Heimilisritið - 01.07.1955, Blaðsíða 39

Heimilisritið - 01.07.1955, Blaðsíða 39
auga á þær, stóðu þeir upp og heilsuðu þeim himinlifandi. Mike brosti og sagði: — Ég var víst eitthvað afundinn í gær- kvöldi, ég var þreyttur eftir ferðina. Það er líka nokkuð löng dagleið að fara hingað frá Yorks- hire og svo seinkaði lestinni. Hann leit á Susan, en leit strax undan og horfði á Bett. — Yorkshire, sagði Bett. — Við erum líka frá Yorkshire. Hún ýtti í Susan með olnboganum. Susan kingdi og reyndi árang- urslaust að finna eitthvað, sem hún gæti sagt. Hún kafroðnaði. — Haf . . . hafragrauturinn verður kaldur, stamaði hún. — Já, það er víst rétt, svaraði Mike og leit undan. Þeir settust niður og héldu áfram að borða, en Bett og Susan fóru að sínu borði. Susan tók upp pentudúkinn og leit sorgmædd út. Hann tók ekki eftir mér, hugsaði hún. Hann vissi ekki einu sinni af mér, það var alveg greinilegt. — Láttu hann taka eftir þér, hafði Bett sagt. Og Susan hafði sagt að hafragrauturinn yrði kaldur. Þetta batnaði ekki næstu dag- ana. Susan vildi gjama kynnast Mike betur, en í hvert skipti, sem þau hittust, varð hún alveg orðlaus og gat ekki látið sér detta neitt í hug, sem hún gæti JÚLÍ, 1955 sagt við hann. Hún fylgdi hon- um með augunum og það var löngun og þrá í augnatillitinu. Hann var ágætur tennisleikari og leit mjög vel út á tennisvell- inum, hár og sólbrenndur og á- hugasamur í leiknum. Hinar ungu stúlkurnar eltu hann á röndum, en Bett var alltaf með Bob Fowler. — Ég er að verða þreytt á þessum Tarzan-köppum, sagði hún fullorðinslega. Það kemur sú stund í lífi hverrar konu, að hún sækist eftir einhverju öðru en bara fallegu útliti. Bob er gáfaður og mjög skemmtilegur. Einn dagin, þegar Susan var úti, gekk hún að lystihúsi, sem stóð í homi í garðinum fyrir ut- an hótelið. Hjartað í henni hopp- aði. Mike lá þama endilangur á einum bekknum og las í bók. Hann leit upp. — Halló, sagði hann. Hann lagði frá sér bók- ina og geispaði letilega. Svo brosti hann vingjamlega. — Það er heitt í dag, finnst þér það ekki? Susan kingdi. — Jú, það er heitt, sagði hún. — Ég hafði hugsað mér að leika tennis, en ég er ekki viss um að ég nenni því. Hvað finnst þér? Hún horfði á hann og roðinn kom fram í kinnamar. — Ja, það 37
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.