Sveitarstjórnarmál - 01.08.2001, Síða 24

Félagsmál
hvað varðar félagslega liðveislu og akstursþjón-
ustu. Fatlað fólk á því sama rétt og aðrir til að fá
félagslega ráðgjöf, ijárhagsaðstoð, heimaþjónustu
og húsnæði svo eitthvað sé nefnt. Hér er um grund-
vallaratriði að ræða sem nauðsynlegt er að allir að-
ilar átti sig á sem að þjónustu við fatlað fólk koma.
Samstarf er og verður því að vera mjög rnikið á
milli starfsfólks félagsþjónustu sveitarfélaga og
svæðisskrifstofa. Samstarf sem kostar mikinn tíma
og oft talsverða orku enda ákveðin tilhneiging hjá
báðum kerfurn að skilgreina mál frá sér í stað þess
að leysa þau í sameiningu. Tíminn kostar peninga,
auk þess sem það „bo!takast“ sem kerfin óneitan-
lega falla stundum i lendir á þeirn sem á þjónust-
unni þurfa að halda, þar sem ekki fæst alltaf viðun-
andi lausn á málum og báðir aðilar geta kennt hin-
um um. Þrátt fyrir að oftast leysist vel úr sameigin-
legum málurn félagsþjónustu sveitarfélaga og
svæðisskrifstofu eru málefni fatlaðra einstaklinga
til umQöllunar og úrlausnar hjá tveimur stjórn-
Grunnskólakennarar
- skólastjórnendur
Umsóknarfrestur um námsleyfi grunnskóla-
kennara og stjórnenda grunnskóla skólaárið
2002 til 2003 hefur verið framlengdur til
15. október nk.
Allar umsóknir sem berast skrifstofu
Sambands íslenskra sveitarfélaga bréflega
eða með tölvupósti fyrir miðnætti þann
15. október eða eru póstlagðar fyrir þann
tíma koma til álita við úthlutun.
Ný umsóknareyðublöð fást á skrifstofu
Sambands íslenskra sveitarfélaga
Háaleitisbraut 11, Reykjavík, sími 581 -3711.
Einnig er hægt að nálgast umsóknareyðu-
blöð á heimasíðu sambandsins
www.samband.is/grunnskóladeild.
Stjórn Námsleyfasjóðs
sýslukerfum, með tilheyrandi ijölda tengiliða fyrir
hinn fatlaða og/eða ijölskyldu hans.
Það er því ljóst að mikil tækifæri felast í því að
samþætta og einfalda félagsþjónustu, sem veitt er
fötluðu fólki á vegum ríkisins, almennri félags-
þjónustu sveitarfélaganna. Með því eru kraftar og
fagþekking starfsfólks í félagsþjónustu sameinaðir
sem hlýtur að skila sér í bættri þjónustu við neyt-
endur, hvort sem þeir þurfa þjónustu vegna fötlun-
ar sinnar eða af öðrum félagslegum orsökum.
Tækifæri sem skapast við yfirfærslu málaflokks
fatlaðra frá ríki til sveitarfélaga eru því ótvírætt
margvísleg og mikilvæg fyrir þróun sveitarstjórn-
arstigsins.
Lokaorð
Þegar litið er til þess tíma er á undirbúningi til-
færslunnar stóð má segja að hann hafi fyrst og
fremst verið í höndum ríkisins, en þó með aðkomu
fulltrúa Sambands islenskra sveitarfélaga. Á veg-
um félagsmálaráðuneytisins voru unnin ijögur
lagafrumvörp, safnað upplýsingum um fjölda fatl-
aðra í landinu sem skráðir eru hjá svæðisskrifstof-
um fatlaðra, hvaða þjónustu þeir njóta og þörf fyrir
þjónustu, auk þess sem gerð var áætlun um lausn á
biðlistum. Jafnframt var unnin ítarleg skýrsla um
ijárhagsleg áhrif yfirtöku sveitarfélaga á þjónustu
við fatlaða og gerðar tillögur um hvernig sveitar-
félögum verði bætt þau útgjöld. Á hinn bóginn fór
minna fyrir undirbúningi einstakra sveitarfélaga
eða svæða. Það er í sjálfu sér ekki óeðlilegt; öll
vinnan sem fram fór á vegum félagsmálaráðuneyt-
isins var sá grunnur sem sveitarfélögin þurftu til
að geta unnið sína heimavinnu.
Sveitarfélög, sem ekki hafa nú þegar tekið við
málaflokki fatlaðra, hljóta því að standa frammi
fyrir þeirri áskorun að halda málinu áfram heima
í héraði. Það geta þau gert með þvi að vinna grein-
ingu á þeirri félagsþjónustu sem veitt er í byggðar-
laginu, hvort sem hún er á vegum ríkisins eða
sveitarfélaga, og skoðað á hvern hátt hægt er að
þróa þjónustuna þannig að hún verði betri og skil-
virkari fýrir íbúa sveitarfélagsins. Á þann hátt
verða þau betur í stakk búin til að ganga til samn-
inga við ríkið þegar að því kemur að endanleg
ákvörðun um tilfærslu málaflokks fatlaðra verði
tekin og framkvæmd af alvöru.