Morgunblaðið - 01.06.2013, Blaðsíða 49

MINNINGAR 49
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 1. JÚNÍ 2013
✝ Gunnar Gunn-arsson fæddist
á Akureyri 7. maí
1962. Hann lést á
hafi úti 12. desem-
ber 2012 og fannst
lík hans í Kaldbaks-
vík á Ströndum 17.
maí 2013.
Foreldrar hans
voru Ásta Jónína
Sveinbjörnsdóttir,
húsmóðir, fædd á
Dalvík 27. nóvember 1934 og
Gunnar Þór Jóhannsson, skip-
stjóri, fæddur á Kleif í Þorvalds-
dal 2. desember 1926, d. 7. nóv-
ember 1987.
Systkini Gunnars eru: 1) Val-
eru: a) Gunnar Þór, f. 1981, b)
Ásdís Björg, f. 1986, c) Ásrún
Ýr, f. 1987, d) Trausti Þór, f.
1994 og e) Gestur Þór, f. 1997. 4)
Edda, f. 2.4. 1965. Eiginmaður
hennar er Örn Smárason, f.
1967. Börn þeirra eru: a) Ásta
Jónína, f. 1996, b) Auður Alex-
andra, f. 1998.
Gunnar var í sambúð með
Dagbjörtu Fjólu Almarsdóttur,
f. 3. maí 1965, d. 27. febrúar
2013.
Gunnar lauk grunnskólaprófi
frá Dalvíkurskóla 1978. Hann
lauk skipstjórnarprófi 2. stigs
frá Stýrimannaskólanum á Dal-
vík 1988. Gunnar stundaði sjó-
mennsku mestan hluta ævi sinn-
ar. Síðustu 15 árin sem
stýrimaður og skipstjóri á skut-
togurum Þormóðs ramma á
Siglufirði.
Gunnar verður jarðsunginn
frá Dalvíkurkirkju í dag, 1. júní
2013, kl. 13.30.
gerður, f. 17.7.
1955. Eiginmaður
hennar er Örlygur
Hnefill Jónsson, f.
1953. Börn þeirra
eru: a) Emilía Ásta,
f. 1977, b) Örlygur
Hnefill, f. 1983, c)
Gunnar Hnefill, f.
1990. 2) Jóhann, f.
16.6. 1958. Eig-
inkona hans er
María Steinsdóttir,
f. 1966. Börn þeirra eru: a) De-
cio, f. 1983, b) Sara Mist, f. 1989,
c) Lara Mist, f. 2005. 3) Hulda
Sveinbjörg, f. 3.5. 1961. Eig-
inmaður hennar er Gestur
Traustason, f. 1964. Börn þeirra
Gunnar bróðir okkar er lagður
til hinstu hvílu í dag. Hann er
kominn heim úr löngu ferðalagi
um hafið blátt til að eiga sinn graf-
reit við hlið föður okkar í Dalvík-
urkirkjugarði.
Að kvöldi 12. desember 2012
fengum við tilkynningu um að
Gunna væri saknað af Múlabergi
SI, en skipið hafði haldið til veiða
frá Siglufirði fyrr um daginn.
Þrátt fyrir mikla leit fannst hann
ekki. Þau voru erfið jólin og sár
harmur fjölskyldunnar allrar.
Gunni var næstyngstur okkar
og einungis ár á milli hans og
Huldu. Þau voru mjög náin, léku
sér mikið saman. Við nutum þess
frjálsræðis sem börn á Dalvík
bjuggu við á þeim tíma. Þá var
farið upp í Bolla í búleik eða niður
á bryggju að veiða marhnút.
Stundum fór mamma með okkur í
berjamó upp í hóla, með nesti,
mjólk í tómatsósuflösku og van-
illukex. Hann var veiðimaður eins
og hann átti kyn til, fannst gaman
að standa á árbakka eða við vatn
og veiða og honum leið líka vel þó
ekki biti á. Oft voru systrasynir
hans og mágar með, áttu með hon-
um ánægjustundir, hvort sem það
var Hrísatjörnin, Mýrarkvísl eða
annar fallegur veiðistaður. Gunni
hafði yndi af tónlist, sem kom
snemma fram. Við Jói munum eft-
ir honum 2 ára, þar sem hann
teygir fingurgómana upp á út-
varpshilluna í stofunni, syngur há-
stöfum með Bítlunum, „bless jú
jeje“ og dillar sér í takt við lagið.
