Helgafell - 01.12.1955, Síða 39

DAVÍÐ STEFÁNSSON
37
hver þau ,,menningar£orm“, er ekki þurfi á honum að halda. 1 þeim efn-
um sem öðrum munu íslendingar verða að sæta þeirri framvindu, sem
heimurinn tekur, en allt um það ætla ég, að þeir verði lengi minnugir
Davíðs Stefánssonar. Með miklum glæsibrag skipaði hann sér kornungur
í fylkingu þeirra öndvegisskálda, sem þjóðin hefur bundið nafni sínu, og
þar geta komandi kynslóðir gengið að honum vísum. Tímans tönn mun
seint vinna á því bezta í verkum 'hans og þar mun skáldið halda áfram
að lifa, en um manninn sjálfan, 'heilindi hans og skefjalausan drengskap,
eiga samt vinir hans engu síður hugstæða sögu, þó að hún geymist þeim
einum. Sjálfur hef ég reynt Davíð að fágætri vinsemd og tryggð, allt
frá þeirri stund, er kynni okkar hófust fyrir nokkrum áratugum, og ætla
ég að sú vinátta mum haldast skuggalaus af beggja hálfu unz yfir lýkur.
En um leið og ég sendi Davíð Stefánssyni sextugum þakklæti mitt og
síðbúnar afmæliskveðjur vil ég umfram allt bera fram þá ósk, að honum
megi enn um langt skeið endast hamingja og hreysti til að miðla þjóð
sinni dýrum gjöfum, því að sú er giftan stærst góðu skáldi.
Tómas Guðmundsson.
L