Morgunblaðið - 01.06.2013, Síða 50

50 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 1. JÚNÍ 2013
Ég á ennþá erfitt
með að trúa því að
Stebbi frændi sé farinn. Stebbi
var minn eini föðurbróðir og
mjög stríðinn og glettinn maður
eins og tíðkast í þessari fjöl-
skyldu. Hann var fljótur að titla
sig sem uppáhaldsföðurbróður
minn og fannst það alveg brilli-
ant. Ég hló mikið að honum en í
sannleika sagt þá var það aldrei
nein spurning, hann var svo
sannarlega uppáhaldsföðurbróð-
ir minn og hefði ekki getað
reynst mér betur um ævina.
Minningarnar eru svo margar
þar sem ég eyddi nú ófáum
stundum hjá Stebba og Svönu.
Stebbi átti alltaf áhugamál og
þegar ég var yngri var veiðin í
miklu uppáhaldi. Það var ósjald-
an að hann sat og var að búa til
flugur þegar við kíktum í heim-
sókn. Ég var einmitt að safna
síðu hári á þessum árum og ein-
hvern veginn endaði það svo að
það hurfu nokkur hár af hausn-
um af mér þegar ég mætti á
svæðið og hann var að búa til
flugurnar sínar.
Golfið tók svo við eftir það og
það átti hug hans allan. Ég hafði
gaman af því að hlusta á þá
bræðurna í tölvunni þegar þeir
voru að ræða golfið, þeir gerðu
ekki annað en að stríða hvor öðr-
um eins og tíðkast milli bræðra.
Við spjölluðum líka alltaf regu-
lega saman í gegnum Skype og
Hedy dóttir mín hafði mikið
gaman af því. Nú, þegar hún fór
að missa tennurnar sínar, var
hún alltaf spennt að hringja í
Stebba frænda og sýna honum
að það vantaði enn eina tönn.
Hann var alltaf að sýna okkur
snjóinn út um gluggann og alls-
konar tröll og jólasveina yfir
jólahátíðarnar Hedy til mikillar
ánægju. Hedy brá mikið þegar
ég færði henni fréttirnar og hún
spurði mig af hverju. Því miður
er aldrei til svar við þeirri spurn-
ingu, lífið er leiðangur og leiðir
okkar liggja saman um stund en
svo komum við að krossgötum
þar sem allt breytist og stundum
tekur samleiðin enda.
Ég vil skila kæru þakklæti til
Baddý en hún hefur reynst
Stefán Ó.
Guðmundsson
✝ Stefán Ó. Guð-mundsson
fæddist í Reykjavík
10. júní 1947. Hann
lést á Landspít-
alanum við Hring-
braut 21. maí 2013.
Útför Stefáns fór
fram frá Fossvogs-
kirkju 31. maí 2013.
ömmu minni ómet-
anlega vel í gegnum
árin og á þessum
erfiða tíma. Því
miður komumst við
ekki yfir hafið til að
kveðja þig, elsku
Stebbi, en við
kveðjum þig í hug-
anum og þökkum
þér samfylgdina.
Við söknum þín
mikið. Hvíl í friði.
Larissa Jónsdóttir
og fjölskylda.
Það var óvænt áfall að fregna
að Stefán Ó. Guðmundsson,
stjórnarmaður og vel metinn fé-
lagi í golfklúbbnum Dalbúa í
meira en áratug, væri fallinn frá.
Stefán verður öllum þeim minn-
isstæður, sem kynntust honum í
eigin persónu. Hann var í senn
kankvís og opinn, og einkar
vandvirkur í öllu því sem hann
tók sér fyrir hendur fyrir klúbb-
inn. Það var meðal árlegra vor-
verka Stefáns fyrir klúbbinn að
annast endurnýjun félagsskír-
teina, sem hann gerði af miklum
myndarskap og nákvæmni, og
gætti þess að félagsskráin væri
þannig ætíð í sem bestu lagi – og
hann var nýbúinn að sinna þess-
um verkefnum í ár þegar hann
féll frá. Þá var undirbúningur
aðalfunda klúbbsins í góðum
höndum hjá Stefáni, og það var
einstaklega gott að leita til hans
með ýmis mál sem sneru að golf-
inu og málefnum vallarins í Mið-
dal við Laugarvatn.
