Einkaneysla 1957-1987 - 01.12.1989, Qupperneq 24

1.4 Tóbak.
Upplýsingar um seldar tóbaksvörur eru frá ÁTVR. Til viðbótar er áætlað um tollfrjálsan
innflutning ferðamanna og innlendra áhafna á svipaðan hátt og gert er með áfengiskaupin. Áætlað er
að sala tóbaks á veitingahúsum nemi 2,4% allrar tóbakssölu. Sú sala er meðtalin í veitingahúsaliðnum
og því frádregin hér. Sala á tóbaki á föstu verðlagi er reiknuð í einu lagi með vísitöluaðferð.
Verðvísitala, sem byggt er á, er vísitala tóbaksverðs samkvæmt gögnum ÁTVR.
2. Fatnaður og skófatnaður.
Til þessa kafla einkaneyslunnar teljast kaup á tilbúnum fatnaði, saumuðum og vélprjónuðum jafnt
sem handprjónaflíkum. Jafnframt eru hér meðtalin kaup áskóm og viðgerðir skófatnaðar.
2101-2103 Innlendur fatnaður.
Innlendursaumaðurfatnaður er áætlaður eftirveltu í atv.gr. 243, fatagerð, með svipuðum hættiog
áður hefur verið lýst, t.d. hvað varðar neyslu á innlendu sælgæti, kexi og kökum. Frá smásöluverði
framleiðslunnar er dreginn útflutningur á fatnaði á sambærulegu verðlagi. Svipuð aðferð er notuð við
útreikning á kaupum á vélprjónuðum prjónafatnaði en handprjónafatnaður er talinn aukast um 5% á
ári að magni og er hann verðlagður með verði úr framfærsluvísitölu.
Til að reikna smásöluverðmætið á föstu verðlagi er annars vegar notuð vísitala smásöluverðs á
innlendum fatnaði og hins vegar vísitala smásöluverðs á innlendri prjónavöruframleiðslu. Byggjast
verðvísitölurnar á upplýsingum um útgjöld meðalfjölskyldunnar í vísitölu framfærslukostnaðar.
2104 Fataefni.
Upplýsingar um innlent efni til fatagerðar eru fengnar úr skýrslum Hagstofunnar um iðnaðarvöru-
framleiðsluna. Síðan er fataefnið reiknað til smásöluverðs með áætluðu verði skv. framfærsluvísitölu.
Innlendu fataefni hefur hins vegar verið sleppt 1980-1987.
Innflutt fataefni er áætlað þannig að við innflutningsverðmæti fataefna í innflutningsskýrslum er
bætt tollum, vörugjaldi, álagningu og söluskatti. Þannig fæst áætlað smásöluverðmæti innfluttra
fataefna alls.
Til ráðstöfunar innanlands er samanlagt verðmæti innlendra fataefna að frádregnum útflutningi
og áætlað smásöluverðmæti innfluttra fataefna. Því sem til ráðstöfunar er er síðan skipt í efni til iðnaðar
og til einkanota. Sú áætlun er gerð með hliðsjón af hráefnisþörf fatagerðar og hlutfalli innlends og
innflutts efnis sem til ráðstöfunar er á hverjum tíma. Síðari ár er í ríkari mæli byggt á upplýsingum frá
innflytjendum fataefna um hvernig innfluttum fataefnum er ráðstafað. Fastaverð er reiknað með
verðvísitölum fataefna samkvæmt vísitölu framfærslukostnaðar.
2105 Saumalaun.
Saumalaun voru fram til 1979 áætluð á grundvelli upplýsinga úr vísitölu framfærslukostnaðar. Þar
var að finna upplýsingar um aðkeypta saumaþjónustu. Til að áætla heildarútgjöldin voru þessar
upplýsingar margfaldaðar með mannfjölda og fjölskyldustærð á grundvelli vísitölu framfærslukostnað-
ar. Utgjöid á föstu verðlagi voru síðan reiknuð með vísitöluaðferð.
Frá 1980 hefur verið hætt að áætla aðkeypta saumaþjónustu sérstaklega.
2.2 Skófatnaður.
2201 Kaup á skófatnaði.
Kaup á innlendum skófatnaði eru reiknuð á grundvelli tekna í atv.gr. 241, skógerð, á svipaðan hátt
og gert er með brauð- og kökugerð, sælgætisgerð og öl- og gosdrykkjagerð. Verðmæti innflutnings er
fundið með því að leggja tolla, vörugjöld, álagningu og söluskatt við innflutningsverðmæti skófatnaðar
samkvæmt innflutningsskýrslum. Fastaverðið er reiknað með verðvísitölum innlends og innflutts
skófatnaðar samkvæmt vísitölu framfærslukostnaðar.
22