Seinna átti hann flottustu græj-
urnar og spilaði Genesis, Pavar-
otti, Bítlana eða það sem heillaði
hann hverju sinni. Hann elskaði
að „tjúna“ upp tónlistina og
mamma kallaði: „Gunni,
lææækkkkaðu.“ Gunni bjó lengi
hjá mömmu, þar sem hann fór
seint í sambúð. Eftir að pabbi dó
var hann henni mikil stoð og
stytta. Árið 2004 tók hann saman
við æskuástina sína, Dagbjörtu
Fjólu Almarsdóttur og síðustu
þrjú árin bjuggu þau í Hvera-
gerði. Dagbjört lést af heilablóð-
falli 27. febrúar sl.
Gunni hafði sterka réttlætis-
kennd, hann var barngóður með
eindæmum, glaðlyndur, ljúf-
menni, heiðarlegur og góður vin-
ur. Hann hafði yndi af fallegum
hlutum, eins og sjá má af hans
innbúi. Hann las mikið, bæði bók-
menntir, sagnfræði og fræðibæk-
ur og átti nokkurt bókasafn. Á
Fiskidaginn mikla var oft slegið
upp veislu í boði Gunna og á jólum
og gamlárskvöld naut hann þess
að vera með fjölskyldunni.
Frændsystkinunum, sem elskuðu
hann takmarkalaust, fannst
spennandi að vera hjá Gunna, því
þar var svo mikið sprengt. Það var
gott að leita til hans eftir aðstoð,
hann var alltaf tilbúinn að veita
hana, ef það var í hans valdi, um
hvað sem beðið var. Hann keyrði
þess vegna landshorna á milli til
að geta liðsinnt. Hann leiddi Eddu
systur sína stoltur inn kirkjugólfið
á brúðkaupsdaginn hennar.
Þegar hann var kvaddur í sinn
síðasta túr, hafði hann verið í fríi
vegna handarmeiðsla, sem hann
hafði ekki náð sér af. Hann gerði
ítrekaðar tilraunir til að leysa sig
frá að fara þennan túr en það
gekk ekki. Klukkan sex að morgni
12. desember keyrði hann frá
Hveragerði, norður, með viðkomu
á Dalvík hjá mömmu, sem hafði
verið veik. Hann sagðist vilja taka
hana með suður þegar hann kæmi
aftur í land. Þaðan hringdi hann í
Dæju sína og mamma heyrði hann
segja við hana: „Ég verð kominn
aftur eftir nokkra daga, elskan
mín.“
Þann 17. maí sl. fannst lík hans
í Kaldbaksvík á Ströndum. Heit-
ustu bænum okkar hafði verið
svarað, hin langa bið eftir heim-
komu hans er á enda.
Ástarþökk fyrir allt, bróðir.
Valgerður, Jóhann,
Hulda, Edda.
Með söknuð í huga fylgi ég til
grafar mági mínum Gunnari
Gunnarssyni í dag.
Ég kynntist Gunnari fljótlega
eftir að við Hulda systir hans rugl-
uðum saman reytum fyrir 27 ár-
um. Síðan þá höfum við Gunnar
átt saman margar góðar stundir.
Ég fór til sjós með honum eitt
sumar og þar myndaðist vinátta
sem hefur haldist öll árin.
Við áttum það sameiginlegt að
hafa oft meiri áhuga en getu í því
sem við tókum okkur fyrir hend-
ur. Þannig lauk golfferðum okkar
yfirleitt þegar við týndum síðasta
boltanum frekar en að við klár-
uðum hringinn og það var algeng-
ara en hitt að við kæmum tóm-
hentir úr veiði. En það skipti
okkur ekki máli. Tilgangurinn var
að komast út í náttúruna og njóta
félagsskapar hvor annars.
Síðasta veiðiferð okkar Gunn-
ars var með strákunum okkar
Huldu í vötnin sunnan Tungnaár.
Hann hjálpaði Trausta að setja í
væna bleikju í Frostastaðarvatni,
en Gunnar hafði sérstakt lag við
systkinabörn sín. Hann virtist
hafa allan tíma heimsins fyrir þau.
Hann naut þess að hafa þau hjá
sér og þótti gaman að gleðja þau,
hvort heldur það var með því að
keyra hratt yfir sprænur í jeppa-
ferðum til að sulla sem mest eða
magna upp stemninguna fyrir
áramótum með flugeldakaupum.
Það segir margt um hvaða
mann Gunnar hafði að geyma,
hvernig hann studdi móður sína
eftir sviplegt fráfall föður síns
1987. Hann auðveldaði henni lífið
með því að taka að sér húsbónda-
hlutverkið í Bárugötunni og var
henni í öllu stoð og stytta. Missir
allrar fjölskyldunnar er mikill en
mestur þó hjá elsku tengdamóður
minni.
