Heimilisritið - 01.07.1955, Blaðsíða 65

Heimilisritið - 01.07.1955, Blaðsíða 65
neinu af því sem ég sagði, eins og þú hlýtur að skilja.“ „En af hverju þurftirðu að vera svona andstyggilegur?“ spurði hún og horfði á hann með - augun full af tárum. „Af því ég elska þig, Linda. Geturðu skilið mig?“ Hann lyfti henni upp og kyssti hana. „Ég held ég hafi elskað þig frá því ég sá þig fyrst,“ hvíslaði hann. Hún brosti skjálfandi. Svo lagði hún handleggina um háls honum. „Ó, Bruce, ástin mín!“ Hann hreyfði sig ekki og þorði varla að trúa að þetta væri satt. Verðskuldaði hann virkilega slíka gæfu? Gleðin söng í hjarta hennar. Hún fann sig örugga í örmum hans. Aldrei framar þyrfti hún að hafa áhyggjur fyrir morgun- deginum og aldrei framar myndi hún standa uppi einmana eða févana. Nú hafði hún loks fund- ið ástina og öryggið, sem hana hafði dreymt um. Hversu lengi þau stóðu svona, vissu þau ekki, en að lokum sagði Bruce: „Hvenær eigum við að láta gifta okkur? Það verður að vera eins fljótt og unnt er, skal ég segja þér. Ég vil ekki bíða.“ „Það skalt þú ákveða,“ hvísl- aði hún. „Þá segjum við í næsta mán- uði, elskan mín,“ sagði hann og kyssti hana. „Nei, það er víst of snemmt,“ andmælti hún. „Þú verður að muna, að það er svo margt sem þarf að gera og undirbúa fyrst. Eigum við ekki að bíða með það fram í september? Það eru að- eins þrír mánuðir, og líklega veitir ekki af þeim tíma fyrir allan undirbúninginn. Þú verður að muna, að þú ert herrann í Kinlock Hall, og allir héraðsbú- ar eru sjálfboðnir gestir í brúð- kaupsveizlu þína.“ „Ég er nú ekki samþykkur þér í því,“ sagði hann. „Við látum gefa okkur saman 1 kyrrþey og förum svo í brúðkaupsför. Þetta er nokkuð, sem enga varðar nema okkur tvö ein, skal ég segja þér.“ „Ég er alveg á sama máli, Bruce,“ sagði hún hlæjandi, „en það er hægra sagt en ort. Mér geðjast heldur ekki að slíkum serimoníum, en fólk býst við ein- hverju óvenjulegu, þegar herra- garðseigandinn gengur í hjóna- band.“ „Æ, það er sjálfsagt svo ríkt í þér, kveneðlið, að þú vilt ekki fara á mis við nein þau hátíða- höld, sem um getur verið að JÚLÍ, 1955 63
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.