Morgunblaðið - 01.06.2013, Blaðsíða 60

60 DÆGRADVÖL
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 1. JÚNÍ 2013
Stjörnuspá
21. mars - 19. apríl 
Hrútur Þú þróar með þér nýja viðleitni, en
ekki vera með of miklar væntingar. Gefðu þér
nú tíma fyrir sjálfan þig. Byrjaðu á því að
koma skipulagi á eigur þínar.
20. apríl - 20. maí 
Naut Það er góð regla að vera á varðbergi
gagnvart ókunnugum. Vertu augu og eyru
þeirra sem ekki fylgjast með. Haltu þínu
striki, sama hvað gengur á.
21. maí - 20. júní 
Tvíburar Hugsanlegt er að þú sjáir nýjar leið-
ir til þess að fá leyfi, aðstöðu, stuðning, fé
eða tæki til þess að sinna vinnunni þinni.
Vertu þolinmóð/ur.
21. júní - 22. júlí 
Krabbi Þér finnst þú alltaf skjóta rétt
framhjá markinu. En það sem gefur besta
raun er að standa kyrr og sýna sjálfstraustið
án þess að depla auga.
23. júlí - 22. ágúst 
Ljón Vinir þínir virðast einstaklega gagnrýnir
í dag en þér er sama hvert málefnið er, bara
ef þú færð að láta dæluna ganga. Þú færð
skemmtilegt símtal fljótlega.
23. ágúst - 22. sept. 
Meyja Þú kannt að bjarga þér út úr erfiðri að-
stöðu sem þú lendir í, en þarft þó að taka á
öllu sem þú hefur. Vandkvæði tengd sam-
göngum að undanförnu leysast.
23. sept. - 22. okt. 
Vog Allt hefur sinn stað og stund og nú
þarftu ekki annað en grípa tækifærið þegar
það gefst. Hvernig væri að skella sér á nám-
skeið? Leitaðu upplýsinga næstu daga og
skráðu þig svo.
23. okt. - 21. nóv.
Sporðdreki Komdu þér beint að kjarna máls-
ins. Farðu þér hægt í að trúa öðrum fyrir
leyndarmálum þínum. Mundu að enginn er
annars bróðir í leik.
22. nóv. - 21. des.

Bogmaður Það skiptir öllu máli að vera
sannur gagnvart sjálfum sér og öðrum.
Gleymdu ekki að þakka þeim sem gera vel við
þig.
22. des. - 19. janúar 
Steingeit Vinur færir þér fréttir sem koma
þér úr jafnvægi í dag. Njóttu þess að leika þér
og vinna að listsköpun en slepptu því að fara
í búðir.
20. jan. - 18. febr. 
Vatnsberi Sinntu fjármálum þínum eftir
þörfum í dag. Hlutirnir taka óvænta stefnu og
áætlanir fara út í veður og vind.
19. feb. - 20. mars

