í
bans fótspor. Þeir drekka sér til skamm-
ar marga daga í röð og eyðileggja
mannorð sitt og atvinnuhorfur. Eg er
alveg eyðilögð yfir pessu og vona, að
j>ú getir gcfið mér einhver ráð, eins og
svo mörgum öðrum.
Þú hefur sannarlega áhyggjur. Það
þýðir víst ekki að kenna neinum urn
þetta. En skammturinn, sem almenn-
íngur fær, ef hann ætlar að lyfta sér
upp, er þriggja pela flaska, og margir
eru með því ntarki brenndir að vilja
„stramma sig af“ daginn eftir — því
cr nú ver og miður — og þá cr sagan
endurtekin. Hvcr var að tala um áfcngt
öl — eins og aðrar þjóðir? En það er
víst ekki hægt! Við erum sjálfsagt eftir-
Framhald á 3. kápusiðu.