Læknablaðið - 15.05.2005, Síða 5

LISTAMAÐUR
MÁNAÐARINS
II IUI R Æ fl A B G F R É T T I R
448 Af sjónarhóli stjórnar LÍ: Ferð með fyrirheiti
Sigurbjörn Sveinsson
449 Veiting lækna- og sérfræðileyfa endurskoðuð
Pröstur Haraldsson
451 Formannafundur LÍ: Lyfjafyrirtækin eru engin skrímsli
- en hversu langt á að ganga í því að setja reglur um samskipti lækna við þau?
Þröstur Haraldsson
452 Hver er munurinn á auglýsingu og upplýsingu?
Umræður á formannafundi um hvort rétt sé að afnema bann á auglýsingum heil-
brigðisstétta
Þröstur Haraldsson
455 Verða samtök evrópskra lækna sameinuð?
- Myndi auka áhrif smærri félaga, segir Sigurbjörn Sveinsson formaður LÍ
Þröstur Haraldsson
456 Miðstöð heilsuverndar barna: ný stofnun á gömlum inerg
Geir Gunnlaugsson
460 Innflytjendur í heilbrigðiskerfinu: Hvað verður um börnin?
- Rætt við Geir Gunnlaugsson og Ingibjörgu Baldursdóttur á Miðstöð heilsuvernd-
ar barna
Þröstur Haraldsson
462 Innflytjendur og heilbrigðisþjónustan: Ekki svo frábrugðið annarri
læknisþjónustu
- Jón B.G. Jónsson var læknir á sunnanverðum Vestfjörðum þar sem innflytjendur
eru stór hluti íbúanna
Þröstur Haraldsson
464 Læknisfræðileg ábyrgð og stjórnun sjúkraflutninga
Ágúst Oddsson, Brynjólfur Á. Mogensen, Hjalti Már Björnsson, Hrafnkell Óskarsson
465 Undarlegar tilhneigingar í heilbrigðisgeiranum
Um óseðjandi miðstýringarhungur embættismanna
Matthías Kjeld
466 Ritstjórnarfundir á Iandsbyggðinni
Védís Skarphéðinsdóttir
468 Hugðarefni: Blindur er bóklaus maður
Hrafnkell Helgason
F A S T I R P I S T L A R
471 íðorð 176: Effect - efficacy
Jóhann Heiðar Jóhannsson
473 Faraldsfræði 45: Mælingar á gæðum II
María Heimisdóttir
475 Broshorn 58: Af dulmáli og hitamælingum
Bjarni Jónasson
476 Þing/lausar stöður
478 Okkarámilli
479 Sérlyfjatextar
487 Minnisblaðið
Island hefur frá því í sjálfstæðisbar-
áttunni verið viðfangsefni listamanna
þótt síðustu áratugi hafi frumhvatinn
ekki verið að móta eða leita að
ímynd lands og þjóðar eins og í upp-
hafi. Oft vinna listamenn þannig að
þeir fyllast andagift í fagurri náttúru
og miðla þeirri tilfinningu til áhorf-
andans. Aðrir, íslenskir jafnt sem
erlendir listamenn, nota landið til
rannsóknar á öðru en því sem fyrir
augu ber, til dæmis sammannlegum
fyrirbærum eins og stað, minni eða
tíma. Katrín Sigurðardóttir (f.
1967) er einn þessara listamanna.
Hún býr og starfar að hluta í New
York og hefur sú fjarlægð ef til vill
sitt að segja um það hvernig l'sland
slæðist inn í verk hennar. Nærtæk
dæmi eru skúlptúrar sem sýna fjöll
og dali unna með tækni módel-
smiða inn í ferðaöskjur. Nýjustu
verkin mynda nokkur saman eina
landslagsheild á gólfi en síðan eru
þau brotin saman í einingar, kassa
sem sendir eru um víðan völl (án
titils, 2005). Á ferðalaginu safnast
á þá merkimiðar og þeir verða fyrir
hnjaski og sjúskast. Síðan má hvar
sem er Ijúka þeim upp og horfa á
lítinn landslagsbút. Einhvern tímann
verða þeir kallaðir saman aftur og
sýndir i heild. Þetta er einföld og
skemmtileg myndliking um land,
náttúru, stað og minni sem byggir
á kunnuglegu landslagi en er ekki
endurgerð ákveðins staðar. Katrín
hefur þó unnið með ákveðna staði
eins og þegar hún notaði útlínur
sérstakrar eyjar sem fyrirmynd að
gólfverki. Lágreistir veggir sem
minntu á arkítektamódel mynduðu
lítið herbergi í laginu eins og eyjan.
Svipaða tækni en án sérstakrar fyrir-
myndar notaði hún nýlega í sýningu
í Hafnarhúsinu þar sem falsveggir
þræddu sali safnsins og stækkuðu
og minnkuðu á víxl. Hún hefur
þannig ekki eingöngu unnið við að
minnka fyrirmyndirnar heldur einnig
stækka, til að mynda hefur hún gert
ofurlitla steinvölu að stærðar rými
sem hægt var að ganga inn í. Land
og náttúra er ekki eingöngu við-
fangsefni Katrínar í rannsókn hennar
á stöðum heldur einnig byggingar.
Hún hefur gert verk sem endur-
spegla borgarlandslag, einstakar
byggingar og innviði þeirra og bæði
gert skúlptúra og teikningar. Um
þessar mundir fæst hún við smíði
leiksviðs sem hún mun hengja upp í
loft þannig að ómögulegt verður að
setja nokkuð á fjalirnar.
Markús Þór Andrésson
Læknablaðið 2005/91 401