Læknablaðið

Árgangur

Læknablaðið - 15.11.1998, Síða 12

Læknablaðið - 15.11.1998, Síða 12
830 LÆKNABLAÐIÐ 1998; 84 Þrír reyndir sérfræðingar í geislagreiningu framkvæmdu úrlestur rannsóknanna. Metnar voru útlínur þvagvega og mat lagt á greiningar- hæfni rannsóknarinnar og heildargæði. Rannsóknin var framskyggn og tvíblind. Sama tegund skuggaefnis, styrkur og magn var notað í hvert sinn. Sama filmutegund var ávallt notuð. Samanburður var gerður milli þessara tveggja hópa. Niðurstöður: Aldursdreifing var sú sama milli hópanna. Flestum sjúklinganna í hópi A (76%) fannst undirbúningurinn óþægilegur. Ur þessum hópi töldu 12% sjúklinga að undirbúningur ylli miklum óþægindum. Langflestum í hópi B fannst undirbúningurinn þægilegur en engum að hann ylli miklum óþægindum. Enginn munur var á milli hópanna þegar mal var lagt á útlínur þvagvega, nema á þvagblöðru sem sást verr í hópi B. Loft í görnum var aðal truflanavaldur í hópi A en bæði loft og hægðir í hópi B. Gæði hreinsunar voru marktækt betri í hópi A. Enginn munur var milli hópanna á greiningarhæfni rannsóknanna. Lokaorð: Flreinsun þarma fyrir skuggaefn- isrannsóknir á þvagvegum valda talsverðum óþægindum fyrir sjúklinga og bæta ekki gæði rannsóknanna. Inngangur Frá því að farið var að gera skuggaefnis- rannsóknir af þvagvegum (intravenous uro- graphy) hefur hreinsun þarma verið talin nauð- synlegur undirbúningur og er svo víða enn. I eldri kennslubókum í geislagreiningu er þetta talinn sjálfsagður hlutur og er þessi þáttur rann- sóknarinnar lítt ræddur (1-4) hvað þá að getið sé heimilda fyrir nauðsyn hans. I seinni tíð hef- ur gætt efasemda um nauðsyn þessa undirbún- ings og hafa greinar birst þar að lútandi (5,6). Þrátt fyrir að hér hafi oft verið um mikla fyrirhöfn og stundum nokkurt álag (7) á sjúk- linga að ræða hafa aðeins örfáar rannsóknir birst um þetta efni. A myndgreiningardeild Sjúkrahúss Reykjavíkur, áður Borgarspítalan- um, hefur hreinsun þarma lengst af verið talin nauðsynlegur þáttur í undirbúningi sjúklinga. Við skuggaefnisrannsókn af þvagvegum á að vera hægt að sýna fram á líkamsgerð (anatom- ia) og sjúklegar breytingar innan þvagvega, séu þær til staðar (8). Eðlilegt verður að telja að slíkt sé reynt með þeim aðferðum sem nútíma tækni ræður yfir, þar með þarmahreinsun, sé slíkt nauðsynlegt. Hins vegar getur það varla talist réttlætanlegt að láta sjúklinga gangast undir þennan undirbúning ef það bætir ekki gæði rannsóknarinnar og þar með greiningar- möguleika. Markmið þessarar forspárrannsóknar var að athuga hvort sú þarmahreinsun sem beitt var við þvagvegarannsóknir á Borgarspítalanum bætti gæði og greiningarmöguleika þessarar rannsóknar. Samhliða voru viðbrögð sjúklinga við undirbúningnum könnuð. Efniviður og aðferðir Rannsóknin var framkvæmd á myndgrein- ingardeild Sjúkrahúss Reykjavíkur. Allir utan- spítalasjúklingar sem bókaðir voru til þvag- vegarannsókna á sjö mánaða tímabili voru tald- ir með í þessari athugun. Bráðarannsóknir voru undanskildar. Venjubundin þarmahreinsun var fólgin í neyslu fljótandi fæðis sólarhring fyrir rann- sókn. Klukkan 8:00 sama dag var tekinn einn poki af Salilax hrærðu í vatni. Klukkan 12:00 var annar poki tekinn og tvær töflur af Toilax og klukkan 18:00 voru teknar tvær töflur af Toilax. Að morgni rannsóknardags var fastað fjórar klukkustundir fyrir rannsóknina. Þá mátti ekki reykja né tyggja tyggigúmmí minnst eina klukkustund fyrir rannsóknina. Sjúklingum var fyrirfram skipt með tilvilj- anaúrtaki í tvo hópa, A og B. Hópur A fékk venjubundin fyrirmæli um þarmahreinsun og annan undirbúning. Hópur B fékk fyrirmæli um að vera á fljótandi fæði frá kvöldinu fyrir rannsóknina. Fyrir rannsóknina voru allir sjúklingarnir spurðir að því hvort þeir hefðu fengið leiðbein- ingar um undirbúninginn fyrir rannsóknina og farið eftir þeim. Einnig var beðið um mat á undirbúningnum með því að krossa við aðeins eitt af eftirtöldu: þœgilegur vœg óþœgindi mikil óþœgindi óbœrilegur Allar rannsóknirnar voru framkvæmdar á hefðbundinn hátt með pressu. Röntgentæknar sem framkvæmdu rannsóknirnar vissu ekki hvorum hópnum sjúklingurinn tilheyrði. Reynt var að tryggja svo einsleitar rannsókn- ir sem mögulegt var með því að nota sömu rannsóknarstofu og sömu filmutegund við allar rannsóknirnar.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Læknablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.