Læknablaðið - 15.05.2004, Blaðsíða 24

FRÆÐIGREINAR / SKORTUR Á STORKUÞÆTTI VII
11. Girolami A, Sartori MT, Zerbinati P. Frequent association of
factor VII defects with other clotting disorders. Blood Coag
Fibrinol 1992; 3: 829-30.
12. Ly B, Solum NO, Vennerpd AM, Dahl O, Hagen I, 0rstavik
KH. A Syndrome of Factor VII Deficiency and Abnormal
Platelet Release Reaction. Scand J Haematol 1978; 21:206-14.
13. Seligsohn U, Shani M, Ramot B, Adam A, Sheba C. Dubin-
Johnson Syndrome in Isarel. II Association with Factor-VII
Deficiency. Q J Med 1970; 39: 569-84.
14. Godal HC, Madsen K, Nissen-Meyer R. Thrombo-Embolism
in Patients with Total Proconvertin (Factor VII) Deficiency. A
report on two Cases. Acta Med Scand 1962; 171: 325-7.
15. Gershwin ME, Gude JK. Deep Vein Thrombosis and Pulmo-
nary Embolism in Congenital Factor VII Deficiency. N Engl J
Med 1973; 288:141-2.
16. Lefrere J-J, Chaunu M-P, Conrad J, Horellou M-H, Samana
M. Congenital factor VII deficiency and cerebrovascular
stroke. Lancet, 1985; 2:1006-7.
17. Dahlbáck B. Blood coagulation. Lancet 2000; 355; 1627-32.
18. 0sterud B. Factor VII and haemostasis. Blood Coag Fibrinol
1990; 1:175-82.
19. Meade TW, Mellows S, Brozovic M, Miller GJ, Chakrabarti
RR, North WRS, et al. Haemostatic function and ischemic
heart disease: principal results of the Northwick Park Heart
Study. Lancet 1986; 2:533-7.
20. Meade TW, Ruddock V, Stirling Y, Chakrabarti R, Miller GJ.
Fibrinolytic activity, clotting factors, and long-term incidence
of ischaemic heart disease in the Northwick Park Heart Study.
Lancet 1993; 342:1076-9.
21. Ruddock V, Meade TW. Factor VII activity and ischaemic
heart disease: fatal and non-fatal events. Q J Med 1994; 87:
403-6.
22. Junker R, Heinrich J, Schulte H, van de Loo J. Assmann G.
Coagulation Factor VII and the Risk of Coronry Heart Dis-
ease in Healthy Men. Arterioscler Thromb Vasc Biol 1997; 17:
1539-44.
23. Carvalho de Sousa J, Azevedo J, Soria C, Barros F, Ribeiro C,
Parreira F, et al. Factor VII hyperactivity in acute myocardial
thrombosis. A relation to the coagulation activation. Thromb
Res 1988; 51:165-73.
24. Orlando M, Leri O, Macioce G, Mattia G, Ferri GM. Factor
VII in Subjects at Risk for Thromboembolism: Activation or
Increased Synthesis? Haemostasis 1987; 17: 340-3.
25. Hoffman C, Shah A, Sodums M, Hultin MB. Factor VII
activity state in coronary artery disease. J Lab Clin Med 1988;
111:475-81.
26. Suzuki T, Yamauchi K, Matsushita T, Furumichi T, Furui H,
Tsuzuki J, et al. Elevation of Factor VII Activity and Mass in
Coronary Artery Disease of Varying Severity. Clin Cardiol
1991:14; 731-6.
27. Eriksson-Berg M, Silveira A, Orth-Gomér K, Hamsten A,
Schenck-Gustafsson K. Coagulation Factor VII in Middle-
aged Women with and without Coronary Heart Disease.
Thromb Haemost 2001; 85: 787-92.
28. Danielsen R, Önundarson PT, Thors H, Viðarsson B, Morris-
sey JH. Activated and Total Coagulation Factor VII, and
Fibrinogen in Coronary Artery Disease. Scand Cardiovasc J
1998; 32: 87-95.
29. Folsom AR, Wu KK, Rosamond WD, Sharrett AR. Chamb-
less LE. Prospective Study of Hemostatic Factors and Inci-
dence of Coronary Heart Disease. The Atherosclerosis Risk in
Communities (ARIC) Study. Circulation 1997; 96: 1102-8.
30. Lee AJ, Fowkes FGR, Lowe GDO, Connor JM, Rumley A.
Fibrinogen, Factor VII and PAI-1 Genotypes and the Risk of
Coronary and Peripheral Atherosclerosis: Edinburgh Artery
Study. Thromb Haemost 1999; 81: 533-60.
31. Bladbjerg EM, Mpller L, Jespersen J. Is Factor VII Protein
Concentration (FVII:Ag) a Thrombotic Risk Indicator?
Thromb Haemost 1998; 79: 1064-5.