Í fyrra fékk ég það hlutverk að
velja handa Gunnari flugustöng í
fimmtugsafmælisgjöf frá systkin-
um og mökum. Þegar hann tók við
henni hafði hann orð á að næsta
sumar myndum við skreppa sam-
an í veiði og þá helst aftur upp á
hálendi. Nú er ljóst að ekkert
verður úr þeirri ferð, en mér þykir
víst að Gunnar muni oft vera mér í
huga þegar ég stend í miðri ís-
lenskri fegurð og náttúru og kasta
eftir fiski.
Elsku tengdamamma, eigin-
kona og systkini Gunnars. Ykkur
varð að ósk ykkar að fá Gunnar
heim fyrir sjómannadaginn og
geta lagt hann til hinstu hvílu við
hlið föður síns í Dalvíkurkirkju-
garði. Hvíl í friði, elsku vinur.
Gestur Traustason.
Engan leit ég eins og þann,
álma hreyti bjarta.
Einn guð veit, ég elskaði hann
af öllum reit míns hjarta.
(Vatnsenda-Rósa)
Frá því ég var lítill strákur hef
ég elskað þig af öllu hjarta, guð
veit það og þú vissir það án efa
líka. Frá því ég var lítill strákur
hefur þú alltaf gefið þér tíma fyrir
mig, staðið við bakið á mér og
fyrst og fremst verið vinur minn
og fyrirmynd.
Minningar mínar um þig eru
svo margar og góðar og í sann-
leika sagt er svo erfitt að koma
þeim niður á blað, jafn erfitt og að
sætta sig við það að þú sért ekki
hérna á meðal okkar lengur. En
allar þessar góðu minningar
geymi ég í hjarta mínu. Takk
elsku frændi fyrir það hver þú
varst. Takk fyrir að vera alltaf
svona góður og elskulegur við
mig. Takk fyrir að vera vinur
minn. Takk fyrir allt sem þú
kenndir mér. Takk fyrir að gefa
þér alltaf tíma fyrir mig og leyfa
mér alltaf að koma með þér. Takk
fyrir þolinmæðina, veiðiferðirnar í
Hrísatjörnina, ferðirnar austur á
Sand og rúntana í múlana að veiða
kanínur. Takk fyrir að vera með
svona fallegt hjarta.
Þitt starf var farsælt, hönd þín hlý
og hógvær göfgi svipnum í.
Þitt orð var heilt, þitt hjarta milt
og hugardjúpið bjart og stillt.
(Jóhannes úr Kötlum)
Takk fyrir að hafa alltaf verið
þú. Ég elska þig og sakna þín svo
mikið.
Þinn frændi,
Gunnar Þór.
Kveðja frá skipsfélögum
á Múlabergi SI 22
Nú, þegar við kveðjum Gunnar
Gunnarsson, stýrimann, er okkur
þakklæti efst í huga. Þakklæti fyr-
ir góða vináttu og vel unnin störf.
Við kynntumst Gunnari fyrst
þegar hann kom sem stýrimaður á
Stálvík SI, síðan kom hann yfir á
Múlaberg SI.
En nú er kær vinur og félagi
kominn á önnur mið og fiskar þar
frjáls í hreinum sjó.
Mitt skip er lítið, en lögur stór
og leynir þúsundum skerja.
En granda skal hvorki sker né sjór
því skipi, er Jesús má verja.
(Þýð. Vald. V. Snævarr)
Við sendum móður, systkinum
og ættingjum samúðarkveðjur.
Blessuð sé minning Gunnars
Gunnarssonar.
Fyrir hönd skipsfélaga,
Kristján E. Bjarnason,
skipstjóri.
Gunnar
Gunnarsson
Elsku pabbi. Það
er erfitt að ímynda sér það
ábyrgðarmikla og krefjandi verk
sem féll þér í hendur að vera
faðir. Þú bjóst mér heimili, veitt-
ir mér ást og umhyggju, veittir
mér aga, styrk og hugrekki til
Guðmundur Örn
Guðmundsson
✝ GuðmundurÖrn Guð-
mundsson fæddist
17. júní 1954. Hann
lést á Landspít-
alanum við Hring-
braut 18. maí 2013.
Útför Guð-
mundar fór fram
frá Bústaðakirkju
28. maí 2013.
að takast á við ver-
öldina. Betri föður
var ekki hægt að
hugsa sér.
Sem maður
varstu ávallt svo
sjálfstæður og vild-
ir gera allt sjálfur,
hvort sem það var
að gera við vídeó-
tækið í hundraðasta
skipti, smíða inn-
réttingar eða búa til
alls konar sniðug tæki og tól til
að leysa hin ýmsu vandamál. En
þú varst líka barn inn við beinið,
grallari sem hafðir gaman af
prakkarastrikum og alls kyns
dellum.
Þú varst trúr og tryggur og
ávallt tilbúinn að hjálpa, en ekki
á þann máta að þú gerðir hlutina
fyrir mig, heldur hvattirðu mig
til að standa á eigin fótum og
kenndir mér hvernig ég átti að
leysa vandamálin sjálfur.
