Læknablaðið : fylgirit - 01.05.1982, Blaðsíða 81

79
TAFLA IV. Cylvndrar (Casts).
Fj öldi cyl./sýni Fjöldi sýna mcö cyl. Protein jákv.
GRANULER- 0—1 24 n
AÐIR: 0—5 8 4
5 1 1
HYALIN: 0—1 33 10
0—5 19 5
5 7 4
TAFLA V. SamanburOur á mælingu proteins í
þvagi meO dýfuprófi (stixi) og smásjárskoOun
(cylindrar, > 0—1 /stœkkunarsvió x J/00).___
Dýfupróf protein Smásjársk. cylindrar Fjöldi
+ + 17
+ — 45
— + 17
— — 148
227
U = 3,56; P! = < 0,001.
TAFLA VI. SamanburOur á mælingu bióOrauOa
í þvagi meO dýfuprófi og smásjárskoOun r. blk.
( + > 7).
Dýfupróf Smásjársk.
Hemogl. rauöra blk. Fjöldi
+ + 16
+ — 4
— + 4
— — 95
119
U = 0; P = 1,0.
TAFLA VII. SamanburOur á mælingu livitra
blóOkorna í þvagi meO dýfuprófi og smúsjár-
skoOun (+ > 7).________________________
Dýfupróf Smásjársk.
ftcyturu hvítra blk. Fjöldi
+ + 28
+ — 11
— + 7
— — 80
126
U = 1,16; 0,2 < P< 0,3.
mæla báðar protein eða að þær mæla ekki
sama hlutinn.
1 töflu VI eru borin saman dýfupróf fyrir
blóðrauða og smásjárskoðun á r. blk. Hér
benda niðurstöður til þess að þessar tvær
aðferðir séu jafngildar til að finna r. blk.
Tafla VII sýnir loks samanburð á mæl-
ingu hv. blk. í þvagi með dýfuprófi (Cytur-
Test) og smásjárskoðun, þar sem fleiri en 7
blóðkorn í stækkunarsviði er talið jákvætt
(+). g er nú 1,16 og það er því enginn þýð-
ingarmunur á þessum tveim prófum. Þau
eru jafngild til að finna aukið magn hv. blk.
í þvagi.
SKIL
Fyrir um 20 árum var almenn þvagrann-
sókn fólgin í að gera svokallað APS (album-
in, pus, sykur). Nú er öldin önnur og menn
nota dýfupróf eða dip-stix, sem prófa fyrir
átta mismunandi þáttum á sama strimli.10
Við höfum hér tekið einn mánuð út úr
(maí 1977) til að gera baksæja athugun á
rútínu þvagskoðun á sjúkrahúsi í Reykjavík.
Þar sem aðferðir smásjárskoðunar á þvagi
eru ekki eins vel staðlaðar eða markaðar
eins og t.d. efnafræðilegar mælingar, er lík-
legt að einhverjar breytingar eigi sér stað
milli mánaða. Einnig er líklegt að niðurstöð-
ur kunni að vera öðruvísi frá einu sjúkra-
húsi til annars. Það er t.d. líklegt að siðan
þessi rannsókn var gerð fyrir 3—4 árum,
hafi sýnataka nokkuð batnað frá því sem þá
var vegna mikils áróðurs frá rannsókna-
stofu fyrir sliku. En þrátt fyrir slíkar breyt-
ingar hlýtur þessi athugun á tæplega 900
sýnum yfir fjögurra vikna tímabil að gefa
allgóða mynd af starfsemi þeirri, sem lýst
er. Smásjárskoðun er nokkuð persónubundin
athöfn og því líkast til að munur sé á niður-
stöðum einstakra meinatækna. Hér kemur
slíkt ekki að sök þar eð allir þrír meina-
tæknar hjálpast að við skoðunina. Jafnframt
er einn þjálfaður meinatæknir, sem hefur
yfirumsjón með þvagskoðuninni og leita þær,
sem minni reynslu hafa gjarnan til hans.
Ólíklegt er því, að t.d. gersveppir eða loft-
bólur verði taldar sem blóðkorn o.s.frv.11
1 töflu I má sjá, að þar sem tiðni jákvæðra
sýna er minnst (og væri minni ef leiðrétt
væri vegna endurtekinna sykurmælinga) er
endurtekningarhlutfallið hæst. Þetta bendir
til, að læknar fari ekki eftir niðurstöðum
rannsókna hvað þetta atriði varðar. Þetta
er í samræmi við það, sem aðrir hafa lýst,
Heimann et al.5 fundu að læknar hirtu ekki
um 50,9% af abnormal svörum. 1 rannsókn
þeirra frá Vancouver General Hospital
reyndust 29% þvagsýna abnormal. Okkar
meðaltal var 37%, sem ber saman við Free
og Free.12 1 töflu II sést að dýfupróf ein-
göngu og smásjárskoðun eingöngu gefa hvor
um sig um þriðjung uppskerunnar, þ.e.a.s.
jákvæðra sýna. I rannsókn þeirra Heimann
et al. voru aðeins notuð dýfupróf fyrir glu-