Það var alltaf stutt í glensið
hjá Stefáni, og þrátt fyrir alvöru
leiksins var léttleikinn ætíð í fyr-
irrúmi þegar komið var út á golf-
völl. Hann hafði sérstakt yndi af
að reyna að túlka reglurnar
keppinautunum í óhag, og oft
var hlegið dátt að slíkum tilraun-
um. Stefán var ljúfur og þægi-
legur í öllum samskiptum, og
traustur tengiliður klúbbsins við
Rafiðnaðarsamband Íslands,
eins helsta stuðningsaðila
klúbbsins. Það gerðist oft í gegn-
um árin að völlur Dalbúa í Mið-
dal naut dugnaðar Stefáns og
góðra sambanda þannig að fyrir
tilstilli hans tókst að kosta ýmis
verkefni, sem að öðrum kosti
hefði dregist að framkvæma.
Við fráfall Stefáns Ó. Guð-
mundssonar á besta aldri hafa
Dalbúar misst góðan félaga, vin
og stuðningsmann, sem gott var
að leita til í öllum málum. Hans
verður sárt saknað. Þó er missir
fjölskyldunnar mestur, og því
sendir stjórn golfklúbbsins Dal-
búa eftirlifandi eiginkonu, börn-
um, barnabörnum og öllum ætt-
ingjum innilegar
samúðarkveðjur.
Páll Ólafsson, formaður
stjórnar golfklúbbsins
Dalbúa.
Ég kynntist Stefáni (Stebba)
þegar ég hóf störf á rafmagns-
verkstæði Ísal 1970. Stebbi var
alltaf kátur og fór mikinn í orð-
ræðunni. Nálgun hans og glettni
varð stundum nokkuð grá og var
áberandi alla tíð, en þeir sem
þekktu hann vissu að þetta var
hans aðferð til þess að koma
sjónarmiðum sínum á framfæri
og létu sér vel lynda, enda var
Stefán traustur félagi og reynd-
ist öllum vel. Það er ekki ólíklegt
að hann hafi lært þetta orðfæri á
sínum unglingsárum, en hann
stundaði nokkuð sjómennsku
með föður sínum sem var vél-
stjóri. Guðmundur var einn af
fjölmörgum sjómönnum, sem
réðu sig í nýja álverið í Straums-
vík þegar það tók til starfa og
fylgdi Stefán föður sínum þang-
að og starfaði fyrsta árið á véla-
verkstæðinu, en flutti sig svo ár-
ið 1970 yfir á rafmagnsverkstæði
Ísal. Stefán tók sveinspróf í raf-
virkjun 1969. Hjá Ísal var
margskonar nýr tæknibúnaður,
sem kallaði á aukna fagtengda
menntun rafvirkjanna. Stefán
var mikill áhugamaður um tölvu-
tæknina og sótti mörg fagtengd
námskeið til þess að ná betri tök-
um á hinni nýju tækni.
Við Stebbi störfuðum saman
þau ár sem ég vann hjá Ísal og
sáum um viðhald hins flókna
kerþjónustubúnaðar í kerskál-
unum, en leiðir okkar áttu eftir
liggja saman allan starfsferil
okkar beggja. Stebbi hóf fljótt
afskipti af launamálum rafiðnað-
armanna hjá álverinu og var
kosinn öryggistrúnaðarmaður
árið 1982 og trúnaðarmaður raf-
virkjanna 1988. Við störfuðum
þannig saman í allmörgum
kjarasamningum, það var ákaf-
lega gott að starfa með Stebba,
hann sótti sér alltaf góða þekk-
ingu á þeim hlutum sem hann
fékkst við og hafði áberandi góða
yfirsýn, sem er grundvallaratriði
fyrir góða samningamenn. Við-
semjendur okkar lærðu fljótt að
það sem Stebbi setti fram stóðst
alla skoðun og var mjög oft unn-
ið af báðum aðilum út frá þeim
gögnum sem Stebbi lagði fram.
Stebbi vann á rafmagnsverk-
stæði Ísal til 1. febrúar 2000, þá
tók hann sér launalaust ársleyfi
hjá Ísal og hóf störf á Fræðslu-
skrifstofu rafiðnaðarins. Það
kom fljótt í ljós að þetta starf
átti vel við Stebba og hann fast-
réð sig hjá samtökum rafiðnað-
armanna og starfaði þar til ævi-
loka. Ferill Stefáns var ákaflega
farsæll, hann tók alla tíð mjög
virkan þátt í stéttarbaráttunni
var í stjórn Félags rafiðnaðar-
nema og síðar virkur þátttak-
andi í störfum Félags rafvirkja
og Rafiðnaðarsambandsins.
