Helgafell - 01.12.1955, Page 50

48
HELGAFELL
Þú minntist á bélu og þú gazt um það
ab j>ér vceri frostrós við hœfi,
og hins léztu getið, að hefðirðu átt
með hretviðrum samhúð um ævi.
Að f)ú værir bólpin í Fjallkonu faðm,
ef frostrósin skartar að lógum
og norðurljós hviku í námunda för
frá náttmáli yfir að dögun.
Með skáldeðli varstu, en skeikaði f)ó
að skila með vöxtum pví fundi.
1 Ijós kom pað helzt, pegar sál pín var seidd
að sólríkju hlátrum i lundi.
Er piðvindi hægfara peyjaði hlíð
og prestir í kjörrunum sungu,
pá lágu pér hendingar lausar á vör
sem læðingur raknaði af tungu.
Hve augu pin brugðu á eldingaleik
og andríkið skein pér á sjónum,
— í orðræðu dul en að athygli nœm —
ef eitthvað var fagurt á ■prjónum.
Þig brast ekki gáfur að velja pér veg,
en vilja og athafna prekið.
Er örlög pín guðirnir undu i hnoð
i endann pú gazt ekki tekið.
I einrúmi birgðirðu elnaðan harm
og augu pin tárunum leyndu,
er flugs var pér varnað um öræfin öll
með álftum er för sína beindu.