Fiskar Einhver gæti sagt eitthvað í dag sem
kemur við viðkvæman blett hjá þér. Farðu
varlega í fjármálum og mundu að ekki er allt
gull sem glóir.
Ég mætti karlinum á Laugaveg-inum á horninu, þar sem Kjöt-
búð Tómasar hafði verið. Hann
hafði engar vöflur á því en sönglaði:
Háum aldri hef ég náð
sem hafði enginn fyrir mér spáð.
Líf mitt virtist snubbótt, snjáð
en snöfurlegt þegar að var gáð.
Og hljóp við fót upp Skólavörðu-
stíginn. Mér þykir skemmtilegt að
fletta Árbókum Espólíns. Stíllinn er
knappur og minnir á Íslend-
ingasögur. Þar segir frá Casten-
skjöld stiptamtmanni. Hann þótti
sumum nokkuð óráðinn, – hann var
léttlátur og glaðlátur, og sá ei í að
hlífast við smábrot; var eitt sinn
Húnvetningur einn í vandræðum
fyrir stuld, er hann var mjög gjarn
á, sá er Jens hét: hann var skáld-
mæltur og fljótgáfaður og hét stipt-
amtmaður honum hjálp, ef hann
kastaði þegar fram vísu um sig;
hann kvað:
Merkur, hraður gefur upp gjöld
góðsinnaður títt við öld
sterkur glaður stór með völd
stiptamtmaður Castenskjöld.
Við það fríaðist hann að því sinni.
Bjarni (Thorarensen) hafði beðið
dóttur Stefáns Þórarinssonar, kon-
ferenzráðs á Möðruvöllum, og vildi
hún ei ganga með honum.; hann var
skarpur maður og lögvitur, og mjög
vel að sér í mörgu og hélt sér fram,
skáld gott og kappsamur, meðan
hann var ungur; komu þá upp vísur
og fundust í Reykjavík, er viku
heldur til hans hnjóð, og var þetta
upphaf að:
Gjörðu mik, faðir, ek girnist ei meir
af gæðunum heimsins þess arna:
svo iðinn sem Magnús og góðan sem
Geir
og grobbinn sem assesor Bjarna.
Í Árbókunum segir frá Kötlu-
hlaupi: En þeir Öefjord stóðu í vatn-
inu á grynningum í mitti sem í
þeirri von að hinir mundu koma til
þeirra hestunum; kom þá annað
vatnsflóð, og sló þeim út af, og sást
Benedikt eigi þaðan af, en þá er
sagt að hann hafi kveðið áður:
Andæptir skáld
upp úr móðu:
fram eru feigs götur
skiljast sköp,
skammt er að landi,
brosir bakki mót
Áhrifamikil er lýsing á því, er
Þórarinn Öefjord fórst í Kötlu-
hlaupi.
Bjarni Thorarensen orti erfiljóð,
er svo endar:
Forðastu að ríða þann feigðar um sand,
í fjallinu er Katla og bruggar þér grand;
kaldhlátur dauða þar gellur í gjá,
en grátandi Skaftafells landvættir tjá:
æ! hví dó hann Öefjord svo ungur!
Halldór Blöndal
halldorblondal@simnet.is
Vísnahorn
Úr Árbókum Espólíns
Í klípu
„ÉG SAGÐI ÞÉR AÐ ÞETTA HEIMSKA GPS-
TÆKI VÆRI GALLAÐ. HEFÐI ÁTT AÐ SKILA
ÞVÍ ÞEGAR ÉG HAFÐI TÆKIFÆRI TIL.“
eftir Mike Baldwin eftir Jim Unger
„NÁÐI HONUM.“
Hermann
Ferdinand
Hrólfur hræðilegi
Grettir
... að faðma myndina af
honum þegar hann er
í burtu.
EKKI HÆGT
AÐ SNÚA VIÐ
HÉRNA ER LÍTIÐ HJÓNABANDSLEYND-
ARMÁL SEM ALLAR UNGAR KONUR
ÆTTU AÐ VITA …
„ÆSKA OG FEGURÐ ERU SKAMMVINN, EN HÆFNIN TIL
AÐ BAKA GÓÐA SÚKKULAÐIKÖKU ENDIST AÐ EILÍFU.„
ÉG HEF FÁGAÐA
BRAGÐLAUKA. GLEIP
ÞETTA VAR
MATUR.
GRETTIR
GR
ET
TI
R
GR
ET
TI
R
Að vera mannglöggur er fólki ekkialltaf til framdráttar. Víkverji
hefur oft lent í pínlegum aðstæðum
þar sem hann heilsar og „hæjar“ fólk
fram og til baka sem hann þekkir
ekki baun í bala. Þá fer sú hugsun í
gegnum kollinn: „Þetta andlit er svo
kunnuglegt að ég hlýt að þekkja
þennan einstakling – segðu bara
hæ!“. Á þessum rökum er kveðjunni
kastað á viðkomandi. Viðbrögð þess
sem fyrir kveðjunni verður taka á
sig hinar ýmsu myndir.
x x x
Kannski hefur Víkverji átt í orða-skiptum við einstaklinginn fyrir
mörgum árum eða séð honum
bregða fyrir í sjónvarpinu, gildir
einu í augum Víkverja. Því er sú
stefna tekin að heilsa öllum kunn-
uglegum andlitum sem hann kemur
auga á, svo hann lendi í því að bregða
upp hálfgildings bros á vör sem kem-
ur út eins og beygla sem afmyndast
á andliti kauða. Á þessum tíma-
punkti koma upp eftirfarandi vanga-
veltur í huga Víkverja: „Á ég að
segja hæ eða ekki? Hver er þetta
aftur? Ég hlýt að þekkja hann?“ Því
er best að ganga hreint til verks.
x x x
Víkverji hefur brennt sig á því aðþað er betra að segja strax hvað-
an hann kannist við persónuna frek-
ar en að segja strax „hæ“ og bíða
átekta; með spurn í augum og bros á
vör sem smám saman festist á and-
litinu þannig að það verður stífara og
stífara og hrukkurnar hreiðra um
sig. Þetta kallar fram vélræn við-
brögð Víkverja og fát kemur á hann.
x x x
Það góða við þessar aðstæður er aðVíkverji er orðinn ansi fær í að
snúa þessu upp í grín, flissa og segja:
„Ég hlýt að hafa fari mannavillt“.
Umræðurnar sem spinnast oft upp í
framhaldinu við fórnarlömbin eru oft
hinar ágætustu. En það er eitt sem
honum þykir einkennilegt og hann
veltir fyrir sér, hvort það sé eðlilegt
að þekkja aftur mjög marga í sjón
sem maður afgreiddi í búð fyrir tíu
árum? Þá er ágætt að segja bara:
„Já, ég afgreiddi þig oft í þessari búð
fyrir tíu árum…“ víkverji@mbl.is
Víkverji
Orð dagsins: Kostið kapps um að kom-
ast inn um þröngu dyrnar, því margir,
segi ég yður, munu reyna að komast
inn og ekki geta. (Lk. 13, 24.)