Ég lærði svo margt af þér
elsku pabbi minn. Ekki bara
hvernig ég á að vera sem maður,
heldur líka sem barn.
Ég elska þig meira en orð fá
lýst og ég kveð þig með mikilli
sorg í hjarta, en ég veit að leiðir
okkar munu liggja saman á ný.
Þangað til bið ég Guð að geyma
þig og blessa.
Þinn sonur,
Árni Kristján Guðmundsson.
Við höfum nú kvatt bekkjar-
bróður okkar, Guðmund Örn
Guðmundsson, Lugga. Við vor-
um fimmtán strákar saman í Q-
bekk (5.-Q og 6.-Q) í MR vet-
urna 1972-73 og 1973-74. Luggi
féll vel inn í hópinn, rólegur og
íhugull, en ávallt til í að taka
þátt í því sem hópnum datt í hug
að bralla, og það er ýmislegt
sem fimmtán strákum dettur í
hug að gera á tveimur árum.
Luggi var góður námsmaður,
sem kannski var ekki hægt að
segja um okkur alla á þessum
tíma, og góður félagi. Meðfram
náminu í MR stundaði hann nám
í klassískum gítarleik, en vegna
hógværðar hans var oftast erfitt
að fá hann til að spila fyrir okk-
ur. Eftir MR lá leið Lugga í
lyfjafræði og starfaði hann síðan
sem lyfjafræðingur.
Við bekkjarfélagar Lugga
þökkum honum fyrir samfylgd-
ina og vottum konu hans og
börnum samúð okkar. Megi
minningin um góðan dreng lifa.
Fyrir hönd bekkjarfélaga í 5.-
og 6.-Q í MR,
Gísli Fannberg.
✝
Innilegustu þakkir fyrir samúð, hlýhug og
vináttu við fráfall ástkærrar móður, tengda-
móður, ömmu og langömmu,
SIGRÚNAR JÓNSDÓTTUR
kennara.
Gyða Magnúsdóttir, Ársæll Jónsson,
Jón Magnússon, Margrét Þórdís Stefánsdóttir,
barnabörn og langömmubörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
GUNNLAUGUR JÓNSSON,
Sólvangsvegi 1,
Hafnarfirði,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Sólvangi
mánudaginn 27. maí.
Útförin fer fram frá Kópavogskirkju þriðjudaginn 11. júní
kl. 15.00.
Bergþóra Jensen,
Jóhanna Gunnlaugsdóttir, Árni Árnason,
Sigríður Gunnlaugsdóttir, Ægir Breiðfjörð,
Steinunn Gunnlaugsdóttir, Brjánn Árni Bjarnason,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUÐRÚN ÓLÖF JÓNSDÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð fimmtu-
daginn 23. maí.
Úför hennar hefur farið fram í kyrrþey.
Bestu þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki á hjúkrunarheimilinu
Sunnuhlíð fyrir einstaka alúð og umönnun.
Jón Sveinsson,
Guðbjörg Sveinsdóttir, Mikael Chu,
Ragnar Santos,
Berglind Guðrún Chu,
Mikael A. Mikaelsson
og langömmubörn.
✝
Ástkæri eiginmaður minn,
BALDUR JÓNASSON,
Furugerði 17,
lést aðfaranótt föstudags 31. maí á
gjörgæsludeild Landspítalans.
Jarðarför auglýst síðar.
Margrét Einarsdóttir og fjölskylda.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
BJÖRG BENEDIKTSDÓTTIR,
Víðilundi 20,
Akureyri,
lést á Sjúkrahúsi Akureyrar laugardaginn
25. maí.
Útför hennar fer fram frá Akureyrarkirkju
föstudaginn 7. júní kl. 13.30.
Svala Haraldsdóttir,
Kristján Skjóldal Haraldsson, Hafey Lúðvíksdóttir,
Þorsteinn Skjóldal Haraldsson, Hjördís Guðmundsdóttir,
Anna Kristín Haraldsdóttir, Gustav Hammer,
ömmu- og langömmubörn.
✝
SIGRÍÐUR GUÐMUNDSDÓTTIR
fasteignasali,
Winter Park,
Flórída,
lést fimmtudaginn 2. mars.
Hún var jarðsungin frá Winter Park
Presbyterian Church fimmtudaginn 9. mars.
Jarðsett var í Palm Cemetery-kirkjugarðinum í Winter Park.
Við þökkum öllum sem sendu blóm og þáðu veitingar á heimili
Andreu laugardaginn 9. mars.
Fyrir hönd fjölskyldu og vina,
Andrea Baron,
Elva Jónsdóttir.