32. Morrissey JH. Plasma Factor Vlla: Measurement and Poten-
tial Clinical Significance. Haemostasis 1996; 26(Suppl): 66-71.
33. Peyvandi F, Mannucci PM, Bucciarelli P, Zeinali S, Akhavan S,
Sacchi E, et al. A novel polymorphism in intron la of the
human factor VII gene (G73A): study of a healthy Italian
population and of 190 young survivors of myocardial infarc-
tion. Br J Haematol 2000; 108: 247-53.
34. Girelli D, Russo C, Ferraresi P, Olivieri O, Pinotti M, Friso S,
et al. Polymorphisms in the factor VII gene and the risk of
myocardial infarction in patients with coronary artery disease.
N Engl J Med 2000; 343: 774-80.
35. Iacoviello L, Di Castelnuovo A, de Knijff P, D'Orazio A,
Amore C, Arboretti R, et al. Polymorphisms in the coagula-
tion factor VII gene and the risk of myocardial infarction. N
Engl J Med 1998; 338: 79-85.
36. Heywood DM, Ossei-Gerning N, Grant PJ. Association of
Factor VII:C Levels with Environmental and Genetic Factors
in Patients with Ischaemic Heart Disease and Coronary
Atheroma Characterised by Angiography. Thromb Haemost
1996; 76:161-5.
37. Doggen CJM, Manger Cats V, Bertina RM, Reitsma PH,
Vandenbroucke JP, Rosendaal FR. A Genetic Propensity to
High Factor VII Is not Associated with the Risk of Myocardial
Infarction in Men. Thromb Haemost 1998; 80: 281-5.
38. Lievers KJA, Mennen LI, Rattink AP, Zwinderman AH,
Jukema JW, Schouten EG, et al. The -323InslO Polymorphism
for Factor VII Is Not Associated with Coronary Atheroscle-
rosis in Symptomatic Men. Thromb Res 2000; 97:275-80.
39. Saigo M, Abe S, Ogawa M, Biro S, Minagoe S, Maruyama I, et
al. Plasma Level of Triglyceride-rich Lipoprotein Remnants Is
Closely Associated with the Activation of Coagulation Factor
VII in Patients with Myocardial Infarction. Thromb Res 2000;
100: 9-17.
40. Larsen LF, Bladbjerg E-M, Jespersen J, Marckmann P. Effects
of Dietary Fat Quality and Quantity on Postprandial
Activation of Blood Coagulation Factor VII. Arterioscler
Thromb Vasc Biol 1997; 17: 2904-9.
41. Aledort LM. Recombinant Factor Vlla Is a Pan-hemostatic
Agent? Thromb Haemost 2000; 83: 637-8.
Imigran
NEFÚÐALYF; N 02 C C 01
Hver skammtur inniheldur: Sumatriptanum INN, 20 mg, hjálparefni og Aqua purificata ad 0,1 ml. STUNGULYF sc; N 02 C C 01. 1 ml inniheldur: Sumatriptanum INN, súkkínat, 16.8
mg, samsvarandi Sumatriptanum INN 12 mg, Natrii chloridum 7 mg, Aqua ad iniectabilia ad 1 ml. TÖFLUR; N 02 C C 01 Hver tafla inniheldur: Sumatriptanum INN, súkkínat,
samsvarandi Sumatriptanum INN 50 mg eða 100 mg. Ábendingar: Erfiö mígreniköst, þar sem ekki hefur náðst viðunandi árangur með öðrum lyfjum. Cluster (Hortons) höfuðverkur.
Lyfið á einungis að nota, þegar greiningin mígreni eöa Cluster-höfuöverkur er vel staðfest. Skammtar: Skammtastærðir handa fullorðnum: Lyfið á að gefa viö fyrstu merki um
mígrenikast en getur verkaö vel þó það sé gefið síðar. Imigran er ekki ætlað til varnandi meðferðar. Töflur: Venjulegur upphafsskammtur er ein 50 mg tafla. Sumir sjúklingar geta þó
þurft 100 mg. Ef einkennin koma fram á nýjan leik má gefa fleiri skammta þó ekki meira en 300 mg á sólarhring. Töflumar á aö gleypa heilar með vatni. Stungulyf: Venjulegur upphafs-
skammtur er 6 mg (ein sprauta) undir húð. Ef ekki fæst fullnægjandi árangur má gefa aðra sprautu (6mg) innan 24 klst., en minnst 1 klst. veröur að líöa á milli lyfjagjafa. Takmörkuð
reynsla er af gjöf fleiri en fjögurra skammta (24mg) á mánuði. Nefúðalyf: Venjuleg skammtastærö er 20 mg (einn úðaskammtur) í aðra nösina. Ef einkenni hverfa en koma aftur innan
24 klst. má taka annan skammt en þó fyrst eftir 2 klst. frá töku fyrri skammtsins. Ekki má taka fleiri en tvo skammta á sólarhring. Ef einkenni hverfa ekki eftir fyrsta skammt á ekki að
taka annan skammt viö sama mígrenikastinu. Skammtastæröir handa börnum: Lyfið er ekki ætlað börnum. Frábendingar: Kransæöasjúkdómur, alvarlegur háþrýstingur,
blóðrásartruflanir í útlimum, nýrnabilun, lifrarbilun. Ofnæmi fyrir innihaldsefnum lyfsins. Ekki má nota samtímis lyf, sem innihalda ergótamín. Imigran má ekki gefa fyrr en 24 klst. eftir
gjöf ergótamíns og ergótamín má ekki gefa fyrr en 6 klst. eftir gjöf Imigran. Varnaðarorö og varúöarreglur: Við notkun lyfsins geta komið fram tímabundin einkenni eins og brjóstverkur
og þrýstingstilfinning, sem getur orðið töluverð og getur leitt upp í háls. Þó þessi einkenni líkist hjartaöng, heyrir til undantekninga að þau séu af völdum samdráttar í kransæðum.
