Heimilisritið - 01.07.1954, Qupperneq 13

sígarettu, sagði hún: „Hvað er
erindið við mig?“
„Bara nokkrar spurningar,
frú. Ef þér vilduð vera svo góð
að hjálpa okkur.“
„Allt í lagi. Hverju á ég að
*)((
svarar
Wainwright tók upp rýting af
borðinu. „Hér er vopnið, sem
Maple Dene var myrt með. Eg
hef komizt að raun um, að þér
eigið þennan rýting. Er það ekki
rétt, ungfrú?“
„Jú, víst á ég hann.“
„Hvenær sáuð þér hann síð-
ast, með leyfi að spyrja?“
„Fyrir svona viku. Hann var
uppi við' í búningsherberginu
mínu í kvikmyndaverinu.“
„Vitið þér, hvað varð af hon-
um?“
„Já-já. Alex Gretar fékk hann
lánaðan. Hann ætlaði að nota
hann í einhverjum leikþætti, sem
átti að kvikmynda.“
„Og þér hafið ekki séð rýt-
inginn síðan?“
„Nei.“
„Þér afsakið spurningu mína
— en er það satt, sem ég hef
heyrt, að Alex hafi beðið yðar?“
„Já, það er ekkert launung-
armál. Það vissu allir í kvik-
myndaverinu. Og það er líka
vitað, sem þér spyrjið sjálfsagt
um næst, að hann sveik mig og
lagði lag sitt við Maple.“
„Það er þá rétt?“
„Það er rétt, að hann var á
eftir henni. Sjálfsagt vegna pen-
inganna. Hann er bæði ágjarn og
svikull. En það var líka eitthvað
milli hennar og Símonar Karls.“
„Þakka yður fyrir upplýsing-
arnar, ungfrú Lamb.“
Wainwright greip símann á
nýjan leik, og árangur símtals-
ins varð sá, að útitekinn og axla-
breiður ungur maður í áberandi
loðnum tweed-fötum, kom inn.
„Eruð þér Símon Karls?“
„Jú, rétt er það.“
„Eg er að rannsaka dánaror-
sök leikkonunnar Maple Denes.
Ég hef fengið upplýsingar um,
að þér kynnuð ef til vill að geta
gefið mér einhverjar upplýsing-
ar í því sambandi.“
„Af tilviljun hef ég orðið á-
heyrandi að svolitlu, sem gæti
orðið ykkur að gagni. Eg geri
ráð fyrir því, að mér beri skylda
til að skýra yður frá því.“
„Alveg rétt athugað hjá yð-
ur.“
„Það var á laugardaginn. Ég
var af hendingu staddur fyrir ut-
an búningsherbergi Maples og
varð þá áheyrandi að nokkrum
setningum af ofsafengnum sam-
ræðum. Alex Gretar sagði: „Ef
þú ferð á bak við mig, skaltu
aldeilis fá fyrir ferðina.“ Þá
JÚLÍ, 1954
II