Læknablaðið : fylgirit - 01.04.2007, Side 50

ÁGRIP VEGGSPJALDA / VÍSINDI Á VORDÖGUM
veik tjáning var til staðar á ljósa svæði sumra virkra kímmiðja
í kverkeitlum fjarlægðum vegna endurtekinna sýkinga úr
einstaklingum með eða án sóra. Tvílitun með flúorljómandi
mótefnum leiddi í ljós að algengustu angafrumur ljósa svæðisins
(CNA.42+) tjáðu ekki peptíðið heldur var um að ræða lítinn
undirhóp CD13+ angafrumna.
Alyktun: LL-37 tjáning í kverkeitlum er helst að finna í
neutrófílum. Ennfremur virðast CD13+ angafrumur, staðsettar
í virkum kímmiðjum, tjá peptíðið sem bendir til þess að LL-37
gæti tekið þátt í stjórnun ónæmissvara og haft áhrif á myndun
eða hrörnun kímmiðja.
V 95 Ónæmisglæðirinn LT-K63 nær að yfirvinna aldurs-
háðar takmarkanir í myndun kímmiðja og mótefnaseytandi
frumna gegn próteintengdu pneumókokkafjölsykru bóluefni
í nýbura músum
Stcfanía P. Bjarnarson12, Brenda C. Adarna1, Maren Henneken1, Giuseppe
Del Giudice3, Emanuelle Trannoy4, Ingileif Jónsdóttir1'2
'Ónæmisfræðideild Landspítala, 2læknadeild HÍ, 3Novartis Vaccines. Ítalíu,
4Sanofi pasteur, Frakklandi
stefbja@landspitali. is
Inngangur: Langtímavernd gegn sýkingum byggist á B
minnisfrumum. Myndun þeirra tengist flokkaskiptum og
sækniþroskun mótefna sem fer fram í kímmiðjum eitilvefja. Við
höfum sýnt að próteintengd pneumókokkafjölsykra (Pnc-TT)
með ónæmisglæðinum LT-K63 eykur mótefnamyndun og vernd
gegn pneumókokkasýkingum í nýburamúsum.
Markmið: Markmið rannsóknarinnar var að kanna myndun
kímmiðja og mótefnaseytandi frumna (AbSC) í nýburamúsum
(1 vikna) eftir frumbólusetningu með Pnc-TT (Pnc-TT) og áhrif
LT-K63, samanborið við fullorðnar mýs.
Efni og aðferðir: Nýburamýs og fullorðnar mýs voru bólusettar
undir húð (s.c.) með Pnc-TT eða ásamt LT-K63. Mýs sem fengu
saltvatn eða einungis LT-K63 voru notaðar sem viðmið. Miltu
voru einangruð, á degi 14 eftir frumbólusetningu nýburamúsa
og degi 10 úr fullorðnum ntúsum, helmingur miltans var skorðað
í OCT og snöggfryst. Skornar voru 7 pm þykkar vefjasneiðar og
litaðar með PNA sem einkennir virkjaðar kímmiðjur, IgM sem
litar B frumur sem hafa ekki hafa farið í gegnum flokkaskipti
og IgG sem litar þær sem hafa farið í gegnum flokkaskipti. Hinn
helmingur miltans var nýttur til að meta fjölda IgG sértækra
AbSC miltisfrumna bæði fyrir fjölsykru- og próteinhluta
bóluefnisins með ELISPOT.
Niðurstöður: I Pncl-TT bólusettum nýburum voru marktækt
færri PNA, IgG eða IgM jákvæðar kímmiðjur en í fullorðnum.
Einnig voru kímmiðjur í nýburum minni og form þeirra ekki
eins fullmyndað og í fullorðnum músum. Sértækar IgG AbSC
voru vart mælanlegar í nýbura-músum, sérstaklega gegn
fjölsykruhluta bóluefnisins. Þegar ónæmisglæðirinn LT-K63 var
gefinn með bóluefninu varð aukning á fjölda kímmiðja bæði í
nýfæddum og fullorðnum músum, en minni aldursháður munur.
Mikilvægast var að kímmiðjur í nýburum voru stærri og form
þeirra líkara því sem sást í fullorðnum músum. Ónæmisglæðirinn
LT-K63 jók einnig marktækt fjölda IgG AbSC gegn fjölsykru- og
próteinhluta bóluefnisins í nýburamúsum.
Ályktun: LT-K63 nær að yfirvinna takmörkun í kímmiðj umyndun
nýburamúsa ogmyndunfj ölsykrusértækra IgG mótefnamyndandi
miltisfrumna.
V 96 Ný rannsóknaraðferð til greiningar á jarðhnetu-
ofnæmi
Valentínus I>. Valdimarsson1-2, Sigurveig P. Sigurðardóttir2, Inga
Skaftadóttir2, Michael Clausen3, Björn R. Lúðvíksson1-2
'Læknadeild HI, 2rannsóknastofnun Landspítala, ónæmisfræði-deild,
3göngudeild ofnæmis, lungna og svefns, Landspítala
valentv@hi.is
Inngangur: Fæðuofnæmi er algengur sjúkdómur sem veldur
flestum tilfellum ofnæmislosts í börnum. Greining þess er oft
vandkvæðum bundin. U.þ.b. 20% telja sig vera með fæðuofnæmi
en einungis um 2% eru greindir með IgE miðlað ofnæmissvar.
Hér er lýst aðferð til greiningar fæðuofnæmis sem grundvallast
á virkjun hvítfrumna í blóði.
Efniviður og aðferðir: Rannsakaðir voru einstaklingar með
(n=5) eða án (n=3) jarðhnetuofnæmi. Sértæk flúorskinsmerkt
músamótefni fyrir CD63 og CD203c var blandað í heilblóð
með eða án ofnæmisvaka (jarðhnetur) og svörun metin í
frumuflæðissjá (basófílvirkjunarpróf/BVP). Ofnæmi var einnig
metið með mælingu á sértæku IgE með ImmunoCAP aðferð og
ofnæmishúðprófum (SPT).
Niðurstöður: Hlutfall sértækt merktra frumna (BVP) jókst
marktækt frá 4,19 +0,6% í 60,88 ±31,9% (p=0,008) hjá þeim sem
voru klínískt með jarðhnetuofnæmi en ekki hjá viðmiðunarhópi.
Marktæk fylgni var á milli svörunar BVP miðað við SPT
(R=0,817; p=0,013) en hins vegar náði fylgni milli BVP og
sértæks IgE ekki marktækni (R=0,602; p=0,102). Samanburður
á næmi og sértæki er umtalsvert betri fyrir BVP en SPT og
sértækt IgE (sjá töflu I).
BVP SPT Sértækt IgE > 0,35 kUA/L Sértækt IgE > 15 kUA/L
Sértæki 100% 100% 75% 100%
Næmi 100% 83% 100% 56%
Tafla I. Nœmi og sértœki reiknað miðað við álit ofnœmislœknis um
einstaklinga meó eða án jarðhnetuofnœmi.
Ályktanir: BVP er gott til þess að greina jarðhnetuofnæmi
og jafnvel vænlegra en SPT og mæling á sértæku IgE. SPT og
mæling á sértæku IgE sem er hærra en 15 kUA/L greinir of
marga falskt neikvætt en mæling á sértæku IgE hærra en 0,35
kUA/L greinir of marga falskt jákvætt.
Læknablaðið/fylgirit 54 2007/93