Stebbi var mikill golfáhugamað-
ur og byggði upp starfsemi golf-
klúbbs RSÍ og sá alltaf um
Spennugolfmótin. Hann var
ákafur Valsari og Arsenal-mað-
ur og fylgdist vel með íþróttum.
Stebbi var ákveðinn og fastur
fyrir, nákvæmur og hafði sterka
réttlætiskennd. Við rafiðnaðar-
menn stöndum í mikilli þakkar-
skuld við Stebba fyrir störf hans
og ekki síður margskonar vinar-
þel sem hann sýndi þegar hann
tók upp á arma sér hagsmuni
þeirra sem honum þótti á hallað.
Ég flyt honum þakkir og kveðjur
frá samtökum rafiðnaðarmanna
og fjölskyldu minni og sendi
Maríu móður hans, Svanhvíti og
dætrum þeirra Maríu og Elísa-
betu ásamt fjölskyldum innileg-
ar samúðaróskir.
Guðmundur Gunnarsson,
fyrrv. form. FÍR og RSÍ.
Það voru miklar sorgarfréttir
að heyra það, að Stefán, félagi
okkar og samstarfsmaður, væri
látinn. Þetta sýnir okkur hve
skammt er á milli lífs og dauða
og að ekki er sjálfgefið að við
tökum á móti nýjum degi. Við í
prófnefnd sterkstraumsins
ásamt Stefáni vorum í miðjum
undirbúningi fyrir júnísveins-
prófin og hann gegndi þar mik-
ilvægu hlutverki, það skarð
verður vandfyllt. Það eru um 13
ár síðan við kynntumst Stebba
eins og hann var alltaf kallaður.
Ég var þá formaður sveinspróf-
snefndar og hann hafði þá verið
ráðinn sem sterkstraums-
fræðslufulltrúi hjá Fræðslu-
skrifstofu rafiðnaðarins og jafn-
framt starfsmaður sveinsprófs-
nefndar. Þar fór maður þéttur á
velli og það sem maður tók strax
eftir í fari hans var að hann hafði
mikinn húmor og var fljótur að
sjá spaugilegri hliðar lífsins.
Honum varð tíðrætt um áhuga-
mál sín, sem voru golf og fót-
bolti, en hann var Valsari og
Gunnari alveg heill í gegn. Enn-
fremur hafði hann gaman af pílu,
sem hann spilaði mikið hér áður
fyrr. Hann var af gamla skólan-
um og vildi hafa reglu og skipu-
lag á hlutunum og var gríðarlega
nákvæmur í öllu sem hann gerði.
Það þurfti ekki að hafa áhyggur
af þeim verkefnum sem Stebbi
tók að sér, þau voru unnin fljótt
og vel. Við í prófnefnd sterkstr-
aumsins eigum eftir að sakna
Stebba og sendum okkar inni-
legustu samúðarkveðjur til ekkj-
unnar, barna, tengdabarna og
barnabarna um leið og við þökk-
um Stefáni samfylgdina.
F.h. Sveinsprófsnefndar raf-
iðna sterkstraums,
Sigurður Sigurðsson.
„Góðan daginn, eru ekki allir
hressir í dag? Ég er búinn að
hita handa ykkur kaffi og vatn.“
Þessi notalegu orð mættu okkur
á hverjum morgni þann tíma
sem við unnum með Stefáni. Það
var því sérkennilegt að mæta til
vinnu eftir hvítasunnuna þar
sem þú hafðir ekki haft á orði
annað en að þú myndir mæta á
þínum tíma. Stefán var alltaf
mættur fyrstur á morgnana og
sá til þess að vinnudagurinn
byrjaði ávallt vel. Þú kenndir
okkur að sjá jákvæðu og glettn-
islegu hliðarnar á öllum málum.
Þú varst alltaf til í að hvetja okk-
ur áfram og minna okkur á að
njóta lífsins. Þú áttir ávallt í fór-
um þínum eitthvað gott til að
gleðja magann og lundina, hvort
sem það var með því að baka
handa okkur vöfflur við hátíðleg
tækifæri, koma með lakkrís eða
súkkulaði með kaffinu að
ógleymdri köku ársins á konu-
daginn. Þú sást til þess að allir
hlutir væru í lagi og hafðir ým-
islegt gagnlegt við höndina eins
og t.d. skóáburð, skæri, verkja-
töflur, kerti, plástur að ógleymd-
um víkingahjálminum og góðum
ráðum á öllum sviðum. Þú áttir
stóran þátt í því að skapa nota-
legt andrúmsloft á okkar vinnu-
stað, hvort sem það var gagnvart
vinnufélögunum eða því fólki
sem leitaði til okkar, þjónustu-
lundin í fyrirrúmi. Aldrei var
skortur á umræðuefnum þegar
þú varst annars vegar og oft
fjörlegar umræður um þau efni
sem þér voru hugleikin, hvort
sem það voru íþróttir, vinnan
eða fjölskyldan. Stríðnin var
heldur ekki langt undan og
stundum fast skotið en allt í
gamni gert.
