Læknablaðið : fylgirit - 01.04.2007, Blaðsíða 22

Læknablaðið : fylgirit - 01.04.2007, Blaðsíða 22
ÁGRIP VEGGSPJALDA / VÍSINDI Á VORDÖGUM Margar rannsóknir á réttmæti og áreiðanleika orðaflæðisprófsins liggja fyrir erlendis. Litlar rannsóknir hafa verið gerðar á prófinu hérlendis og ófullnægjandi viðmið eru til. Markmið: Markmið rannsóknarinnar var að leggj a orðaflæðispróf fyrir stóran hóp íslendinga og útbúa viðmið sem myndu nýtast í klínísku starfi og rannsóknum. Aðferðir: Þátttakendur voru 467 og voru valdir af hentugleika. Aldursspönnin var 18-65 ár (M = 38; sf = 13,3)- Konur voru 52% þátttakenda. Hlutfall í aldurshópum og kynjaskipting var í góðu samræmi við þýðið. Þeir sem höfðu sögu um alvarlega höfuðáverka eða heilasjúkdóma voru undanskildir þátttöku. Námsferill þátttakenda var flokkaður í grunnskólamenntun, framhaldsskóla- eða iðnmenntun og háskólamenntun. Störf voru flokkuð samkvæmt ístarf-95 starfaflokkunarkerfinu. Hljóðunga- og merkingarflæði var lagt fyrir alla þátttakendur í sömu röð og með stöðluðum fyrirmælum. í hljóðungaflæði voru notaðir stafirnir H, S og F. í merkingarflæði voru notaðir flokkarnir dýr, hljóðfæri og fatnaður. Þátttakendur fengu eina mínútu til að leysa hvert verkefni fyrir sig. Niðurstöður: Tengsl voru milli menntunar og starfs og frammistöðu á hljóðunga- og merkingarflæði. Þeir sem voru betur menntaðir eða sinntu störfum sem alla jafna krefjast meiri menntunar stóðu sig betur. Ekki var algilt að kynjamunur væri í frammistöðu þó hann kæmi fram á stöku stað (fatnaður). Alyktun: Þau viðmið sem hér eru kynnt eru ekki eðlisólík erlendum viðmiðum og því talin nothæf hér á landi. Þörf er hinsvegar á að bæta við viðmiðum fyrir eldri hóp (> 65 ára). V 31 Viðhorf skjólstæðinga til þjónustu iðjuþjálfa Sigrún Garðarsdóttir* 1-2 Helga Kristín Gestsdóttir2, Jóhanna Hreinsdóttir2, Sigrún Líndal Þrastardóttir2 'Iðjuþjálfun Landspítala Grensási, 2iðjuþjálfunarbraut Háskólans á Akureyri sigrgard@landspitali. is Inngangur: í dag eru einstaklingar farnir að gera kröfur um að vera þátttakendur í þeirri heilbrigðisþjónustu sem þeir fá og vilja taka ábyrgð á henni. Iðjuþjálfar hafa reynt að koma til móts við þessar kröfur með því að veita skjólstæðingsmiðaða iðjuþjálfun en hún leggur áherslu á samvinnu, gagnkvæma virðingu og samábyrgð iðjuþjálfa og skjólstæðings. Heimildir sýna að skjólstæðingsmiðuð iðjuþjálfun auka árangur í iðjuþjálfun og ánægju skjólstæðinga með þjónustu iðjuþjálfa. Markmið: Megintilgangur rannsóknarinnar var að kanna viðhorf skjólstæðinga í endurhæfingu til þjónustu iðjuþjálfa með því að fá upplýsingar um hvort þjónusta þeirra hafi verið skjólstæðingsmiðuð, hversu ánægðir skjólstæðingar voru með þjónustuna og hvort hún hafi borið árangur og þá hvernig. Aðferðir: Spurningalisti var sérstakleg útbúinn og sendur þátttakendum. Úrtakið var 38 manns sem notið höfðu þjónustu iðjuþjálfa á Landspítala Grensási árið 2004 og féllu að skilyrðum rannsóknarinnar. Svarhlutfall var 58%, eða 22 einstaklingar, 12 karlar og 10 konur. Lýsandi megindleg rannsóknaraðferð var notuð við greiningu gagna. Niðurstöður: Niðurstöður sýndu að viðhorf skjólstæðinga í endurhæfingu ti! þjónustu iðjuþjálfa væri