Herpingur í kransæöum getur leitt til hjartsláttartruflanna, blóöþurrðar og hjartavöðvadreps. Sjúklinga, sem verða fyrir slæmum eða langvarandi einkennum, sem líkjast hjartaöng, ber
að rannsaka með tilliti til blóöþurröar. Athugið: Stungulyfiö má ekki gefa í æð vegna herpings í kransæðum og mikillar blóðþrýstingshækkunar, sem getur átt sér stað. Vegna
takmarkaörar klínískrar neyslu er ekki mælt með notkun lyfsins handa sjúklingum eldri en 65 ára. Milliverkanir: Ekki má nota samtímis lyf sem innihalda ergótamín. Engar sérstakar
milliverkanir hafa fundist við própranólól, díhýdróergótamín, pízótífen eöa alkóhól. Meðganga og brjóstagjöf: Ekki er vitaö hvort lyfið geti skaðað fóstur en dýratilraunir benda ekki til
þess. Ekki er vitaö hvort lyfið skilst út í móöurmjólk. Akstur og stjórnun vinnuvéla: Vara ber sjúklinga viö stjórnun vélknúinna ökutækja eöa vinnuvéla þar sem mígrenið eða lyfið
geta haft slævandi áhrif. Aukaverkanir: Allt að 50% sjúklinganna fá einhverjar aukaverkanir. Ýmis þessara óþæginda hverfa eftir 30-60 mín. og gætu sum þeirra verið hluti af
mígrenikastinu. Algengar (>1%): Óþægindi á stungustaö (stungulyf). Bragð og tímabundin, væg erting eða sviði í nefi eða koki, blóðnasir (nefúðalyf). Þreyta, sljóleiki. Tímabundin
blóðþrýstingshækkun og húðroöi. Ógleöi og uppköst. Máttleysi og spenna í vöövum. Náladofi og hitatilfinning. Svimi. Þrýstingstilfinning meö mismunandi staðsetningu, oftast fyrir
brjósti. Sjaldgæfar (0,1%-1%): Hækkun lifrarensíma í blóöi. Mjög sjaldgæfar(<0,1%): Ofnæmislost. Blóðþrýstingsfall, hægataktur, hjartsláttarónot, hraðtaktur. Kláði, roði, útbrot,
ofsakláöi. Krampar. Sjóntruflanir. Pakkningar: Nefúðalyf: einnota nefúðatæki (0,1 ml) x 2; einnota nefúöatæki (0,1 ml) x 6, 3.424 kr Stungulyf: einnota dæla 0,5 ml (=6 mg virkt efni)
x 2; einnota dæla 0,5 (=6 mg virkt efni) x 2 + lyfjapenni (Glaxopen). 8.219 kr Töflur 50 mg: 12 stk. (þynnupakkaö). 9.064 kr Töflur 100 mg: 6 stk. (þynnupakkað). 8.762 kr Skráning
lyfsins í formi stungulyfs er bundin því skilyröi, að notkunarleiðbeiningar á íslenzku um meðfylgjandi lyfjapenna (Glaxopen) fylgi hverri pakkningu þess. Greiðsluþátttaka
miöast við merkingu “E" í lyfjaskrám sem takmarkast viö lyfjaávísun á mest 6 stk. einnota nefúðatæki (0,1 ml) x 6, 2 stk x (einota dælu 0,5 ml (=6 mg virkt efni), 12 töflur
á 50 mg og 6 töflur á 100 mg. Verð samkvæmt lyfjaveröskrá l.apríl 2003. Handhafi markaösleyfis GlaxoSmithKline ehf. Styttur sérlyfjaskrártexti. Nánari upplýsingar er
finna í Sérlyfjaskrá. (09.04.03-05)
IMIGRAN”
Þegar til kastanna kemur GlaxoSmithKline
m

Læknablaðid 2004/90