Læknablaðið : fylgirit - 01.08.1981, Blaðsíða 78

76
SURVlVAl IN
FIOURE 1. MALES WMT_M 0*ST RIC_CANCE_n
F,OURE ?• SunviVAL IN FEMALES WITH GASTR.C CANCER.
að því er varðar aldur og kynskiptingu
(upplýsingar frá Hagstofu íslands). Á
mynd 2 virðast lífslíkur kvenna, sem geng-
ust undir „curative“ aðgerð, mun betri en
karla, en hópurinn er fámennur og munur
því ekki marktækur.
Gerður var samanburður á horfum sjúk-
linga, sem höfðu haft einkenni í meira eða
minna en þrjá mánuði, en ekki kom fram
marktækur munur á þessum tveimur hóp-
um. Útreikningar á lífslíkum sjúklinga
voru gerðir í samræmi við það, sem tíðk-
ast annars staðar á Norðurlöndum. Byggt
var á aðferðum The End Results Section
of the U.S. National Cancer Institute.
UMRÆÐUR
Krabbamein í maga, sem komið er á það
stig, að einkenni eru komin fram, er slæm-
ur sjúkdómur, oft með litlar vonir um var-
anlega lækningu. Framfarir í læknisfræði
hafa víðast ekki orðið til að bæta horfur á
bata og til stuðnings þeirri skoðun eru nið-
urstöður þær, sem hér hafa verið kynntar.
Það hlýtur að verða okkur umhugsunarefni
hvað veldur og hvað orðið gæti til úrbóta.
Magaspeglun hefur sannað gildi sitt sem
nákvæm greiningaraðferð, en not hafa
ekki orðið af henni sem skyldi við grein-
ingu magakrabba, þar sem sjúklingurinn
hefur oft komið of seint til rannsóknar.
Hins vegar hafa magaspeglanir áreiðanlega
komið í veg fyrir margar óþarfar aðgerðir,
þar sem sjúklingar hafa verið grunaðir um
að hafa krabbamein í maga. Með tilkomu
þeirra hefði mátt búast við hærra hlutfalli
krabbameins á byrjunarstigi, það er að
æxlisvefur væri takmarkaður við mucosu
eða mucosu og submucosu (early gastrié
cancer — EGC), en raun varð á í þessari
könnun. Lág tíðni EGC hjá okkur (tveir
sjúklingar af 128) kemur á óvart í saman-
burði við óvenju háa tíðni í annarri rann-
sókn hér á landi,14 þar sem átta sjúklingar
af 64 með krabbamein í maga reyndust
vera með EGC. Þar var reyndar að nokkru
leyti um fjöldaskoðun að ræða á einkenna-
lausu fólki, en það skýrir varla nema að
nokkru þann mun á tíðni EGC á milli
landshluta, sem hér kemur fram. Mismun-
andi tíðni magakrabba eftir landshlutum1
skiptir hér varla verulegu máli. Til saman-