Það verður vandfundið að
finna félaga eins og þig. Matar-
og kaffitímar verða ekki samir
en við munum halda áfram að
baka vöfflur við hátíðleg tæki-
færi og Arsenal-merkið mun
eiga sinn stað á ísskápnum til að
heiðra minningu þína. Við mun-
um leggja okkur fram við að til-
einka okkur mannbætandi lífs-
sýn þína og viðhorf.
Fjölskyldu Stefáns sendum
við hugheilar samúðarkveðjur á
erfiðri stundu, ekki hvað síst
barnabörnum hans sem hafa
misst einstakan afa.
Kærar kveðjur,
Hlín og Sigrún, vinnu-
félagar á Stórhöfða 27.
Í dag er jarðsettur samstarfs-
maður til 13 ára.
Stefán hóf störf hjá Fræðslu-
skrifstofu rafiðnaðarins 1. febr-
úar 2000, en hafði unnið í mörg
ár þar á undan í Álverinu í
Straumsvík.
Stefán var mikill unnandi
íþrótta, Valsmaður í húð og hár,
spilaði þar handbolta á sínum
yngri árum og var Arsenalmað-
ur í ensku deildinni. Hann var
mikill pílukastari og náði þeim
árangri að vinna nokkur mót.
Seinni árin átti þó golfið hug
hans allan. Hann spilaði golf eins
mikið og hann gat. Var í stjórn
golfklúbbs Dalbúans og kom að
starfinu hjá golfklúbbi Geysis.
Hann var potturinn og pannan í
Spennugolfi Rafiðnaðarsam-
bandsins og hélt utan um það
starf af miklum áhuga og festu.
Stefán tók mikinn þátt í fé-
lagsstörfum Rafiðnaðarsam-
bandsins, sat í stjórn Mímis - sí-
menntunar fyrir hönd ASÍ
ásamt því að sitja mörg þing
þeirra. Hann var einnig í kjör-
stjórn RSÍ, vann mikið við fé-
lagakerfi þeirra og reiknaði út
launatöflur eftir samningalotur.
Hjá Fræðsluskrifstofunni
starfaði Stefán aðallega við ut-
anumhald námssamninga og
sveinsprófa fyrir raf-, rafvéla- og
rafveituvirkja. Hann bar hag
nemenda mjög fyrir brjósti og
vann við að kynna World Skills
(heimsmeistaramót iðnnema)
ásamt því að koma á, ásamt fleir-
um, Íslandsmeistaramóti iðn-
nema þar sem hann sá um fyrstu
mótin fyrir rafvirkja.
Stefán fékk verðlaun fyrir
fyrirmyndaverkefni á vegum
Leonardo sem gekk út á nema-
skipti við hin Norðurlöndin.
Við Stefán störfuðum mjög
náið saman öll þessi 13 ár, þar
sem við deildum skrifstofu. Ekki
minnist ég eins einasta rifrildis á
öllum þessum árum þótt stund-
um hafi hvesst aðeins en það
sýnir hve mikill ljúflingur Stefán
var. Hann mætti yfirleitt fyrstur
manna um hálfáttaleytið og sá
um að kaffi væri tilbúið á könn-
unni þegar við hin mættum.
Ég flyt Svanhvíti, Maríu, El-
ísabetu og fjölskyldum þeirra
mínar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Kær kveðja,
Ísleifur Árni Jakobsson.
Nú hefur Stefán Ólafur félagi
okkar kvatt hið jarðneska líf.
Stefán lét fátt fram hjá sér fara
og fór sjálfur ekki framhjá nein-
um. Mikill perónuleiki, sterkur
og skemmtilegur karakter.