almennt jákvætt þar sem flestir þátttakendur voru ánægðir með þjónustuna og töldu að hún hafði borið árangur. Einnig voru sjö lykilþættir skjólstæðingsmiðaðrar iðjuþjálfunar að mestu leyti hafðir að leiðarljósi í þjónustu iðjuþjálfa en þrernur þáttum var ekki nægilega vel mætt, þeir eru: að iðjuþjálfi veitir upplýsingar, að iðjuþjálfi hvetji skjólstæðing til þátttöku í öllu þjónustuferlinu og að iðjuþjálfi efli skjólstæðing til að leysa eigin iðjuvanda. Ályktanir: Með þessum niðurstöðum er hægt að sjá hvernig best er að hátta þjónustunni eftir þörfum og óskum skjólstæðinga og hvort þörf sé á breytingum í þjónustunni eða þjónustufyrirkomulaginu. V 32 Áhrif skynþjálfunar á jafnvægi hjá öldruðum Bergþóra Baldursdóttir1, Ella K. Kristinsdóttir1-2 ‘Sjúkraþjálfun Landspítala Landakoti, 2Læknadeild HÍ bergbald@landspitali. is Inngangur: Með auknum aldri minnkar skyn í neðri útlimum og hárfrumum fækkar í jafnvægiskerfi innra eyra. Þessar aldurstengdu breytingar hafa mikil áhrif á jafnvægi og jafnvægisviðbrögð aldraðra(l-4). Markmið: Kanna hvort unnt er að bæta stöðustjórnun og öryggi við athafnir daglegs lífs hjá öldruðum með örvun stöðu-/hreyfiskyns og jafnvægiskerfis innra eyra, auk þjálfunar fallviðbragða. Aðferðir: Þátttakendur voru 43 aldraðir sem komu í jafnvægismat og þjálfun á Landakot vegna óstöðugleika. Þjálfunarhópur 1 (n=29) hóf þjálfun að loknum upphafsmælingum, viðmiðunarhópur (n=14) þurfti að bíða í 2-6 mánuði eftir þjálfun. Átta þáðu þjálfun að biðtíma loknum, þjálfunarhópur 2. Tími á: standa upp/setjast 5 sinnum, venjulegri og hraðri 30 metra göngu og stigagöngu, ásamt stigum á skynúrvinnsluprófi og ABC- sjálfsmatskvarða, voru mæld fyrir og eftir þjálfun. Sömu breytur voru bornar saman hjá viðmiðunarhópnum fyrir og eftir biðtíma og þjálfunarhópum 1 og 2 við upphaf þjálfunar. Áhrif þjálfunar á þátttakendur með staðfesta sjúk- dómsgreiningu frá miðtaugakerfi (n=6) var einnig könnuð. Notuð var lýsandi tölfræði, Wilcoxon signed-rank og Mann- Whitney próf, marktæknimörk p<05. Niðurstöður: Marktækur munur var ekki á hópunum við grunnmat og upphaf þjálfunar. Allar mælingar sýndu marktækar framfarir (p<,001) eftir þjálfun hjá þjálfunarhópi l.Engar marktækar breytingar voru hjá viðmiðunarhópnum á biðtímanum. Þjálfunarhópur 2 bætti sig marktækt (p<,05), nema á ABC-sjálfsmatskvarða. Þátttakendur með staðfesta sjúkdómsgreiningu frá miðtaugakerfi bættu sig marktækt (p<,05) á skynúrvinnsluprófi, göngu á venjulegum hraða og stigagöngu. Ályktun: Þjálfun sem beinist að örvun jafnvægiskerfis innra eyra, stöðu-/hreyfiskyns og þjálfun fallviðbragða, bætir stöðustjórnun og öryggi hjá öldruðum. Þjálfun sem beinist að örvun skynkerfa sem mikilvæg eru í stöðustjórnun ætti að vera grundvöllur og undanfari annarra æfingaforma sem beitt er í jafnvægisþjálfun aldraðra. Þessi þjálfun virðist einnig gagnast þeim sem hafa staðfestar sjúkdómsgreiningar frá miðtaugakerfi. Læknablaðið/fylgirit 54 2007/93
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Læknablaðið : fylgirit

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknablaðið : fylgirit
https://timarit.is/publication/991

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.