Heimilisritið - 01.07.1954, Side 31

fann ylinn frá handlegg hennar
gegnum þunna skyrtuna, og titr-
aði.
Litlu síð'ar stóðu þau frammi
fyrir altari Sekhmets. Þú kann-
ast vel við það, þú veizt, að það
stendur örskammt frá helgidómi
Ptahs. Grafarinn, eða eftirlits-
maðurinn, sem hélt vörð um
musterið, nálgaðist með ljósker
sitt, en Stevvart gaf honum fimm
piastera og bað hann að hafa sig
brott. Arabinn hvarf í myrkrinu,
og alein gengu þau nær altarinu.
Jack Lazenby hafði á réttu að
standa. Þetta er skuggsýn og ó-
hugnanleg hvelfing, lítil ummáls
og hulin myrkri, fábreytt í
skrauti, maður sér ekki annað en
risastórar steinhellur, sem halda
uppi hvolfþakinu. Og þarna inni,
við gaflvegginn, gegnt þeim sem
inn koma, stendur líkneski gyðj-
unnar. Á loftinu eru fjórar rauf-
ir, og skær ljósglampi féll á and-
lit gyðjunnar og afhjúpaði alla
þess viðurstyggð. Þarna stóð'
lnin með ljónshöfuðið, krýnt sól-
skífunni, og kóngakobraslöngu
uppreista sem til árásar milli
upptypptra kattareyrnanna, en
augun lítil og grimm, trýnið
stutt og breitt, en hvassar tenn-
urnar stóðu berar undan há-
vöxnum kömpunum. Þarna
gnæfði hún hátt upp yfir þau
með horn höfuðbúnaðarins hvíl-
t--------------------------------'
Sagt
Það er ekki meira frjálsræði i
stjórnmálum en í fangelsi.
— Will Rogers.
Stjórnmál eru heimska hinna
mörgu til hagsbóta hinum fáu.
— Alexander Pope.
Þú ert eins ungur og von þín
og trú þín, og eins gamall og efi
þinn og vantraust.
— Enskur málsháttur.
Lúxus er allt það, sem okkur
er hugþekkt, en við höfum ekki
efni á. — Seattle Times.
Það er sagt, að hægt sé að lesa
karakter konunnar með því að
líta á baðföt hennar. Við álítum
að það hljóti að vera málum
blandað, því konan nú á dögum
hlýtur að hafa meiri karakter en
svo. — Verden Idag.
v________________________________j
andi sitt á hvoru brjósti, sem
voru smá og stinn; langir og
spengilegir útlimirnir komu í
ljós gegnum nærskorinn kyrtil-
inn; vinstri fótur steig fram á
við, vinstri hönd hélt um lótus-
prýddan veldissprotann, sú
hægri um lykil jarðlífsins. Hér
stóð hún, grá, í bleikum granít,
grá og uggvænleg, en geislar
mánans kveiktu líf í grimmdar-
legum augnasteinunum.
Mary Barton bældi niður
þann óhugnað, sem hún fylltist
við sýn gyðjulíkneskisins í þess-
JTJLÍ, 1954
29