Kímnigáfa hans var mikil og
djúp en betra var að kynnast
honum nokkuð til þess að átta
sig á henni. Honum þótti gaman
að „stuða“ fólk enda lá alltaf eitt-
hvað skemmtilegt að baki. Ég
kynntist Stefáni fyrst fyrir al-
vöru árið 2004 þegar ég var í
samninganefnd fyrir hönd
starfsmanna ÍSAL. Þar var
Stefán sem heil hagdeild enda
hafsjór fróðleiks, það voru fáir
sem þekktu kjarasamninginn
jafn vel og hann enda hafði Stef-
án unnið fjölmörg skjöl sem not-
uð voru við hinar ýmsu pælingar
sem nauðsynlegt var að leggjast
í. Flóknir samningar kalla á að
menn séu með á nótunum í öllum
skúmaskotum, öll smáatriði
skipta máli.
Stefán sinnti félagsstörfum til
fjölda ára, fyrst hjá ÍSAL en þar
starfaði hann í rúma þrjá ára-
tugi. Á sama tíma sinnti hann
ýmsum trúnaðarstörfum fyrir
rafiðnaðarmenn. Árið 2000 hóf
hann störf á Fræðsluskrifstofu
rafiðnaðarins þar sem hann
sinnti meðal annars málefnum
sterkstraums, sveinsprófi raf-
virkja, rafveitu- og rafvéla-
virkja. Stefán starfaði ekki ein-
göngu fyrir Fræðsluskrifstofuna
því hann leysti jafnframt fjöl-
mörg mikilvæg verkefni fyrir
Rafiðnaðarsamband Íslands.
Golfíþróttin var Stefáni afar
hugleikin allt til dauðadags, sá
hann m.a. um Spennugolf RSÍ
ásamt golfnefnd. Aðkoma hans
að þessari vinnu hefur gert
gæfumuninn og hefur hann
stuðlað að því að Spennugolfið er
eins vinsælt og raun ber vitni.
Það er með miklum söknuði
sem við kveðjum góðan vin og fé-
laga. Stefán var góður félagi, þó
svo við höfum ekki alltaf verið
sammála um alla hluti enda lá
Stefán ekki á skoðunum sínum.
Þannig félaga viljum við hafa í
kringum okkur, sem segja okkur
til þegar rangt er gefið.
Kæri Stefán, ég vil þakka þér
fyrir kynni okkar sem voru
nokkuð löng og virkilega góð, að
minnsta kosti fyrir mig. Ég hef
lært gríðarlega margt af þér í
gegnum tíðina og mun búa að því
um ókomin ár. Ég vildi óska að
við hefðum fengið fleiri ár til
þess að takast á í góðu og miðla
upplýsingum. Rafiðnaðarmenn
eru þakklátir fyrir að hafa fengið
að njóta samveru og starfskrafta
Stefáns til fjölda ára.
Fyrir hönd rafiðnaðarmanna
sendi ég aðstandendum Stefáns,
móður, eiginkonu, dætrum og
fjölskyldum okkar dýpstu sam-
úðarkveðjur. Hvíl í friði, kæri
vinur.
Kristján Þórður Snæbjarn-
arson, formaður Rafiðn-
aðarsambands Íslands.
ÚTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA
Vesturhlíð 2 • Fossvogi • Sími 551 1266 • www.utfor.is
útfararstjóri
útfararþjónusta
Önnumst alla þætti útfararinnar
Þegar andlát ber að höndum
Arnór L. Pálsson
framkvæmdastjóri
Ísleifur Jónsson Frímann Andrésson
útfararþjónusta
Jón Bjarnason
útfararþjónusta
Hugrún Jónsdóttir uðmundur Baldvinsson
útfararþjónusta
G Þorsteinn Elíasson
útfararþjónusta
Ellert Ingason
útfararþjónusta
REYNSLA • UMHYGGJA • TRAUST
✝
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
GUÐMUNDUR ÓSKAR JÓNSSON,
Bjarnastöðum,
Hvítársíðu,
andaðist í Brákarhlíð, hjúkrunar- og dvalar-
heimilinu Borgarnesi, laugardaginn 25. maí.
Útför hans fer fram frá Reykholtskirkju
laugardaginn 8. júní kl. 11.00.
Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hans
er bent á Ljósið, Langholtsvegi 43.
Hrefna Halldórsdóttir,
Jófríður Guðmundsdóttir, Davíð G. Sverrisson,
Arndís Guðmundsdóttir, Sigurður R. Gunnarsson,
Hrafnhildur Guðmundsdóttir, Jóhannes Kristleifsson,
börn og barnabörn.
✝
Af heilum hug þökkum við samhug, hlýjar
hugsanir og virðingu, sem þið sýnið minning-
unni um hana
LÁRU
okkar.
Dísa, Valur, Eva, Bjarni Valur,
Anna, Valdimar Helgi og systrabörn.